فصل پنجم: منظور از قیام نکردن جلوگیری از خونریزی و رعایت مصلحت است
درباره توضیح بزرگترین دروغ «معترض» بر فقهاء است، وی ادعا می‌کند که فقهاء رهبران ستمگر را در کشتن دعوتگران تمجید و ستایش می‌کنند، در حالی که مقصود فقهاء پیشگیری از خونریزی دعوتگران بوده است، و حتی مصلحت تمام مسلمانان را در نظر گرفته‌اند، و به مقتضای قوانین شریعت در رعایت مصلحت مسلمانان عمل کرده‌اند، پس اگر کسی ملاحظه کند تردیدی نخواهد داشت که انسان‌های ستمگر پس از انقراض دوره صحابه بر بیشتر کشورهای اسلامی مانند: شام، و مصر، و مغرب، و هندوستان، و سند، و حجاز و جزیره، و عراق و یمن و بقیه کشورهای اسلامی که سال‌ها و قرن‌ها حکومت اسلامی در آنجا حاکم بوده است. حکفرما و مسلط شده‌اند، و تردیدی نیست که در بین بیشتر ساکنان این کشورها مسلمانان هستند، و تردیدی نیست میان آنان قضاوت و داوری نمی‌شد. و با زورگویان برخورد نمی‌شد، و آشوبگران تنبیه نمی‌شدند، فساد گسترش می‌یافت، و انسان‌ها به یکدیگر ظلم می‌کردند، و امور مسلمانان به هرج و مرج می‌کشید، و احکام خداوند اجرا نمی‌شد.