گلزارهای شاداب در دفاع از سنت ابو القاسم صلی الله علیه وآله وسلم

فهرست کتاب

عبارت‌های محقق

عبارت‌های محقق

سپاس برای خداوندی که محمد جرا بعنوان بشارت‌دهنده و هشتداردهنده و با اجازه خودش پیامبر جرا بعنوان دعوتگری به سوی آیینش و چراغی نورانی مبعوث کرد. خداوند او را مبعوث کرد تا برای جهانیان رحمت باشد، و با زبان عربی روشنگر، و معلمی باشد برای بیسوادان، و خودش که اصدق گویندگان است می‌فرماید:

﴿هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ٢[الجمعة: ۲].

«خدا کسی است که از میان بی‌سوادان پیغمبری را برانگیخته است، و به سوی شما گسیل داشته است، تا آیات خدا را برای ایشان بخواند، و آنان را پاک بگرداند، او بدیشان کتاب و شریعت را می‌آموزد، آنان پیش از آن [تاریخ] واقعاً در گمراهی آشکاری بودند».

و شهادت می‌دهم که هیچ معبودی بجز او نیست، و او تنهاست و شریک ندارد، و دارای ملک و سپاس از آن اوست، و او بر همه چیز تواناست، و شهادت می‌دهم او همانی است که در کتاب منیر خودش توصیف کرده و فرموده:

﴿لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ١١[الشورى: ۱۱].

«هیچ چیزی همانند خدا نیست و او شنوا و بینا است».

و او منزه است از مجبور کردن مردم، و راضی به کفر بندگانش و دوستدار فساد نیست، و به بندگانش ظلم نمی‌کند، و از وعد و وعید تخلف نمی‌کند، و او فقط مختص صفات کمال و صفت جلالیت است، و او از أشکال و امثال منزه است.

و شهادت می‌دهم که محمد جعبد و رسول اوست که با کتاب کریمش او را مبعوث کرده، و اخلاق عظیم و خوب را به او عطا کرده، و به او وعده مقام محمود و حوض مورود و شرفی مشهور داده، و سلام و درود دائمی که آسمان و زمین و ما بین آن‌ها را پر کند بر او و آل کریم ارزشمند او [۱۶۷]که در قرآن ذکر شده‌اند، ائمه اسلام و ارکان ایمانی که این نعمت به آن‌ها داده شده:

﴿قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى[الشورى: ۲۳].

«در برابر آن از شما پاداش و مزدی نمی‌خواهم جز علاقه و عشق دوستی».

که کتاب «ذخائر العقبی» [۱۶۸]، به مناقب و خصایل آن‌ها شهادت داد، و درود بر اصحابی که حامیان اسلام، و نابودکننده ظالمان و هدایت‌دهندگان مردم، و اهل حوادث عظیم، اهل مکه و دو هجرت، مدینه طیبه و دو عقبه بودند، کسانی که با عبارت‌های قرآنی که دلالت بر فضل آن‌ها می‌کند: بی‌نیاز شده‌اند از احادیث احاد و قیاس چنانچه خداوند در خطاب [۱۶۹]به آن‌ها می‌گوید:

﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ[آل عمران: ۱۱۰].

«شما بهترین امتی هستید که به سود انسان‌ها پدیدار شده‌اید».

اما بعد:

[۱۶۷] در حدیث مسلم رقم (۲۴۰۸) از حدیث زید بن ارقمسنقل شده که پیامبر جفرموده: «من دو چیز گرانبها را برای شما بجا می‌گذارم، اول آن‌ها کتاب خداوند ... » سپس گفت: «و اهل بیتم خداوند را در مورد اهل بیتم بیاد آورید ... » و احمد/(۳/۵۹) و ترمذی/(۵/۶۱۲) و غیر از آن دو با لفظ: «عترت من، اهل بیتم» آورده‌اند که حدیث صحیحی نیست «العلل المتناهیة»: (۱/۲۶۶) ابن جوزی. و ثقل: بر تمام چیزهای مهم و با ارزشی اطلاق می‌شود: «النهایة»: (۱/۱۲۶) ابن اثیر. [۱۶۸] مؤلف کتاب «ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی» محب الدین احمد بن عبدالله الطبری است و در سال (۶۹۴ ه‍) فوت کرد و در دو جلد چاپ شد و مؤلف در کتاب «الإیثار» (ص /۴۱۶) او را ثنا و تعریف کرده است. [۱۶۹] زیادة من (ی) و (س).