۲- چاپ سلفیه:
که با تلاش قصّی بن محبّ الدین خطیب در سال (۱۳۸۵ هـ) چاپ اول آن منتشر شد و در این نسخه هم به آن نسخۀ تکیه شده که انتشارات منیریه بر آن تکیه کرده، همانطور که در خاتمه آن آمده، و درباره این چاپ آن چیزی گفته می‌شود که در سابق آن گفته شد؛ اما درباره این چند نکته قابل ذکر وجود دارد:
أ ـ این چاپ این امتیاز را دارد که از بیشتر خطاهای چاپی محفوظ بوده، و امتیاز دیگری نیز دارد که آن را شماره‌گذاری کرده و آیات قرآن را ارجاع داده، در حالی که این دو خصوصیت در چاپ منیریه وجود ندارد.
ب ـ ناشر در بعضی از صفحات کتاب تعلیق‌های بر کلام مؤلف نوشته، و درباره آن اظهار نظر کرده، و وعده داده که کلام‌های او را رد می‌کند، اما چون موقعیت ایجاب نمی‌کند از اینکه آن را ذکر نمی‌کند معذرت‌خواهی می‌کند؟!!
و در تمام این مواضع ناشر از بنی‌امیه و قاتلان حسینسحمایت می‌کند، و آن‌ها را به تعلیقاتی که پدرش شیخ محب الدین الخطیب بر «منتقی» ذهبی، و «العواصم من القواصم»ابن العربی کرده ارجاع داده است!
و گویا هیچ پشتیبانی برای گفته‌های خود بجز تعلیقات او نیافته!! بگونه‌ای که به وسیله آن بعضی از روایت‌های ثابت را به استهزا و گستاخی رد کرده است [۱۵۲].
و من جدولی را برای اشتباهات و کلمه‌های ساقط این چاپ تهیه کردم، سپس برایم آشکار شد که با آنچه در حواشی این چاپ می‌نویسم از آن بی‌نیاز هستم، که با (س) به این اشاره می‌کنم که در آن چه چیزی تحریف یا ساقط شده است.
[۱۵۲] «الروض» (ص /۲۹۲) سلفیه.