تشویقی که مولف به اهتمام دادن به قرآن و اندیشیدن در آن کرده است
بردارانم! کسانی که شک دارند، شما را از راه درست و صواب به در نبرند، و کسانی که مسلمانان را سفیه میدانند شما را مات و مبهوت نکنند، آگاه باشید آنها سفیه هستند اما نمیدانند، و کسانی که شما را مسخره میکنند وقار شما را خوار نکنند، خداوند آنها را مسخره کند و برای آنها عذاب دردناکی قرار دهد، چون آنها به تمام پیامبران و بقیه مسلمانانی که قبل از شما بودهاند استهزاء کردهاند، و خداوند رفتار آنها را حکایت میکند میفرماید:
﴿كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ٢٩ وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ٣٠ وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ٣١ وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ٣٢﴾[المطففين: ۲۹-۳۲].
«گناهکاران پیوسته به مؤمنان میخندیدند و ایشان را ریشخند میکردند و هنگامی که مؤمنان از کنار ایشان میگذشتند با اشارات سر و چشم وابرو، آنان را مورد تمسخر و عیبجویی قرار میدادند و هنگامی که گناهکاران به میان خانوادههای خود بر میگشتند، شادمانه باز میگشتند و هنگامی که مؤمنان را میدیدند، میگفتند: اینان قطعاً گمراه و سرگشتهاند».
پس خداوند تو را بیامرزد، در اعراض از مسخرهکنندگان به مسلمانان گذشته اقتدا کنید:
﴿اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ١٥ أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ١٦﴾[البقرة: ۱۵-۱۶].
«خداوند ایشان را مسخره مینماید وآنان را رها ساخته تا کورکورانه به سرکشی خویش ادامه دهند. اینان رهنمودهایی را به گمراهی فروختهاند و چنین بازرگانی و معاملۀ آنان سودی در بر ندارد و راهیافتگان به شمار نمیآیند».
و از قرآن تبعیت کنید چون آن پزشک پزشکان و کریم کمک کنندگان است و از باغ محافظت شدهاش و از بیان مسائل ارزشمندش و از انوار چراغهایش بهره گیرید. چون آن معجزه است که انسان از آن عاجز است، و عالیترین حجت برای اهل عناد و ستیز و معجزه جدیدی است که در ابد و ازل مانند آن خلق و تألیف نشده است، قرآنی که فرسود شده و مسائل جدید زمان رونق آن را از بین نبرده است. و اعجاز آن جدید است، و با معجزهای دیگر در این مخالفت کرد که سحر در حق آن جایز نبود، و نور حق در چراغدان بلاغت و صداقت آن پخش شده بود، و آن بدین خاطر بود چون اعجاز آن در امور زیادی بود، و شیوههای حجت آن نورانی بود: