صحابه از دیدگاه محدثین و شیعه
اگر بگوئید: تفاوت میان مذهب شیعه و محدثین نسبت به صحابه در چه مواردی است؟
می‌گویم در چند مورد است:
۱- در خلافت خلفای راشدین است و این بسیار معروف است.
۲- محدّثین صحابه‌هایی را که دلایل داشته‌اند بر تأویل حمل کرده‌اند.
۳- محدثین از صحابه‌های گناهکار نفرت و انزجار نداشته‌اند، و تنها گناه او را زشت دانسته‌اند، و او را بخاطر اسلام و مصاحبت با پیامبر دوست داشته‌اند، و برای وی طلب مغفرت و آمرزش کرده‌اند، و فضایل او را ذکر نموده‌اند، و او را دشنام و بدگوئی نکرده‌اند، و تفصیل مقاصد و دلایل آن در اینجا ممکن نیست. و زیدیه همانند آن و یا بیشتر از آن را درباره حسین بن قاسم [۶۴۴]و پیروانش گفته‌اند.
و معتزله همانند آن را درباره ابن الزّیّات [۶۴۵]، و صاحب الکافی [۶۴۶]، و بقیه کسانی که پیرو مذهب‌شان بوده‌اند قائل بوده‌اند.
[۶۴۴] او: عیانی است و بعضی از شرح حالش قبلاً ذکر شد. [۶۴۵] او: ابوجعفر بن عبد الملک الزیات وزیر معتصم است، و معتقد به مخلوق بودن قرآن است، ادیب بوده (ت ۲۳۳) وفیات الأعیان (۵/۱۹۴)، و السیر (۱۱/۱۷۲). [۶۴۶] او: ابوقاسم اسماعیل بن عیار طالقانی است، و بخاطر مصاحبت با ابوالفضل بن وزیر به «الصاحب» مشهور شد، و شیعی و معتزلی و بدعت‌‌گذار بود. (ت ۳۸۵)، و به «کافی الکفاة» ملقب شد. إرشاد الاریب (۶/۱۶۸)، و وفیات الأعیان (۱/۲۲۸).