احادیث معاویهسدر غیر احکام:
و معاویه بجز این احادیث، احادیث دیگری دارد که کم و مشهورند و ما آن‌ها و شواهدشان را بخاطر اختصار ذکر نکردیم و ما فقط اشاره کوتاه و لطیفی به آن‌ها می‌کنیم تا درباره آن‌ها شناخت پیدا شود، و آن‌ها عبارتند از: حدیثی درباره فضل مؤذن [۱۱۴۹]، و فضل جواب دادن مؤذن [۱۱۵۰]، و فضل حلقه ذکر [۱۱۵۱]، و اینکه شب قدر شب بیست و هفتم است [۱۱۵۲]، و فضل حب انصار [۱۱۵۳]، فضل طلحه [۱۱۵۴]، و تاریخ وفات پیامبر خدا جدر سن ۶۳ سالگی. [۱۱۵۵]
و حدیث: «پروردگارا هیچ مانعی برای آنچه که تو عطا می‌کنی وجود ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند چیزی را عطا کند اگر تو اراده نداشته باشید.» [۱۱۵۶]و مسلم [۱۱۵۷]این را از علی روایت کرده است.
و حدیث: «خیر عادت و شر لجاجت است» [۱۱۵۸]و «در دنیا چیزی باقی نمانده بجز بلا و فتنه» [۱۱۵۹]و «اعمال انسان مانند ظرف است که هر وقت ته آن پاک باشد بالای آن هم پاک است» [۱۱۶۰]
و این آیه:
﴿وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ﴾[التوبة: ۳۴]. [۱۱۶۱]
«و کسانی را که زر و سیم می‌اندوزند».
درباره چه کسی نازل شده و دو اثر براو موقوف [۱۱۶۲]: در ذکرکعب احبار و در تقبیل تمام ارکان [۱۱۶۳]
[۱۱۴۹] مسلم بارقم (۳۸۷). [۱۱۵۰] بخاری «الفتح» (۲/۱۰۸)،و مسلم بارقم (۱۱۲۹). [۱۱۵۱] مسلم بارقم (۲۷۰۱). [۱۱۵۲] ابوداود (۲/۱۱۱). [۱۱۵۳] نسائی در«کبری» (۶/۵۳۴). [۱۱۵۴] ترمذی (۵/۳۲۶) و ابن ماجه (۱/۴۶). [۱۱۵۵] مسلم (۲۳۵۳). [۱۱۵۶] لفظ حدیث معاویه در مسلم (۱۰۳۷) این است: «که می‌گوید از پیامبر جشنیدم که می‌فرمود: «انا خازن، فمن اعطیته عن طیب نفس، فیبارك له فیه، و من اعینه عن مسألة و شره، کان کالذی یأکل و لایشبع» من مانند خزانه‌دار هستم، هر کس با میل و رضای خودش به من عطا کند، خداوند در مال او برکت قرار می‌دهد و هرکس با شر و عدالت آن را به من عطا کند، او مانند کسی می‌شود که می‌خورد اما سیر نمی‌شود» بخاری (۱/۱۹۷) و «العواصم»: (۳/۱۹۹). [۱۱۵۷] با رقم (۷۷۱) و این لفظش نیست بلکه معنای آن است که در ضمن حدیث طولانی آمده است. [۱۱۵۸] ابن ماجه (۱/۸۰) بوصیری در «الزوائد» (۱/۷۳) می‌گوید: «ابن حبان در«صحیحش» از طریقه شام بن عمر این را روایت کرده، و اسناد و متنش را جداگانه آورده است» ا ه . [۱۱۵۹] ابن ماجه (۲/۱۳۳۹) و در «الزوائد» گفته شده که: «این اسناد صحیح و رجالش ثقه هستند. [۱۱۶۰] ابن ماجه (۲/۱۴۰۴) و «الزوائد» گفته شده که: «در اسنادش مقال وجود دارد...» ا ه . [۱۱۶۱] بخاری«فتح» (۳/۳۱۹). [۱۱۶۲] بخاری و «فتح» (۱۳/۳۴۵) آن را تعلیق کرده و به کلام حافظ مراجعه کن. [۱۱۶۳] احمد: (۱/۳۳۲)، و ترمذی: (۳/۲۱۳) و ترمذی گفته است: (حدیث حسن صحیح).