ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۲۴۳- باب فضیلت درود بر رسول الله ج

قال الله تعالی: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيۡهِ وَسَلِّمُواْ تَسۡلِيمًا ٥٦﴾[الأحزاب: ۵۶] .

خداوند می‌فرماید: «همانا خداوند و فرشتگانش بر پیامبر جدرود می‌فرستند، پس ای کسانیکه ایمان آورده اید، بر وی درود فرستاده و سلام کنید به سلام گفتنی».

۱۳۹۷- «وعنْ عبد اللَّه بن عمرو بن العاص ب أنَّهُ سمِع رسُول اللَّه ج يقُول: «من صلَّى عليَّ صلاَة، صلَّى اللَّه علَيّهِ بِهَا عشْراً»» رواهُ مسلم.

۱۳۹۷- «از عبد الله بن عمرو بن عاص بروایت شده که:

او از رسول الله جشنید که می‌فرمود: آنکه یکبار بر من درود فرستد، خداوند بر وی ده بار درود می‌فرستد (مراد از درود گفتن خدا فرستادن رحمت از جانب اوست)».

۱۳۹۸- «وعن ابن مسْعُودٍ س أنَّ رسُول اللَّهِ ج قال: «أَوْلى النَّاسِ بي يوْمَ الْقِيامةِ أَكْثَرُهُم عَليَّ صلاةً»» رواه الترمذي وقال: حديثٌ حسن.

۱۳۹۸- «از ابن مسعود سروایت است که:

رسول الله جفرمود: نزدیک‌ترین مردم به من در روز قیامت (برای شفاعت) آنانی‌اند که از همه بیشتر بر من درود می‌فرستند».

۱۳۹۹- «وعن أوس بن أوس س قال: قالَ رسولُ اللَّه ج: «إنَّ مِن أَفْضلِ أيَّامِكُمْ يَوْمَ الجُمُعة، فَأَكْثِرُوا عليَّ مِنَ الصلاةِ فيه، فإنَّ صَلاتَكُمْ معْرُوضَةٌ علَيَّ» فقالوا: يا رسول اللَّه، وكَيْفَ تُعرضُ صلاتُنَا عليْكَ وقدْ أرَمْت؟، يقول: بَلِيت، قالَ: «إنَّ اللَّه حَرم على الأرْضِ أجْساد الأنْبِياءِ»». رواهُ أبو داود بإسنادٍ صحيح.

۱۳۹۹- «از اوس بن اوس سروایت است که:

رسول الله جفرمود: همانا روز جمعه از بهترین روزهای شما است، پس در آن بر من زیاده درود فرستید، زیرا درود شما بر من عرضه می‌شود. گفتند: یا رسول الله جچگونه درود ما بر شما عرضه می‌شود، در حالیکه استخوانهایت پوسیده شده.

فرمود: خداوند اجساد پیامبران را بر زمین حرام کرده است (یعنی جسد‌شان پوسیده نمی‌شود)».

۱۴۰۰- «وعنْ أبي هُريْرةَ س قال: قال رسُولُ اللَّه ج: «رَغِم أنْفُ رجُلٍ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ علَيَّ»» رواهُ الترمذي وقال: حديثٌ حسن.

۱۴۰۰- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله جفرمود: خاک آلوده شود بینی مردی که مرا پیشش یاد کردند بر من درود نفرستاد».

۱۴۰۱- «وعنهُ س قال: قالَ رَسُولُ اللَّه ج: «لا تَجْعلُوا قَبْرِي عِيدا، وَصلُّوا عَلَي، فَإنَّ صَلاتَكُمْ تَبْلُغُني حيْثُ كُنْتُمْ»» رواهُ أبو داود بإسناد صحيح.

۱۴۰۱- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله جفرمود: قبر مرا عید (طوافگاه) نگردانید و برمن درود فرستید، زیرا هر جائی که باشید، درود شما بمن می‌رسد».

ش: «لاتجعلوا قبری عیداً» یعنی: «زیارت قبر مرا عید مسازید». یا قبر مرا مظهر عید مسازید.

معنای آن نهی از اجتماع برای زیارت آنحضرت جاست، مثلیکه در عید اجتماع می‌نمایند. زیرا عید روزیست که در آن لهو و تزیین کردن جائز بوده و در آن برای اظهار فرحت و شادی می‌برآیند.

و اهل کتاب این کار را با رفتن به زیارت قبرهای پیامبران‌شان انجام میدادند تا اینکه خداوند بر دلهای‌شان پردهء غفلت را نهاد و روش بت پرستان را در زیارت کردن شیطانان‌شان پیروی نموده و قبرهای پیامبران‌شان را مسجد ساخته بسوی آن نماز گزاردند.

از اینرو آنحضرت جفرمود: اللهم لا تجعل قبری وثناً یعبد. اشتد غضب الله علی قوم اتخذوا قبور انبیائهم مساجد.

و بعضی از علماء معنای دیگری را به آن ذکر کرده‌اند که قبر مرا چون عیدی مسازیدکه در سالی یکبار یا دو بار بسراغ آن می‌روید و به اساس این توجیه تشویق صورت گرفته به زیادت زیارت آنحضرت ج.

۱۴۰۲- «وعنهُ أنَّ رسُولَ اللَّه ج قال: «ما مِنْ أحد يُسلِّمُ علَيَّ إلاَّ ردَّ اللَّه علَيَّ رُوحي حَتَّى أرُدَّ ÷»». رواهُ أبو داود بإسناد صحيح.

۱۴۰۲- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله جفرمود: هیچ یک نیست که بر من سلام کند، مگر اینکه خداوند روحم را بمن باز می‌گرداند تا جواب سلامش را بدهم.

۱۴۰۳- «وعن علِيٍّ س قال: قال رسُولُ اللَّهِ ج: «الْبخِيلُ من ذُكِرْتُ عِنْدَه، فَلَم يُصَلِّ علَيَّ»». رواهُ الترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.

۱۴۰۳- «از علی سروایت شده که:

رسول الله جفرمود: بخیل آنست که پیشش نامم برده شد و بر من درود نفرستاد».

۱۴۰۴- «وعنْ فَضَالَةَ بنِ عُبَيْد س، قال: سمِع رسولُ اللَّهِ ج رَجُلاً يدْعُو في صلاتِهِ لَمْ يُمَجِّدِ اللَّه تَعالى، وَلَمْ يُصلِّ عَلى النبي ج، فقال رسولُ اللَّه ج: «عَجِلَ هذا»، ثمَّ دعَاهُ فقال لهُ أوْ لِغَيْرِهِ : إذا صلَّى أحَدُكُمْ فليبْدأْ بِتَحْمِيدِ ربِّهِ سُبْحانَهُ والثَّنَاءِ عليه، ثُمَّ يُصلي عَلى النبي ج ثُمَّ يدْعُو بَعدُ بِما شاءَ»». رواهُ أبو داود والترمذي وقالا: حديثٌ حسن صحيح.

۱۴۰۴- «از فضاله بن عبید سروایت است که:

رسول الله جمردی را شنید که در نمازش دعا می‌کرد، نه ثنای حق تعالی را گفت و نه بر پیامبر جدرود فرستاد. رسول الله جفرمود: این نفر شتاب نمود و بعد او را خواست و برای او یا غیرش فرمود: هرگاه یکی از شما نماز گزارد، باید به حمد و ثنای پروردگارش شروع کرده و سپس بر پیامبر جدرود فرستد و بعد از آن هر چه خواست دعا کند».

۱۴۰۵- «وعن أبي محمد كَعب بن عُجرَة، س، قال: خَرج علَيْنَا النبي ج فقُلْنا: يا رسول اللَّه، قَدْ علِمْنَا كَيْف نُسلِّمُ عليْكَ فَكَيْفَ نُصَلِّي علَيْك؟ قال: «قُولُوا: اللَّهمَّ صَلِّ على مُحمَّد، وَعَلى آلِ مُحمَّد، كَمَا صَلَّيْتَ عَلى آلِ إبْرَاهِيم، إنَّكَ حمِيدٌ مجيد. اللهُمَّ بارِكْ عَلى مُحَمَّد، وَعَلى آلِ مُحَمَّد، كَما بَاركْتَ على آلِ إبْراهِيم، إنَّكَ حميدٌ مجيدٌ»». متفقٌ علیه.

۱۴۰۵- «از ابو محمد کعب بن عجره سروایت شده که گفت:

پیامبر جبر ما برآمد، گفتیم: یا رسول الله جدانستیم که چگونه بر شما سلام کنیم، پس چگونه بر شما درود فرستیم؟

فرمود: بگوئید: اللهم صل علی محمد... بار خدایا! درود فرست بر محمد و بر آل محمد جچنانچه درود فرستادی بر آل ابراهیم، همانا تو ستوده و با عظمتی. بار خدایا! برکت نه بر محمد جو بر آل محمد جچنانچه برکت نهادی بر آل ابراهیم همانا تو ستوده و با عظمتی».

۱۴۰۶- «وعنْ أبي مسْعُود الْبدْري س، قال: أَتاناَ رسُولُ اللَّهِ ج، وَنَحْنُ في مَجْلِس سعد بنِ عُبَادَةَ س، فقالَ لهُ بَشِيرُ بْنُ سعد: أمرَنَا اللَّه أنْ نُصلِّي علَيْكَ يا رسولَ اللَّه، فَكَيْفَ نُصَّلي علَيْك؟ فَسكَتَ رسولُ اللَّه ج، حتى تَمنَّيْنَا أنَّه لمْ يَسْأَلْه، ثمَّ قال رسولُ اللَّه ج، قولُوا: اللَّهمَّ صلِّ عَلى مُحَمَّد، وَعَلى آلِ مُحمَّد، كما صليْتَ على آل إبْراهِيم، وَبارِكْ عَلى مُحَمَّد، وعَلى آلِ مُحمَّد، كما بَاركْتَ عَلى آل إبْراهِيم، إنكَ حمِيدٌ مجِيد، والسلام كما قد عَلِمتم»» رواهُ مسلم.

۱۴۰۶- «از ابو مسعود بدری سروایت شده که گفت:

رسول الله جنزد ما آمد، در حالیکه ما در مجلس سعد بن عباده سبودیم. بشیر بن سعد بوی گفت: خداوند ما را امر نموده که بر شما درود فرستیم، پس چگونه بر شما درود فرستیم؟

رسول الله جسکوت فرمود، تا اینکه آرزو کردیم کاش از او نپرسیده بودیم!

سپس رسول الله جفرمود: بگوئید: «اللَّهمَّ صلِّ عَلى مُحَمَّد، وَعَلى آلِ مُحمَّد، كما صلیتَ على آل إبْراهِیم، وَبارِكْ عَلى مُحَمَّد، وعَلى آلِ مُحمَّد، كما بَاركْتَ عَلى آل إبْراهِیم، إنكَ حمِیدٌ مجِیدٌ» و سلام را چنانچه دانستید، بگوئید».

۱۴۰۷- «وعَنْ أبي حُمَيْدٍ السَّاعِدي س، قال: قَالُوا يا رسول اللَّه كَيْفَ نُصَلِّي عَلَيْك؟ قال: «قولُوا: اللَّهُمَّ صلِّ على مُحمِّد، وعَلى أزْواجِهِ وَذُرِّيَّتِه، كما صَلَّيْتَ على إبْراهِيم، وباركْ عَلى مُحَمَّد، وعَلى أَزْوَاجِهِ وذُرِّيَّتِه، كما بارَكتَ على إبْراهِيم، إنَّكَ حمِيدٌ مجِيدٌ»» متفقٌ علیه.

۱۴۰۷- «از ابو حمید ساعدی سروایت شده که گفت:

گفتند: یا رسول الله جچگونه بر شما درود فرستیم؟

فرمود: بگوئید: بار خدایا! درود فرست بر محمد و همسران و فرزندانش چنانچه بر اولاد ابراهیم فرستادی. و برکت ده بر محمد و همسران و فرزندانش چنانچه بر اولاد ابراهیم برکت نهادی، همانا تو ستوده و بزرگی».