ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۲۸۵- باب کراهیت پس گرفتن شخص بخششی را که آن را داده و تسلیم نکرده و در آنچه به فرزندش بخشیده و تسلیمش کرده یا نکرده و کراهیت خریدن شخص چیزی را که صدقه داده از آنکه به وی صدقه داده یا اینکه آن را از زکات یا کفاره و یا امثال آن بیرون نموده است و باکی نیست، هرگاه آن را از شخص دیگری که مالکیت به وی انتقال یافته خریداری نماید

۱۶۱۲- «عَنِ ابنِ عَبَّاسٍ ب أن رَسُولَ اللَّه جقَال: «الَّذِي يعُودُ في هِبَتهِ كَالكَلبِ يرجعُ في قَيْئِهِ»» متفقٌ علیه.

وفي رواية:«مَثَلُ الَّذي يَرجِعُ في صدقَتِه، كَمَثلِ الكَلْبِ يَقيءُ، ثُّمَّ يعُودُ في قَيْئِهِ فَيَأكُلُهُ».

وفي رواية:«العائِدُ في هِبَتِهِ كالعائدِ في قَيْئِهِ».

۱۶۱۲- «از ابن عباس بروایت است که:

رسول الله جفرمود: آنکه در بخشش رجوع کند، مانند سگی است که به قی خویش باز می‌گردد.

و در روایتی آمده که صفت آن که در صدقه‌اش رجوع می‌کند، مانند سگ است که قئ می‌کند و سپس به قئ خویش بازگردیده و آن را می‌خورد.

و در روایتی آمده که باز گردنده به بخشش، مانند بازگردنده به قئ (استفراغ) خویش است».

ش: ظاهر حدیث افادهء تحریم را می‌کند و این در صورتی است که بخشش برای بیگانه شود. اما اگر پدر چیزی به پسرش بخشید، می‌تواند به آن رجوع کند، بدلیل حدیث وارده در این مورد. ابو داود۳۵۳۹، ترمذی ۲۱۳۲، نسائی ۶/۲۶۵، ابن ماجه: ۲۳۷۷، ابن حبان: ۱۱۴۸ و حاکم: ۲/۴۶

۱۶۱۳- «وَعَنْ عُمَرَ بن الخَطَّابِ س قَال: حَمَلْتُ عَلى فَرَسٍ في سبيلِ اللَّه فأَضَاعَهُ الَّذي كَانَ عِنْدَه، فَأردتُ أنْ أشْتَريَه، وظَنَنْتُ أنَّهُ يَبيعُهُ بِرُخْص، فسَألتُ النبيَّ جفَقَال: «لا تَشتَرِهِ وَلا تَعُدْ في صدَقَتِكَ وإن أعْطَاكَهُ بِدِرْهَم، فَإنَّ الْعَائد في صَدَقَتِهِ كَالْعَائِدِ في قيْئِهِ»» متفقٌ علیه.

۱۶۱۳- «از عمر بن خطاب بروایت است که گفت:

اسبی را در راه خدا صدقه دادم و کسی که اسب نزدش بود به آن اهتمام نکرده و خواستم آن را خریداری کنم و گمان کردم که او آن را به قیمتی ارزان‌تر می‌دهد و از پیامبر جپرسیدم و فرمود: آن را خریداری مکن و به صدقه‌ات رجوع منما، هر چند آن را به یک درهم برایت بدهد، زیرا آنکه در صدقه‌اش باز می‌گردد، مانند کسی است که در قئ خویش باز می‌گردد.