ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۲۰۴- باب استحباب ادای نماز‌های نافلهء راتبه و غیر آن در خانه و امر به دور شدن از ادای فریضه برای ادای نافله یا فاصله در میان آن دو به سخن گفتن

۱۱۲۸- «عَنْ زيدِ بنِ ثابتِ س، أَنَّ النَّبيَّ ج قال: «صلُّوا أَيُّها النَّاسُ في بُيُوتِكُم، فَإنَّ أفضلَ الصَّلاةِ صلاةُ المَرْءِ في بَيْتِهِ إِلاَّ المكْتُوبَةَ»» متفقٌ علیه.

۱۱۲۸- «از زید بن ثابت سروایت است که:

رسول الله جفرمود: ای مردم در خانه‌های‌تان نماز گزارید، زیرا برترین نماز شخص جز فریضه، نمازیست که در خانه‌اش می‌گزارد».

۱۱۲۹- «وعن ابنِ عُمَرَ ب عَنِ النَّبِيِّ ج قال: «اجْعَلُوا مِنْ صلاتِكُمْ في بُيُوتِكُم، ولا تَتَّخِذُوهِا قُبُوراً»» متفقٌ علیه.

۱۱۲۹- «از ابن عمر بروایت شده که:

رسول الله جفرمود: برخی از نمازهای‌تان را درخانه‌تان گزارده و خانهء خود را گورستان مسازید».

۱۱۳۰- «وعَنْ جابرٍ س قال: قَالَ رسولُ اللَّهِ ج: «إذا قَضَى أَحَدُكُمْ صلاتَهُ في مسْجِدِه، فَلَيجْعَلْ لِبَيْتهِ نَصِيباً مِنْ صَلاتِه، فَإنَّ اللَّه جَاعِلٌ في بيْتِهِ مِنْ صلاتِهِ خَيْراً»» رواه مسلم.

«از جابر سروایت شده که:

رسول الله جفرمود: هرگاه یکی از شما نمازش را در مسجد اداء نمود، باید برای خانه‌اش از نمازش بهره‌ای بگرداند، زیرا خدای تعالی بواسطهء نمازش در خانه‌اش خیر و برکت می‌نهد».

۱۱۳۱- «وَعنْ عُمَر بْنِ عطاءٍ أَنَّ نَافِعَ بْنَ حُبَيْر أَرْسلَهُ إلى السَّائِب ابن أُخْتِ نَمِرٍ يَسْأَلُهُ عَنْ شَيْءٍ رَآهُ مِنْهُ مُعَاوِيةُ في الصَّلاةِ فَقَال: نَعمْ صَلَّيْتُ مَعَهُ الجُمُعَةَ في المقصُورَة، فَلَمَّا سَلَّمَ الإِمام، قُمتُ في مقَامِي، فَصلَّيْت، فَلَما دَخل أَرْسلَ إِليَّ فقال: لا تَعُدْ لما فعَلتَ: إذا صلَّيْتَ الجُمُعة، فَلا تَصِلْها حَتى تَتَكَلَّمَ أَوْ تخْرُج، فَإنَّ رسولَ اللَّهِ ج أَمرَنا بِذلك، أَنْ لا نُوصِلَ صلاةً بصلاةٍ حتَّى نَتَكَلَّمَ أَوْ نَخْرُج». رواه مسلم.

۱۱۳۱- «از عمر بن عطاء روایت شده که:

نافع بن جبیر او را نزد سائب بن یزید پسر خواهر نمر فرستاد تا از وی در بارهء آنچه که معاویه ساز او در نمازها دیده بود، پرسش نماید.

وی گفت: آری من جمعه را با او در حجرهء خانه خواندم و چون امام سلام داد، در جایم ایستاده نماز گزاردم.

چون وی به خانه‌اش وارد شد، کسی را نزدم فرستاده و گفت: دو باره این کار را مکن، چون جمعه را خواندی، آن را به نمازی پیوسته مساز تا سخن گویی و یا بیرون آیی، زیرا رسول الله جما را به این امر نمود که هیچ نمازی را به نمازی دیگر پیوسته نسازیم، مگر اینکه سخن گوئیم و یا بیرون آییم».