ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۰۵- باب منع از خوردن دو دانه خرمای بهم پیوسته و مانند آن، هرگاه با عده‌ای می‌خورد، جز به اجازهء ایشان

۷۴۲- «عن جبَلَةَ بن سُحَيْم قال: أَصابَنا عامُ سَنَةٍ معَ ابْنِ الزُّبَيْرِ، فرُزقْنَا تَمْراً، وَكانَ عَبْدُ اللَّه بنُ عمر ب يمُر بنا ونحْنُ نأْكُلُ، فيقولُ: لا تُقَارِنُوا، فإِن النبي ج نَهى عنِ الإقرانِ، ثم يقولُ: «إِلاَّ أَنْ يَسْتَأْذِنَ الرَّجُلُ أَخَاهُ»» متفقٌ علیه.

۷۴۲- «از جبله بن سحیم روایت شده که گفت:

بر ما همراه ابن الزبیر سال قحطی روی آورد و خرمایی برای توشه دریافتیم و عبد الله بن عمر باز کنار ما می‌گذشت که ما می‌خوردیم و می‌گفت: دو دانه، دو دانه مخورید، زیرا پیامبر جاز دو دانه خوردن منع نمودند. و باز می‌گفت: مگر اینکه شخص از برادرش اجاز بگیرد».