ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۸۰- باب فضیلت خواندن قرآن

۹۹۱- «عن أَبي أُمامَةَ س قال: سمِعتُ رسولَ اللَّهِ ج يقول: «اقْرَؤُا القُرْآنَ فإِنَّهُ يَأْتي يَوْم القيامةِ شَفِيعاً لأصْحابِهِ»» رواه مسلم.

۹۹۱- «از ابو امامه سروایت شده که گفت:

از رسول الله جشنیدم که می‌فرمود: قرآن را تلاوت کنید، زیرا قرآن در روز قیامت آمده و برای یارانش شفاعت می‌کند».

ش: مراد از یاران و رفقای قرآن کسانی هستند که قرآن را خوانده و بدان مشغول بوده و به اوامر و نواهی آن اهتمام ورزند.

۹۹۲- «وعَن النَّوَّاسِ بنِ سَمعانَ س قال: سمِعتُ رسول اللَّهِ ج يقول: «يُؤْتى يوْمَ القِيامةِ بالْقُرْآنِ وَأَهْلِهِ الذِين كانُوا يعْمَلُونَ بِهِ في الدُّنيَا تَقدُمهُ سورة البقَرَةِ وَآل عِمرَان، تحَاجَّانِ عَنْ صاحِبِهِمَا»» رواه مسلم.

۹۹۲- «از نواس بن سمعان سروایت شده که گفت:

از رسول الله جشنیدم که می‌فرمود: در روز قیامت قرآن و اهلش و کسانیکه در دنیا به آن عمل می‌کردند، آورده می‌شوند که در پیشاپیش‌شان سورهء بقره و آل عمران قرار داشته و از سوی صاحب خویش مجادله می‌کنند».

۹۹۳- «وعن عثمانَ بن عفانَ س قال: قالَ رسولُ اللَّهِ ج: «خَيركُم مَنْ تَعَلَّمَ القُرْآنَ وَعلَّمهُ» رواه البخاری.

۹۹۳- «از عثمان بن عفان سروایت شده که:

رسول الله جفرمود: بهترین شما کسیست که قرآن را آموخته و آن را تعلیم دهد».

۹۹۴- «وعن عائشة ل قالت: قال رسولُ اللَّهِ ج: «الَّذِي يَقرَأُ القُرْآنَ وَهُو ماهِرٌ بِهِ معَ السَّفَرةِ الكرَامِ البررَة، والذي يقرَأُ القُرْآنَ ويتَتَعْتَعُ فِيهِ وَهُو عليهِ شَاقٌّ له أجْران»» متفقٌ علیه.

۹۹۴- «از عائشه لروایت شده که:

رسول الله جفرمود: کسیکه قرآن را می‌خواند در حالیکه بدان مهارت دارد، همراه با فرشتهء (سفیر بسوی رسل ‡) بزرگوار، فرمانبردار است و آنکه قرآن می‌خواند و در خواندن آن تکلیف بر او وارد شده و بر او سخت است برای او دو مزد است».

۹۹۵- «وعن أَبي موسى الأشْعريِّ س قال: قال رسولُ اللَّهِ ج: «مثَلُ المؤمنِ الَّذِي يقْرَأُ القرآنَ مثلُ الأُتْرُجَّة: ريحهَا طَيِّبٌ وطَعمُهَا حلْو، ومثَلُ المؤمنِ الَّذي لا يَقْرَأُ القُرْآنَ كَمثَلِ التَّمرة: لا رِيح لهَا وطعْمُهَا حلْو، ومثَلُ المُنَافِق الذي يَقْرَأُ القرْآنَ كَمثَلِ الرِّيحانَة: رِيحها طَيّبٌ وطَعْمُهَا مر، ومَثَلُ المُنَافِقِ الذي لا يَقْرَأُ القرآنَ كَمَثلِ الحَنْظَلَة: لَيْسَ لَها رِيحٌ وَطَعمُهَا مُرٌّ»» متفقٌ علیه.

۹۹۵- «از ابو موسی اشعری سروایت شده که:

رسول الله جفرمود: مؤمنی که قرآن را تلاوت می‌کند، مانند ترنجی است که بوی آن خوش است و طعم آن نیز شیرین. مؤمنی که قرآن را تلاوت نمی‌کند، مانند خرما است که بویی ندارد، ولی طعم آن شیرین است و منافقی که قرآن را تلاوت می‌کند، مانند ریحان است که بوی آن خوش است، ولی طعم و مزهء آن تلخ است. منافقی که قرآن را تلاوت نمی‌کند، مانند حنظل است که بویی ندارد و طعم آن هم تلخ است».

ش: با توجه به احادیث زیادی که در مورد فضیلت قرائت قرآن کریم آمده، باید متذکر شد که متأسفانه امروز چنان مردم ما در گیرو دار از مسائل دنیا قرار گرفته‌اند که خواندن قرآن و تفکر بدان از دهن بسیاری گریخته که باید علمای گرام و داعیان مخلص در صحبت عام‌شان بخصوص در روزهای جمعه مردم را بدان متوجه سازند. (مترجم)

۹۹۶- «وعن عمرَ بن الخطابِ س أَنَّ النَّبِيَّ ج قال: «إِنَّ اللَّه يرفَعُ بِهذَا الكتاب أَقواماً ويضَعُ بِهِ آخَرين»» رواه مسلم.

۹۹۶- «از عمر بن خطاب سروایت است که:

پیامبر جفرمود: خداوند به وسیلهء این کتاب (قرآن) مردمانی را بالا می‌برد (آنانیکه بدان ایمان آورده و عمل می‌کنند) و عدهء دیگر را بدان پست می‌کند (کسانی که بدان ایمان ندارند و یا به آن عمل نمی‌کنند)».

۹۹۷- «وعنِ ابن عمر ب عن النَّبِيِّ ج قال: «لا حَسَدَ إلاُّ في اثنَتَيْن: رجُلٌ آتَاهُ اللَّه القُرآن، فهوَ يقومُ بِهِ آناءَ اللَّيلِ وآنَاءَ النَّهَار، وَرجُلٌ آتَاهُ اللَّه مالا، فهُو يُنْفِقهُ آنَاءَ اللَّيْلِ وَآنَاءَ النهارِ»» متفقٌ علیه.

۹۹۷- «از ابن عمر بروایت است که:

پیامبر جفرمود: غبطه‌ای جز در دو چیز نیست، مردی که خداوند برایش قرآن را داده است (یعنی حفظش را بر او آسان نموده)، پس او به آن در همهء لحظات شب و روز عمل می‌کند و مردیکه خدا به او مالی داده و او آن را در همهء لحظات شب و روز خرج و مصرف می‌کند».

۹۹۸- «وعنِ البُراء بنِ عَازِبٍ ب قال: كَانَ رَجلٌ يَقْرَأُ سورةَ الكَهْف، وَعِنْدَه فَرسٌ مَربوطٌ بِشَطَنَيْنِ فَتَغَشَّته سَحَابَةٌ فَجَعَلَت تَدنو، وجعلَ فَرسُه ينْفِر مِنها. فَلَمَّا أَصبح أَتَى النَّبِيَّ ج. فَذَكَرَ له ذلكَ فقال: «تِلكَ السَّكِينَةُ تَنَزَّلتْ للقُرآنِ»»متفقٌ علیه.

۹۹۸- «از براء بن عازب بروایت شده که گفت:

مردی بود که سورهء کهف را می‌خواند (وی اسید بن حضیر بود) و در کنارش اسبی بود که به دو طناب بسته بود و ابری بر سرش آمده و شروع به نزدیک شدن نمود که اسبش از آن هراس نمود. چون صبح نمود خدمت پیامبر جآمده و این موضوع را به او گفت. آنحضرت جفرمود: آن آرامش است که بواسطهء قرآن فرو آمده بود».

۹۹۹- «وعن ابن مسعودٍ س قال: قال رسولُ اللَّهِ ج: منْ قرأَ حرْفاً مِنْ كتاب اللَّهِ فلَهُ حسنَة، والحسنَةُ بِعشرِ أَمثَالِهَا لا أَقول: الم حَرف، وَلكِن: أَلِفٌ حرْفٌ، ولامٌ حرْف، ومِيَمٌ حرْفٌ»» رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح.

۹۹۹- «از ابن مسعود سروایت است که:

رسول الله جفرمود: کسیکه یک حرف از کتاب خدا را بخواند، بر او یک نیکی است و نیکی به ده چند آن، نمی‌گویم که الم یک حرف است، بلکه الف یک حرف است و لام یک حرف و میم یک حرف».

۱۰۰۰- «وعنِ ابنِ عباسٍ ب قال: قال رسولُ اللَّهِ ج: «إنَّ الَّذي لَيس في جَوْفِهِ شَيْءٌ مِنَ القُرآنِ كالبيتِ الخَرِبِ»» رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح.

۱۰۰۰- «ابن عباس بروایت می‌کند که:

رسول الله جفرمود: آنکه در دلش چیزی از قرآن نیست، مانند خانه‌ای ویران است».

۱۰۰۱- «وعن عبدِ اللَّهِ بنِ عَمْرو بن العاصِ ب عنِ النبيِّ ج قال: «يُقَالُ لِصاحبِ الْقُرَآن: اقْرأْ وَارْتَقِ وَرَتِّلْ كَما كُنْتَ تُرَتِّلُ في الدُّنْيَا، فَإنَّ منْزِلَتَكَ عِنْد آخِرِ آيةٍ تَقْرَؤُهَا»» رواه أبو داود، والترْمذي وقال: حديث حسن صحيح.

۱۰۰۱- «از عبد الله بن عمرو بن عاص بروایت شده که:

پیامبر جفرمود: برای صاحب قرآن گفته می‌شود، بخوان و به پله‌های بهشت بالا رو و تلاوت کن، چنانچه در دنیا تلاوت می‌کردی، زیرا مقام تو در نزد آخرین آیه‌ای است که آن را می‌خوانی».