۳۴۰- باب منع از نگریستن بسوی آسمان در نماز
۱۷۵۴- «عَنْ أَنسِ بْنِ مَالكٍ س قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَا بالُ أَقْوَامٍ يَرْفَعُونَ أَبْصَارَهُمْ إِلِى السَّماءِ في صَلاتِهِم،» فَاشْتَدَّ قَوْلُهُ في ذلك حَتَّى قَال: «لَيَنْتَهُنَّ عَنْ ذلك، أَوْ لَتُخْطَفَنَّ أَبْصارُهُم،»» رواه البخاری.
۱۷۵۴- «از انس سروایت است که:
رسول الله جفرمود: چیست حال آنانی که در نماز‌شان چشم‌های خود را بسوی آسمان بالا می‌نمایند؟ و سخنش در این مورد شدید شد تا اینکه فرمود: هر آئینه از این کار خود را باز خواهند داشت و یا اینکه چشمهای‌شان ربوده خواهد شد».