۳۰۶- باب حرام بودن نگهداری سگ جز برای شکار یا گوسفندان و زراعت (کشاورزی)
۱۶۸۸- «عنِ ابْنِ عُمَر ب: قَالَ سمِعْتُ رسُولَ اللَّه ج يَقُول: «من اقْتَنى كَلْباً إلا كَلْب صَيْدٍ أوْ مَاشِيةٍ فإنَّهُ يَنْقُصُ مِنْ أجْرِهِ كُلَّ يوْمٍ قِيراطَانِ»» متفقٌ علیه.
وفي رواية:«قِيرَاطٌ».
۱۶۸۸- «از ابن عمر بروایت شده که:
از رسول الله جشنیدم که میفرمود: آنکه سگی را جز سگ شکار یا سگ گله نگهدارد، روزانه دو پیمانهء بزرگ از مزدش کم میشود.
و در روایتی یک پیمانه آمده است».
۱۶۸۹- «وعَنْ أبي هُرَيْرَةَ س قَال: قَالَ رسُولُ اللَّه ج: «مَنْ أمْسَكَ كَلْباً، فَإنَّهُ ينْقُصُ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ عملِهِ قِيرَاطٌ إلاًَّ كَلْب حَرْثٍ أوْ مَاشِيَة»» متفقٌ علیه.
وفي رواية لـمسلم: «مَنِ اقْتَنى كَلْباً لَيْسَ بِكَلْبِ صَيْد، ولا مَاشِيةٍ ولا أرْضٍ فَإنَّهُ يَنْقُصُ مِنْ أجْرِهِ قِيراطَانِ كُلَّ يْومٍ».
۱۶۸۹- «از ابو هریره سروایت است که:
رسول الله جفرمود: آنکه سگی را نگهدارد هر روز از عملش یک پیمانهء بزرگ کم میشود، جز سگ زراعت یا گله.
و در روایتی آمده کسی که سگی را نگه دارد، که سگ شکار و گله و زمین نباشد، هر روز دو پیمانهء بزرگ از مزدش کم میشود».