۲۲۶- باب فضیلت روزه و جز آن در دههء اول ذوالحجه
۱۲۴۹- «عن ابنِ عبَّاسٍ ب، قال: قالَ رسُولُ اللَّهِ ج: «ما مِنْ أَيامٍ العَمَلُ الصَّالحُ فِيها أَحَبُّ إِلى اللَّهِ مِنْ هذِهِ الأَيَّامِ» يعني: أَيامَ العشر، قالوا: يا رسول اللَّهِ وَلا الجهادُ في سبِيلِ اللَّه؟ قال: «ولا الجهادُ في سبِيلِ اللَّه، إِلاَّ رَجُلٌ خَرجَ بِنَفْسِهِ، وَمَالِهِ فَلَم يَرجِعْ منْ ذلك بِشَيءٍ»» رواه البخاری.
۱۲۴۹- «ابن عباس بروایت می‌کند که:
رسول الله جفرمود: هیچ روزی نیست که در آن عمل صالح نزد خداوند تعالی محبوب‌تر از این روزها باشد، یعنی روزهای دهه.
گفتند: یا رسول الله جو حتی جهاد فی سبیل الله؟
فرمود: و حتی جهاد فی سبیل الله، مگر مردی که جان و مالش را بیرون کرده و هیچ چیزی از آن را باز نگرداند (به سنگر شتافته و شهید شود)».