ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۲۷- باب آداب خواب و به پهلو غلطیدن و نشستن و مجلس و همنشین و خواب دیدن

۸۱۴- «عن الْبَراءِ بن عازبٍ ب قال: كَانَ رسول اللَّه ج إذا أَوَى إلى فِرَاشِهِ نَامَ عَلى شِقَّهِ الأَيمن، ثُمَّ قال: «اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إليْك، وَوجَّهْتُ وَجْهي إلَيْك، وفَوَّضْتُ أَمْرِي إلَيْك، وَأَلجَأْتُ ظهْري إلَيْك، رَغْبةً وَرهْبَةً إلَيْك، لا مَلْجأ ولا مَنْجى مِنْكَ إلاَّ إلَيْك، آمَنْتُ بِكتَابكَ الذي أَنْزلت، وَنَبيِّكَ الذي أَرْسَلْتَ»». رواه البخاري بهذا اللفظ في كتاب الأدب من صحيحه.

۸۱۴- «از براء بن عازب سروایت شده که گفت:

چون رسول الله ج به بستر خویش قرار می‌گرفت، بطرف راست خویش خوابیده و می‌فرمود: «اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إليْك...» بار خدایا خود را به تو تسلیم کردم و رویم را بسویت نمودم و بتو تکیه کردم از روی تمایل بتو و ترس از تو، پناهگاه و گریزگاهی از تو جز بسویت نیست، من به کتابی که فرو فرستادی و پیامبری که روانه نمودی ایمان آوردم».

۸۱۵- «وعنه قال: قال لي رسول اللَّه ج: «إذَا أَتَيْتَ مَضْجَعكَ فَتَوَضَّأْ وُضُوءَكَ لِلصَّلاة، ثُمَّ اضْطَجِعْ عَلى شِقِّكَ الأَيمَن، وَقُل..» وذَكَرَ نَحْوه، وفيه: «واجْعَلْهُنَّ آخِرَ مَا تَقول»» متفقٌ علیه.

۸۱۵- «از براء بن عازب سهمچنان روایت شده که:

رسول الله ج بمن گفت: چون به خوابگاهت آمدی پس همان گونه که برای نماز وضوء ساخته‌ای وضوء بگیر و سپس بطرف راست خود را به پهلو انداخته و بگو و مثل آن دعا ذکر نموده و در آن گفت: و آن را آخر چیزی بگردان که می‌گوئی.

۸۱۶- «وعن عائشةَ ل قالت:كَانَ النَّبيُّ ج يَصلِّي مِن اللَّيْلِ إحْدَى عَشَرَةَ رَكْعَة، فَإذا طلَع الْفَجْرُ صَلَّى ركْعَتيْنِ خَفِيفتيْن، ثمَّ اضْطَجَعَ على شِقِّهِ الأيمن حَتَّى يَجِيءَ المُؤَذِّنُ فيُوذِنَه»،متفق علیه.

۸۱۶- «از عائشه لروایت شده که گفت:

پیامبر جدر شب ۱۱ رکعت نماز می‌گزارد، و چون صبح طلوع می‌کرد، دو رکعت خفیف و سبک خوانده و به پهلوی راست می‌خوابید تا اینکه مؤذن آمده و او را آگاه می‌ساخت».

۸۱۷- «وعن حُذَيْفَةَ س قال:: كان النبي ج إذا أَخَذَ مَضْجَعَهُ مِنَ اللَّيْلِ وَضَعَ يَدهُ تَحْتَ خَدِّه، ثمَّ يَقُول: «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أمُوتُ وَ أَحْيَا» وإذا اسْتيْقَظَ قَال: «الحَمْدُ للَّهِ اَلَّذي أَحْيَانَا بعْدَ مَا أَمَاتَنَا وإليه النُّشُورُ»». رواه البخاری.

۸۱۷- «از حذیفه سروایت شده که گفت:

چون پیامبر جدر شب به خوابگاهش قرار می‌گرفت، دستش را زیر رخسارش گذاشته وسپس می‌گفت: «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أمُوتُ...» بار خدایا بنام تو می‌میرم و زنده می‌شوم، و چون بیدار می‌شد، می‌فرمود: «الحَمْدُ للَّهِ اَلَّذی...» ثنا باد خداوندی را که بعد از میراندن ما را زنده کرد و بازگشت بسوی اوست».

۸۱۸- «وعن يعِيشَ بنِ طخْفَةَ الغِفَارِيَّ ب قال: قال أبي «بينما أنَا مضُطَجِعٌ في الْمسَجِدِ عَلَى بَطْنِي إذَا رَجُلٌ يُحَرِّكُنِي بِرِجْلهِ فقال «إنَّ هذِهِ ضَجْعَةٌ يُبْغِضُهَا اللهُ» قال: فَنَظرْت، فإذَا رسول الله ج»رواه أبو داود بإسنادٍ صحیح.

۸۱۸- «از یعیش بن طخفه غفاری سروایت شده که گفت:

پدرم بمن گفت: در اثنائیکه در مسجد بر شکم خویش خوابیده بودم ناگاه متوجه شدم که مردی به پایش مرا حرکت می‌دهد و می‌فرماید: این خوابیدنی است که خدا از آن بدش می‌آید. گفت: پس نظر نموده و رسول الله ج را دیدم».

۸۱۹- «وعن أبي هريرة س عن رسول الله ج قال: «مَنْ قَعَدَ مَقْعَداً لَمْ يَذْكُرِ الله تعالى فِيهِ كَانَتْ عَلَيِهِ مِنَ الله تعالى تِرة، وَمَنِ اضْطَجَعَ مُضْطَجَعاً لاَيَذْكُرُ الله تعالى فِيهِ كَانَتْ عَلْيِه مِن اللهِ تِرةٌ»»رواه أبو داود بإسنادِ حسن.

۸۱۹- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله ج فرمود: کسیکه به جایی نشسته و خدا را در آن جا یاد نکند، از جانب خدا بر او نقصی می‌باشد و آنکه در خوابگاهی بخوابد و خدا را در آن یاد نکند، از سوی خدا بر او نقص و کاهشی است».