ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۹۶- باب تأکید بر سنت صبح

۱۱۰۰- «عن عائشةَ ل، أَنَّ النَّبِيَّ ج كانَ لا يدَعُ أَرْبعاً قَبْلَ الظُّهْر، ورَكْعَتَيْنِ قبْلَ الغَدَاة». رواه البخاری.

۱۱۰۰- «از عائشه لروایت شده که:

پیامبر ج۴ رکعت پیش از ظهر و ۲ رکعت پیش از صبح را ترک نمی‌نمود».

۱۱۰۱ - «وعنها، قالت: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ ج عَلَى شَيْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أشَدَّ تَعَاهُدَاً مِنهُ عَلَى رَكْعَتَي الفَجْر».متفقٌ عَلَیه.

۱۱۰۱- «از عائشه لروایت است که گفت:

پیامبر جبر چیزی از نافله‌ها بیش از رکعت صبح مواظبت نمی‌فرمود».

۱۱۰۲- «وَعنْها عَنِ النبي ج قال: «رَكْعتا الفجْرِ خيْرٌ مِنَ الدُّنيا ومَا فِيها»» رواه مسلم.

وفي وراية: «لَهُمَا أَحب إِليَّ مِنَ الدُّنْيا جميعاً»».

۱۱۰۲- «از عائشه لروایت شده که:

پیامبر جفرمود: دو رکعت صبح از دنیا و آنچه که در آن است، بهتر است.

و در روایتی آمده که: همانا این دو رکعت برایم از همهء دنیا دوست داشتنی‌تر است».

۱۱۰۳- «وعنْ أَبي عبدِ اللَّهِ بِلالِ بنِ رَبَاحٍ س، مُؤَذِّنِ رسولِ اللَّهِ ج أَ نَّهُ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ ج لِيُؤذِنَه بِصَلاةِ الغدَاة، فَشَغَلتْ عَائشَةُ بِلالاً بِأَمْرٍ سَأَلَتهُ عَنْهُ حَتى أَصبَحَ جِدًّا، فَقَامَ بِلالٌ فَآذنَهُ بِالصَّلاة، وتَابَعَ أَذَانَه، فَلَم يَخْرُجْ رَسُولُ اللَّهِ ج، فلما خَرَج صلَّى بِالنَّاس، فَأَخبَرهُ أَنَّ عائشَةَ شَغَلَتْهُ بِأَمْرٍ سَأَلَتْهُ عنْهُ حتى أَصبحَ جدًّا، وأَنَّهُ أَبطَأَ عَلَيهِ بالخُروج، فَقَال يَعْني النبي ج: «إِني كُنْتُ رَكَعْتُ ركعتي الفَجْرِ» فقال: يا رسول اللَّهِ إِنَّك أَصْبَحْتَ جِدًّا؟ فقال: «لوْ أَصبَحتُ أَكْثَرَ مِما أَصبَحت، لرَكعْتُهُما، وأَحْسنْتُهُمَا وَأَجمَلْتُهُمَا»»رواه أَبو داود بإِسناد حسن.

۱۱۰۳- «از ابی عبد الله بلال بن رباح سمؤذن رسول الله جروایت شده که:

وی خدمت رسول الله جآمد تا ایشان را از نماز صبح آگاه سازد و عائشه بلال را بکاری که از وی سؤال نمود مشغول داشت تا اینکه بکلی صبح شد. باز بلال برخاسته و ایشان را از نماز آگاه ساخت و چند بار ایشان را مطلع نمود، ولی رسول الله جبیرون نشد.

و چون برآمد بر مردم نماز گزارد، وی آگاه‌شان نمود که عائشه لوی را به کاریکه از وی سؤال نمود، مشغول داشت تا اینکه خوب صبح شد و اینکه ایشان دیرتر بیرون شدند.

پیامبر جفرمود:من دو رکعت صبح را ادا نمودم.

گفت: یا رسول الله جشما بسیار صبح کردید!

فرمود: اگر بیش از این هم صبح می‌کردم، هر آئینه آن دو رکعت را می‌گزاردم و نیکوتر و زیباتر ادایش می‌کردم».