ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
ترجمه فارسی ریاض الصالحین
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
اهداء:
مقدمۀ مؤلف
/
۱- باب در مورد اخلاص و درست ساختن نیت در همهء کردارها و گفتار‌ها وحالات پوشیده و پنهان.
۲- باب توبه و بازگشت به خدای تعالی جلت عظمته
۳- باب صبر
۴- باب صدق و راستی
۵- باب در مراقبت و رسیدگی به اعمال خویشتن
۶- باب تقوى و پرهیزگاری
۷- باب یقین وتوکل
۸- باب استِقامت و پایداری بر صراط مستقیم
۹- باب تفکر در عظمت کائنات خداوندی و ناپایداری دنیا و ترس‌های روز آخرت و دیگر امور مربوط به آن و کوتاهی نفس و تهذیب آن و وادار نمودنش بر استقامت و پایداری
۱۰- باب شتافتن به اعمال خیر و تشویق کردن بر توجه به خیر بنحوی که بدون تردید و با جدیت به آن روی آورد
۱۱- باب مجاهدت و تلاش
۱۲- باب تشویق به انجام امور خیریه در اوخر عمر
۱۳ - باب زیاد بودن راههای خیر
۱۴- باب میانه روی در طاعت و عبادت
۱۵- باب مواظبت و پیوستگی بر انجام اعمال صالحه
۱۶- باب امر به محافظت و مواظبت بر سنت و آداب آن
۱۷- باب وجوب و لزوم پیروی و اطاعت از خدا و آنچه آنکه به این کار دعوت شود امر به معروف و نهی از منکر
۱۸- باب در منع از بدعت‌ها و کارهای نوپیدا
۱۹- باب در مورد کسی که روش نیک یا بدی را اساس نهد
۲۰- باب راهنمائی به خیر ودعوت به هدایت یا گمراهی
۲۱- باب تعاون بر نیکو کاری و پرهیزگاری
۲۲- باب نصیحت و خیر اندیشی
۲۳- باب امر به معروف و کارهای پسندیده و نهی از منکر و کارهای زشت
۲۴- باب در مورد سنگین بودن عذاب آنکه امر به کارهای خوب کند و از کارهای زشت منع نماید، ولی سخنش مخالف عملش باشد
۲۵- باب به باز گرداندن امانت
۲۶- باب تحریم ظلم و امر به باز پس گرداندن حقوق مظلومان
۲۷- باب احترام به حریم مسلمین و حقوق‌شان و لزوم رحمت و شفقت بر آنان
۲۸- باب پوشیدن عیوب مسلمین و منع از اشاعهء آن بدون ضرورت
۲۹- باب برآوردن نیازمندی‌های مسلمین
۳۰- باب شفاعت
۳۱- باب إصلاح آوردن در میان مردم
۳۲- باب فضیلت بینوایان مسلمان و فقرای گمنام
۳۳- باب عطوفت و یاری یتیمان و دختران و دیگرا ناتوانان، فقراء و بی‌پناهان، و احسان و تواضع به آنان
۳۴- باب سفارش و رفتار نیک با زنان
۳۵- باب حقوق شوهر بر زن
۳۶- باب مصارف خانواده
۳۷- باب صدقه دادن از مال خوب و آنچه بیشتر مورد علاقه است
۳۸- بیان لزوم امر خانواده و فرزندانی که به حد تمییز رسیده‌اند و باقی مسلمین به طاعت خدا و منع‌شان از مخالفت دستورات الهی و تأدیب‌شان
۳۹- باب در مورد حق همسایه و سفارش در نیکی با آن
۴۰- باب در مورد نیکی به پدر و مادر و پیوسته داشتن صلهء رحم
۴۱- باب تحریم نافرمانی پدر و مادر و بریدن پیوند قرابت و خویشاوندی
۴۲- باب فضیلت نیکی و احسان به دوستان پدر و مادر و نزدیکان همسر و دیگر کسانی که احترام‌شان پسندیده و مستحب است.
۴۳- باب إحترام به اهل بیت و خاندان رسو الله ج و بیان فضیلت‌شان
۴۴- باب احترام علماء و بزرگان و اهل دانش و مقدم داشتن‌شان بر دیگران و ارزش قائل شدن به مجالس‌شان و مهم شمردن آن و اعتراف به مقام و مرتبت شان
۴۵- باب ملاقات با مردم خیرمند و همنشینی و محبت با آنان و درخواست ملاقات و دعا از ایشان و دیدار از جاه‌های خوب
۴۶- باب فضیلت دوستی برای خدا و تشویق بر آن و آگاه نمودن شخص کسی را که دوستش میدارد، اینکه وی را دوست میدارد، و آنچه مخاطب بعد از خبر دادن او به وی میگوید
۴۷- باب نشانه‌های دوستی خداوند با بنده‌اش، و تشویق بر آراسته شدن به این نشانه‌ها و تلاش در بدست آوردن آن
۴۸- باب بیم دادن از آزار نیکو کاران و بینوایان و مساکین
۴۹- باب در اینکه اجرای احکام بر مردم، حسب ظاهر است و اسرار و نهان‌شان با خدا است
۵۰- باب ترس و بیم از خداوند بزرگ
۵۱- باب رجاء (امید)
۵۲- باب در فضیلت امید و رجاء
۵۳- باب جمع بین بیم و امید (خوف و رجاء)
۵۴- باب فضیلت گریستن از ترس خدا و اشتیاق بسوی او جلت عظمته
۵۵- باب فضیلت زهد و پارسائی در دنیا و تشویق بر کم طلبی از آن و فضیلت فقر
۵۶- باب فضیلت صبر بر گرسنگی کشیدن وزندگی خشن داشتن و اکتفاء به لباس و خوردنی و آشامیدنی کم و جز آن از بهره‌های نفسانی و ترک شهوات و آرزوها
۵۷- باب قناعت و پرهیز از سؤالگری و میانه روی در مصرف و مذمت سؤالگری بدون ضرورت
۵۸- باب روا بودن گرفتن چیزی بدون سؤالگری و چشمداشت
۵۹- باب ترغیب بر خوردن از دسترنج و پرهیز از سؤالگری و پیش شدن برای گرفتن چیزی
۶۰- باب فضیلت کرم و سخاوتمندی و مصرف در راههای خیر، به اساس اعتماد بر خداوند متعال
۶۱- باب ممانعت از بخل و آزمندی
۶۲- باب بحث در مورد گذشت و همدردی با دیگران
۶۳- باب مسابقه در امور آخرت و زیاد طلبی از آنچه بدان برکت حاصل می‌شود
۶۴- باب فضیلت ثروتمند شاکر و آن کسی است که مال را از راه درست بدست آورده و در راه صحیح به مصرف رساند
۶۵- باب یاد مرگ و کوتاه نمودن آرزو
۶۶- باب استحباب زیارت قبور برای مردان و دعائی که زائر باید بگوید
۶۷- باب نادرست بودن و کراهیت آرزوی مرگ از بیماری ایکه شخص به آن گرفتار است و هر گاه از ترس فتنه در دین باشد، باکی نیست
۶۸- باب در مورد پرهیزگاری و ترک امور مشتبهه (شبهه ناک)
۶۹- باب استحباب دوری گزیدن از مردم در وقتی که مردم فاسد شوند، یا از ترس فتنه در دین و افتادن در حرام و امور شبهه ناک و امثال آن
۷۰- باب فضیلت آمیزش با مردم و حاضر شدن در نمازها و گرد همآیی‌های‌شان و حضور در محضرگاههای خیر و مجالس علم و ذکر با آنان و عیادت بیمار و حضور در جنازه‌ها و برابری و همیاری با نیازمندان‌شان و رهنمائی جاهل آنان و مصالح دیگر‌شان برای آنکه توانائی امر به معروف
۷۱- باب در مورد توضع و فروتنی با مؤمنان
۷۲- باب تحریم کبر و خویشتن بینی واز خود راضی بودن
۷۳- باب اخلاق نیکو و پسندیده
۷۴- باب حلم و بردباری و تأنی کردن و نرمش نمودن
۷۵- باب عفو و بخشش و دوری از نادانان
۷۶- باب تحمل و برداشت آزار و اذیت
۷۷- باب در مورد خشم و غضب، هرگاه حریم شریعت پایمال شود و برای یاری دین خدا
۷۸- باب دستور اولیای امور و زمامداران به مهربانی ونرم رفتاری با رعایای خویش و خطر اندیشی و شفقت بر ایشان و منع از خیانت و سختگیری و بیهوده گذاشتن مصالح‌شان و بی‌خبری از آنان و نیازمندی‌ها و حاجات‌شان
۷۹- باب در فضیلت و برتری زمامدار دادگر و عدل گستر
۸۰- باب در لزوم فرمانبرداری اولیای امر در غیر معصیت خد و حرام بودن پیروی‌شان در معصیت و نافرمانی خداوند جل جلاله
۸۱- باب منع از درخواست امارت و بهتر بودن ترک زمامداری و ولایت امر، هرگاه او را معین نسازند و یا مصلحت تقاضا نکند
۸۲- باب ترغیب زمامدار و قاضی و دیگر والیان امر، برای اینکه وزیر و همکار صالح برگزینند و از همنشینان بد دوری جویند
۸۳- باب نهی از تفویض امارت و قضاء برای آنکه طلبش کند و یا بر آن حرص ورزد
کتاب الأدب
۸۴- باب در فضیلت حیاء و تشویق بر آن
۸۵- باب در اهمیت حفظ و نگهداری اسرار و رازهای نهانی
۸۶- باب وفا به عهد و پیمان و بجای آوردن وعده
۸۷- باب در لزوم استمرار بر کار نیکی که بر آن عادت کرده است
۸۸- باب استحباب سخن نیکو گفتن و گشاده رویی در وقت دیدار
۸۹- باب در مورد مستحب واضح سخن گفتن و روشن ساختن آن برای مخاطب وتکرار نمودن آن برای فهمیدن، هرگاه بدون تکرار آن فهمیده نشود
۹۰- باب در موردلزوم شنیدن همنشین، سخن درست و حلال همنشین خویش را، و دستور دادن عالم و واعظ، حاضران مجلس خویش را به سکوت
۹۱- باب در مورد موعظه و پند دادن، و میانه روی در آن
۹۲- باب در فضیلت سنگینی و وقار
۹۳- باب در استحباب رفتن به نماز و درسهای علم و دیگر عبادات با سنگینی و وقار
۹۴- باب در مورد احترام و بزرگداشت مهمان
۹۵- باب در استحباب مژده دادن و مبارک باد به خیر
۹۶- باب در مورد وداع با رفیق و دوست وسفارش او رد لحظهء جدائی برای سفر و جز آن! و دعا به حق او و درخواست دعا از او
۹۷- باب استخاره (طلب خیر) و مشورت با همدیگر
۹۸- باب استحباب رفتن به عید و عیادت مریض و حج و جهاد و جنازه و آمدن از راه دیگر برای زیاد شدن جای‌های عیادت
۹۹- باب استحباب پیش نمودن راست در هر آنچه که از باب احترام و تکریم باشد، مانند وضوء، و غسل، و تیمم و پوشیدن لباس و کفش و موزه و ازار و داخل شدن به مسجد و مسواک و سرمه کشیدن و گرفتن ناخنها و کوتاه کردن سبیل (بروت) و کندن موی زیر بغل و تراشیدن سر و سلام داد
کتاب أدب الطعام
۱۰۰- باب درمورد بسم الله گفتن در آغاز طعام و الحمد لله گفتن در آخر آن
۱۰۱- باب در مورد اعتراض نکردن بر طعام و مستحب بودن ستایش کردن آن
۱۰۲- باب دعائی که شخص روزه داری که نان نمی‌خورد، آنرا میگوید
۱۰۳- باب آنچه که شخص دعوت شده میگوید، هرگاه شخص دیگری بدنبالش بیفتد
۱۰۴- باب در استحباب خوردن از نزدیک خود و پند دادن کسی که درست نمی‌خورد
۱۰۵- باب منع از خوردن دو دانه خرمای بهم پیوسته و مانند آن، هرگاه با عده‌ای می‌خورد، جز به اجازهء ایشان
۱۰۶- باب رهنمائی آن کس که می‌خورد و سیر نمی‌شود، اینکه چه بگوید و یا چه انجام دهد
۱۰۷- باب دستور به خوردن از کنار کاسه و منع از خوردن از میان آن
۱۰۸- باب کراهیت غذا خوردن درحالتی تکیه کرده
۱۰۹- باب استحباب خوردن به سه انگشت و مکیدن انگشتان وکراهیت پاک کردن آن قبل از لیسیدن و مستحب بودن لیسیدن کاسه و گرفتن لقمه‌ای که از نزد شخص می‌افتد و خوردن آن و روا بودن کشیدن دست بعد از لیسیدن به بازو و قدم و غیر آن
۱۱۰- باب زیاد شدن دستها در طعام
۱۱۱- باب ادب آشامیدن و استحباب سه بار نفس کشیدن در بیرون ظرف، وکراهیت نفس کشیدن در داخل ظرف، و مستحب بودن تقدیم و گرداندن ظرف بر جانب راست و راست
۱۱۲- باب کراهیت نوشیدن از دهان مشک و مانند آن و بیان آنکه این کراهیت تنزیهی است نه تحریمی
۱۱۳- باب کراهیت و نا پسند بودن دمیدن در آب
۱۱۴- باب روا بودن آشامیدن ایستاده و بیان اینکه کاملتر و بهتر آشامیدن در حالت نشسته است
۱۱۵- باب مستحب بودن اینکه ساقی گروه باید از همه آخر‌تر بنوشد
۱۱۶- باب روا بودن آشامیدن از همهء ظروف پاک، غیر از طلا و نقره وجائز بودن آشامیدن با دهان از جوی وامثال آن بدون ظرف و دست و حرام بودن استعمال ظروف طلا و نقره در آشامیدن و خوردن و طهارت و دیگر وجوه استعمال
کتاب اللباس
۱۱۷- باب استحباب پوشیدن لباس سفید و اجازهء پوشیدن لباس سرخ وسبز و زرد و سیاه و روا بودن اینکه لباس از پنبه و کتان و موی و پشم و غیره بجز ابریشم باشد
۱۱۸- باب در مستحب بودن پوشیدن پیراهن
۱۱۹- باب صفت درازی آستین پیراهن و ازار و گوشهء عمامه (لنگی) و حرام بودن کشاله نمودن چیزی از اینها به اساس کبر ومکروه بودن آن در صورت نبودن کبر و خود بینی
۱۲۰- باب استحباب ترک بلند پروازی در لباس، از روی تواضع و فروتنی
۱۲۱- باب مستحب بودن میانه روی کردن در لباس و مبادا که بدون حاجت و مقصود شرعی لباسی بپوشد که او را حقیر و خوار نشان دهد
۱۲۲- باب تحریم پوشیدن لباس ابریشمین برای مردان، و حرام بودن نشستن و تکیه کردن بر آن و روا بودن پوشیدن آن، برای زنان
۱۲۳- باب روا بودن پوشیدن ابریشم برای آنکه بیماری خارش داشته باشد
۱۲۴- باب منع از گستردن پوستهای پلنگ و سوار شدن بر آن
۱۲۵- باب آنچه هنگام پوشیدن لباس نو یا کفش نو و امثال آن باید گفته شود
۱۲۶- باب استحباب آغاز به راست در پوشیدن لباس
کتاب آداب خواب
۱۲۷- باب آداب خواب و به پهلو غلطیدن و نشستن و مجلس و همنشین و خواب دیدن
۱۲۸- باب در روا بود بر پشت افتادن و نهادن یک پای بر بالای پای دیگر، هرگاه از ظاهر شدن عورت ترسی نبود و روا بودن چارزانو زدن و چمباتمه زدن
۱۲۹- باب در آداب نشستن در مجلس و همنشین
۱۳۰- باب در مورد خواب دیدن و مسائلی که بدان ربط دارد
کتاب در بارۀ سلام دادن
۱۳۱- باب در فضیلت سلام و امر به پخش آن
۱۳۲- باب کیفیت و چگونگی سلام دادن
۱۳۳- باب آداب سلام دادن
۱۳۴- باب استحباب تکرار نمودن سلام بر کسی که دیدارش در لحظاتی کم چند بار تکرار شود، به اینکه داخل گردد و باز بیرون آید، یا میان‌شان درخت یا چیز دیگر حائل گردد
۱۳۵- باب مستحب بودن سلام گفتن هنگام ورود به منزل
۱۳۶- باب سلام گفتن بر کودکان
۱۳۷- باب سلام کردن مرد بر همسر و زن و محارمش و سلام بر زن و زنان بیگانه‌ای که از فتنه بر ایشان هراس نمی‌شود وسلام کردنشان به این شرط
۱۳۸- باب تحریم آغاز نمودن سلام بر کافر و چگونگی رد بر ایشان و مستحب بودن سلام گفتن، بر اهل مجلسی که در آن مسلمانان و کافران حضور داشته باشند
۱۳۹- باب مستحب بودن و سلام نمودن، هرگاه از مجلس برخاسته، همنشین یا همنشینانش را ترک گوید
۱۴۰- باب در بارهء اجازت خواستن و آداب آن
۱۴۱-باب مسنون بودن اینکه هرگاه برای آنکه اجازت می‌طلبد، گفته شود، کیستی؟ اینکه بگوید: فلانی هستم و خود را بنام یا کنیه‌ای که مشهور است بنامد و ناپسند بودن اینکه بگوید (من) و مانند آن
۱۴۲- باب مستحب بودن دعا کردن برای عطسه زننده، هرگاه الحمد لله گوید و مکروه بودن دعا بر وی هرگاه الحمد لله نگوید، و بیان آداب دعا بر وی و عطسه زدن و خمیازه کشیدن
۱۴۳- باب مصافحه وگشاده رویی هنگام دیدار و بوسیدن مرد صالح و بوسیدن فرزند از روی شفقت و معانقه (بغل کشی) با کسی که از سفر می‌آید ومکروه بودن خم و راست شدن در برابر دیگران
کتاب عیادت مریض
۱۴۴- باب عیادت مریض و بازپرسی از بیمار و همراهی با مرده و نماز بر مرده و حاضر شدن در بخاک سپاری آن و ایستادن بر سر قبرش، پس از بگور سپردنش
۱۴۵- باب در مورد دعاهایی که بر بیمار خوانده می‌شود
۱۴۶- باب پرسش از خانوادهء بیمار در مورد حالش
۱۴۷- باب آنچه که شخص مأیوس از زندگی‌اش میگوید
۱۴۸- باب استحباب سفارش نمودن خانوادهء بیمار و آنکه خدمتش را می‌کند، به نیکی کردن با وی و تحمل آنچه از او مشاهده می‌کند و صبر بر آنچه از کارش سخت می‌نماید، و هم توصیه در مورد آنکه مرگش به سبب حد یا قصاص و امثال آن فرا رسیده باشد
۱۴۹- باب روا بودن گفتهء مریض که (من مریضم، یا سخت مریضم یا وای سرم) و امثال آن و بیان اینکه در آن کراهیتی وجود ندارد، هرگاه بر سبیل خشم و بی‌طاقتی نباشد
۱۵۰- باب در مورد تلقین لا الا الله برای آنکه مرگش فرا می‌رسد
۱۵۱- باب در آنچه هنگام پوشاندن چشم مرده میگوید
۱۵۲- باب در آنچه در کنار مرده گفته می‌شود و آنچه کسی که یکی از وابستگانش وفات یافته، باید بگوید
۱۵۳- باب در روا بودن گریستن بر مرده، مشروط بر آنکه در آن نوحه سرائی و داد و فریاد نباشد
۱۵۴- باب در ثواب آنچه از مکروه، از مرده می‌بیند، ولی آن را پوشیده میدارد
۱۵۵- باب در فضیلت نماز بر مرده و همراهی و حضور یافتن در بخاک سپردنش و کراهیت رفتن زنان بدنبال جنازه
۱۵۶- باب در استحباب گرد آمدن و زیاد شدن مسلمانان بر نماز جنازه و گرداندن صفهای‌شان به سه صف یا بیش از آن
۱۵۷- باب در مورد آنچه درنماز جنازه خوانده می‌شود
۱۵۸- باب در شتافتن در بردن جنازه
۱۵۹- باب شتافتن به ادای دین مرده و اقدام نمودن به تجهیز او، مگر اینکه ناگهانی بمیرد و گذاشته شود تا مرگ او ثابت گردد
۱۶۰- باب در مورد موعظه و سخنرانی بر سر گور
۱۶۱- باب دعا برای مرده بعد از بگور سپردنش و نشستن بر سر قبر او و دعا بر وی و آمرزش خواستن و قرائت خواندن
۱۶۲- باب در مورد صدقه دادن در عوض مرده و دعا برایش
۱۶۳- باب ستایش مردم از مرده
۱۶۴- باب فضیلت آنکه کودکان خردسالی از او می‌میرد
۱۶۵- باب گریستن و ترس، هنگام گذشتن از کنار گور گنهکاران و جایگاه هلاکت آنان و اظهار نیاز بدرگاه خداوند مهربان جل جلاله و بیم دادن از غفلت از آن
کتاب آداب سفر
۱۶۶- باب مستحب بودن سفر در اول روز پنجشنبه
۱۶۷- باب مستحب بودن جستجوی همراه در سفر و امیر ساختن یکی از خودشان که از او فرمان برند
۱۶۸- باب آداب رفتن و فرود آمدن و شب گذراندن و خواب در سفر و مستحب بودن بشب رفتن و رحمت بر چهارپایان و مراعات مصلحت آن و دستور دادن به آنکه در حقش تقصیر ورزد تا حقش را ادا نماید. روا بودن پشت سر سوار نمودن بر مرکب اگر توان آن را داشته باشد
۱۶۹- باب در مورد همکاری و همیاری با رفیق و همراه
۱۷۰- باب در مورد آنچه چون برای رفتن سفر بخواهد بر مرکوبش سوار شود
۱۷۱- باب تکبیر گفتن مسافر چون به تپه‌ها و امثال آن بلند شود و تسبیح گفتنش چون به وادی‌ها و امثال آن فرود آید و منع از زیاد بلند کردن صدا
۱۷۲- باب در مستحب بودن و دعا کردن در سفر
۱۷۳- باب دعائی که هنگام ترس از دیگران خوانده می‌شود
۱۷۴- باب دعائی که چون مسافر به منزلی فرود آید آن را میگوید
۱۷۵- باب استحباب شتافتن مسافر بعد از اتمام کارش برای بازگشت به خانه
۱۷۶- باب در وارد شدن مسافر به خانواده‌اش در روز و کراهیت وارد شدن در شب بدون ضرورت
۱۷۷- باب در مورد آنچه مسافر بعد از باز گشت و دیدن شهرش میگوید
۱۷۸- باب استحباب نخست رفتن مسافر پس از بازگشت به مسجدی که نزدیک خانه‌اش است و ادای دو رکعت نماز در آن
۱۷۹- باب در حرام بودن تنها سفر کردن زن
کتاب فضائل
۱۸۰- باب فضیلت خواندن قرآن
۱۸۱- باب امر به مواظبت و محافظت بر قرآن و بیم دادن از عرضه نمودن آن به فراموشی
۱۸۲- باب استحباب خوش صدایی به قرآن و درخواست تلاوت از شخص خوش صدا و گوش دادن به آن
۱۸۳- باب تشویق بر تلاوت سوره‌ها و آیاتی مخصوص
۱۸۴- باب استحباب گرد آمدن بر قرائت قرآن
۱۸۵- باب فضیلت وضوء
۱۸۶- باب فضیلت أذان
۱۸۷- باب فضیلت نمازها
۱۸۸- باب فضیلت نماز صبح و عصر
۱۸۹- باب فضیلت رفتن بسوی مساجد
۱۹۰- باب فضیلت انتظار کشیدن برای نماز
۱۹۱- باب فضیلت نماز جماعت
۱۹۲- باب تشویق برای حضور در جماعت صبح و عشاء (خفتن)
۱۹۳- باب امر به مواظبت و همیشگی بر نمازهای مفروضه و منع اکید از ترک آن
۱۹۴- باب فضیلت صف اول و امر به کامل کردن صفهای اول و برابری و منظم استاد شدن در صفها
۱۹۵- بابُ فضیلت ادای سنت‌های مؤکده همراه با نمازهای فریضه و بیان کمتر آن و کاملتر و میانهء آن
۱۹۶- باب تأکید بر سنت صبح
۱۹۷- باب تخفیف دو رکعت صبح و آنچه در آن خوانده می‌شود و وقت آن
۱۹۸- باب استحباب استراحت نمودن بر پهلوی راست، بعد از دو رکعت صبح و ترغیب بر آن، خواه در شب تهجد کرده باشد، یا خیر
۱۹۹- باب سنت نماز ظهر
۲۰۰- باب سُنَّت عصر
۲۰۱- باب سُنَّت پیش از نماز شام و سنت بعد از آن
۲۰۲- باب سُنّت پیش و بعد از نماز عشاء (خفتن)
۲۰۳- باب سُنت جمعه
۲۰۴- باب استحباب ادای نمازهای نافلهء راتبه و غیر آن در خانه و امر به دور شدن از ادای فریضه برای ادای نافله یا فاصله در میان آن دو به سخن گفتن
۲۰۵- باب نماز وتر و وقت آن و اینکه آن سنتی است مؤکد
۲۰۶- باب فضیلت نماز ضحی و بیان کم و بیش آن و دستور مواظبت وپایداری بر آن
۲۰۷- باب در آنکه هنگام گزاردن نماز ضحی (چاشتگاه) از هنگام بلند شدن آفتاب تا زوال آن است و بهتر آنست که در هنگام خوب بلند شدن آفتاب و سختی گرمی و حرارت گزارده شود.
۲۰۸- باب تشویق بر ادای تحیهء مسجد، دو رکعت، و کراهیت نشستن پیش از آنکه دو رکعت را بگزارد، هر لحظه‌ای که وارد مسجد شود و خواه دو رکعت را به نیت تحیهء مسجد گزارد یا نماز فریضه یا سنت مؤکده و یا غیر آن
۲۰۹- باب استحباب گزاردن دو رکعت نماز پس از وضوء گرفتن
۲۱۰- باب فضیلت روز جمعه و وجوب آن و غسل کردن و خوشبوئی در آن و رفتن برای ادای نماز و دعاء در روز جمعه و درود فرستادن بر پیامبر
ج
و آنکه در آن ساعت اجابت و قبول است واستحباب بسیار یاد نمودن خداوند جل جلاله بعد از ادای نماز
۲۱۱- باب استحباب سجدهء شکر در هنگام بدست آمدن نعمتی آشکار یا رد شدن بلیهء آشکار
۲۱۲- باب فضیلت قیام شب
۲۱۳- باب استحباب قیام رمضان که عبارت از نماز تروایح است
۲۱۴- باب فضیلت برپا داشتن شب قدر و بیان امیدوار کننده‌ترین شبهای آن
۲۱۵- باب فضیلت مسواک نمودن و خصلت‌های فطرت
۲۱۶- باب تأکید بر وجُوب زکات و فضیلت آن و مسائلی که به آن ارتباط دارد
۲۱۷- باب وجوب روزهء رمضان، فضیلت روزه و مسائلی که به آن مربوط می‌شود
۲۱۸- باب سخاوتمندی وکرم و انجام کارهای خوب و زیاد انجام دادن آن در ماه رمضان بویژه و علی الخصوص در دههء اخیر
۲۱۹- باب منع از اینکه پیش از رمضان و پس از نیمهء شعبان روزه گرفته شود، مگر آنکه آنرا به پیش از آن پیوسته دارد یا اینکه از روی عادت برابر افتاد بر اینکه عادتش چنان بود که روزهای دو شنبه و پنجشنبه را روزه گیرد، و با آن موافق افتد
۲۲۰- باب در مورد آنچه در هنگام دیدن ماه نو گفته می‌شود
۲۲۱- باب در فضیلت سحری نمودن و تأخیر آن مادامی که از طلوع صبح بیمی نباشد
۲۲۲- باب فضیلت شتافتن به افطار و آنچه که بدان افطار کند و آنچه که بعد از افطارش بگوید
۲۲۳- باب دستور روزه دار به نگهداشت و محافظت زبان و اعضای وجودش از مخالفت‌ها و دشنام دادن همدیگر و امثال آن
۲۲۴- باب در مورد مسائلی از روزه
۲۲۵- باب در فضیلت روزهء محرم و شعبان و ماههای حرام
۲۲۶- باب فضیلت روزه و جز آن در دههء اول ذوالحجه
۲۲۷- باب در فضیلت روزهء عرفه و عاشوراء و تاسوعاء (۹ و ۱۰ محرم)
۲۲۸- باب در مستحب بودن شش روز، روزه گرفتن از ماه شوال
۲۲۹- باب در مستحب بودن روزهء دوشنبه و پنجشنبه
۲۳۰- باب استحباب روزه گرفتن سه روز از هر ماه
۲۳۱- باب فضیلت آنکه روزه داری را روزه‌اش را به آن بگشاید و فضیلت روزه داری که در کنارش طعام خورده شود
کتاب اعتکاف
۲۳۲- باب فضیلت اعتکاف
کتاب حج
۲۳۳- باب وجوب حج و فضیلت آن
کتاب جهاد
۲۳۴- باب فضیلت جهاد
۲۳۵- باب معرفی گروهی از شهداء در ثواب آخرت که بر خلاف آنکه درجنگ با کفار کشته شود، غسل داده شده و بر آنها نماز گزارده می‌شود
۲۳۶- باب در فضیلت آزاد کردن بردگان
۲۳۷- باب در فضیلت نیکی و احسان با بردگان
۲۳۸- باب فضیلت برده ایکه حق خدا و حق مولایش را اداء می‌کند
۲۳۹- باب فضیلت عبادت در هرج و مرج و آن عبارت است از فتنه‌ها و درهم و برهم شدن اوضاع زمان و امثال آن
۲۴۰- باب فضیلت جوانمردی و آسان گیری در خرید و فروش و داد و ستد و نیکو ادا نمودن و درخواست کردن و سنگینتر قرار دادن پلهء ترازو و یا پیمانه در هنگام فروختن و منع از کم فروشی و فضیلت مهلت دادن ثروتمند به بینوا و فقیر و کم کردن از آنچه از او می‌خواهد
کتاب عِلم
۲۴۱- باب فضیلت علم
کتاب حمد و ثنا و شکر خداوند بزرگ
۲۴۲- باب فضیلت حمد وشکر
کتاب درود گفتن بر رسول الله
ج
۲۴۳- باب فضیلت درود بر رسول الله
ج
کتاب ذکرها
۲۴۴- باب در فضیلت ذکر و تشویق بر آن
۲۴۵- باب فضیلت ذکر و یاد خدای تعالی در حال ایستاده، نشسته و به پهلو غلطیده و بی‌وضوء و در حال جنابت و حیض، جز قرآن خواندن که برای جنب و حائض جائز نیست
۲۴۶- باب در مورد دعاهائی که در هنگام خواب شدن و بیدار شدن گفته می‌شود
۲۴۷- باب در فضیلت حلقه‌های ذکر و دعوت به ملازمت و پیوستگی بر آن و منع از جدا شدن و دوری از آن بدون عذر
۲۴۸- باب اذکار و اورادی که در هنگام صبح و شام خوانده می‌شود
۲۴۹- باب دعاهائی که در هنگام خوابیدن گفته می‌شود
کتاب دعاها
۲۵۰ – باب فضیلتت دعا
۲۵۱- باب فضیلت دعاء در پشت سر
۲۵۲- باب در مورد مسائلی از دعاء
۲۵۳- باب در کرامات اولیاء الله و فضیلت‌شان
کتاب اموری که در شریعت از آن منع بعمل آمده است
۲۵۴- باب در حرام بودن غیبت و پشت سرگوئی و امر به حفظ و نگهداشت زبان
۲۵۵- باب در حرام بودن شنیدن غیبت و دستور دادن آنکه غیبت حرامی می‌شنود که آن را رد کند و بر گوینده‌اش انتقاد نماید و هرگاه نمی‌توانست این کار را بکند و یا از او نمی‌پذیرد، در صورت امکان آن مجلس را ترک گوید
۲۵۶- باب غیبتی که رواست
۲۵۷- باب تحریم نمیمه و آن عبارت است از سخن چینی و نقل سخن مردم برای ایجاد فساد و فتنه
۲۵۸- باب نهی از نقل دادن و گفته‌های مردم و سخن گفتن مردم با والیان امور هرگاه نیازی بدان نباشد، مانند ترس از وقوع مفسده و غیره
۲۵۹- باب ذم ذی الوجهین (دو رویی)
۲۶۰- باب حرام بودن دروغ گفتن
۲۶۱- باب در آنچه از دروغ رواست
۲۶۲- باب تشویق نمودن به دقت کردن در آنچه که میگوید و یا حکایت می‌کند
۲۶۳- باب در مورد دشوار بودن شهادت دروغ
۲۶۴- باب تحریم لعنت کردن انسانی معین یا چارپائی (مرکبی) معین
۲۶۵- باب روا بودن لعنت کردن معصیت کاران، بشکلی نامعین
۲۶۶- باب تحریم دشنام دادن مسلمان بدون حق
۲۶۷- باب تحریم دشنام دادن مردگان بدون حق و مصلحت شرعی
۲۶۸- باب منع از آزار رساندن و اذیت کردن مردم
۲۶۹- باب در منع از دشمنی و قطع رابطه و پشت گرداندن به همدیگر
۲۷۰- باب تحریم حسد و آن عبارت است از آرزوی زوال (از میان رفتن) نعمت از صاحب و دارنده‌اش، خواه نعمت دین باشد یا نعمت دنیا
۲۷۱- باب منع از جاسوسی کردن و گوش دادن به سخن کسی که از شنیدن آن کراهیت دارد
۲۷۲- باب نهی از گمان بد به مسلمانها بدون ضرورت
۲۷۳- باب حرمت تحقیر و خوار شمردن مسلمانان
۲۷۴- باب النهی عن إظهار الشماتة بالمسلم
۲۷۵- باب منع طعنه زدن در نسب‌های ثابت در ظاهر شریعت
۲۷۶- باب منع از دغل کاری و نیرنگ بازی
۲۷۷- باب تحریم پیمان شکنی
۲۷۸- باب منع از منت گذاشتن در بخشش و مانند آن
۲۷۹- باب منع از فخر فروشی و سرکشی و طغیان
۲۸۰- باب تحریم ترک مراوده با مسلمین بیش از سه روز، مگر اینکه مرد ترک شده بدعت کار باشد یا تظاهر به فسق کند و امثال آن
۲۸۱- باب منع از راز گفتن دو نفر در حضور نفر سوم بدون اجازه‌اش، مگر اینکه برای ضرورتی و آن این است که طوری با هم پوشیده صحبت نمایند که سخن‌شان را نشنود، همانگونه هرگاه به زبانی سخن گویند که آن را نفهمد
۲۸۲- باب منع از شکنجنه نمودن غلام و مرکب و زن و فرزند بدون سبب شرعی، با زیاده بر اندازهء ادب
۲۸۳- باب تحریم شکنجه نمودن به آتش در هر زنده سر، هر چند مورچه و امثال آن باشد
۲۸۴- باب تحریم تأخیر کردن ثروتمند، حقی را که صاحبش درخواست نموده است
۲۸۵- باب کراهیت پس گرفتن شخص بخششی را که آن را داده و تسلیم نکرده و در آنچه به فرزندش بخشیده و تسلیمش کرده یا نکرده و کراهیت خریدن شخص چیزی را که صدقه داده از آنکه به وی صدقه داده یا اینکه آن را از زکات یا کفاره و یا امثال آن بیرون نموده است و باکی نیست،
۲۸۶- باب تأکید بر حرام بودن مال یتیم
۲۸۷- باب سخت بودن حرمت سودخواری
۲۸۸- باب تحریم ریاء و خود نمائی
۲۸۹- باب در مورد آنچه تصور می‌شود ریاست، در حالی که ریا نیست
۲۹۰- باب تحریم نگریستن بسوی زن بیگانه و نوجوان خوش صورت، بدون ضرورت شرعی
۲۹۱- باب تحریم خلوت و تنها شدن با زن بیگانه
۲۹۲- باب تحریم شبیه ساختن مردان خود را به زنان و شبیه ساختن زنان خود را به مردان در لباس و طرز رفتار و جز آن
۲۹۳- باب نهی از شبیه ساختن خویش به شیطان و کفار
۲۹۴- باب نهی نمودن مردان و زنان از رنگ نمودن موی‌هایشان به رنگ سیاه
۲۹۵- باب منع از "قزع" و آن عبارت است از تراشیدن بعضی از سرو ترک نمودن برخی دیگر و مباح بودن تراشیدن همهء سر، برای مردان نه برای زنان
۲۹۶- باب پیوند موی و خالکوبی و گشاده کردن میان دندانها
۲۹۷- باب نهی و بازداشتن از کندن تار سفید از ریش و سر و غیر آن و از کندن پسر تازه جوان و بی‌ریش، موی ریشش را در اول سر زدن آن
۲۹۸- باب کراهیت استنجاء و لمس کردن شرمگاه بدست راست بدون عذر
۲۹۹- باب نا پسند بودن رفتن به یک لنگه کفش، یا موزه و کراهیت پوشیدن کفش یا موزه در حالت ایستاده، بدون عذر
۳۰۰- باب منع از روشن گذاشتن آتش در خانه، در هنگام خواب و امثال آن، خواه در چراغ باشد یا در غیر آن
۳۰۱- باب منع از ساختگی کاری و تکلف و آن، کار و سخنی است که در آن مصلحتی نیست و با دشواری انجام داده می‌شود
۳۰۲- باب تحریم داد و فریاد کشیدن بر سر مرده و زدن بر رخسارها و چاک کردن گریبان‌ها و کندن موی و تراشیدن آن و دعا به ویل گفتن و هلاکت
۳۰۳- باب منع از رفتن نزد کاهنان و ستاره شناسان و فال بینان و زمل اندازان و آنان که رنگ یا دانه جو می‌اندازند و امثال آن
۳۰۴- باب منع از بدفالی و بد شگونی
۳۰۵- باب تحریم کشیدن عکس و تصویر زنده جان بر فرش یا سنگ یا جامه یا دینار یا بالش و غیر آن و حرمت گرفتن عکس بر دیوار و سقف و پرده و عمامه (لنگی) و جامه و امثال آن و امر به از بین بردن آن
۳۰۶- باب حرام بودن نگهداری سگ جز برای شکار یا گوسفندان و زراعت (کشاورزی)
۳۰۷- باب ناپسند بودن آویزان کردن زنگ بر شتر و غیره و کراهیت همراه بودن سگ و زنگ در سفر
۳۰۸- باب کراهیت سواری بر جلاله و آن شتر نر یا ماده ایست که نجاست می‌خورد و اگر بعد از آن علف پاکی خورد و گوشتش خوب شد، کراهیت دور می‌شود
۳۰۹- باب منع از انداختن آب دهان در مسجد و امر به دور کردن آن، از مسجد، هرگاه در آن دیده شد و امر به پاک نگهداشتن مسجد از پلیدی‌ها
۳۱۰- باب کراهیت دعوا و صدا بلندی و جستجوی گمشده و خرید و فروش اجاره و معاملات دیگر در مسجد
۳۱۱- باب منع نمودن از آنکه پیاز، یا سیر، یا کراث و یا جز آن را بخورد که بوی بد دارد، از داخل شدن به مسجد پیش از رفتن بسوی آن، مگر برای ضرورتی
۳۱۲- باب منع از احتباء (پشت و ساقهای پا را به جامهء بسته نشستن) در روز جمعه در حالیکه امام خطبه می‌خواند، زیرا این کار خواب آورده، شخص را از شنیدن خطبه محروم ساخته و ترس شکستن وضوء هم وجود دارد
۳۱۳- باب منع آنکه، دههء ذوالحجه بر او داخل شود و بخواهد قربانی کند، از گرفتن چیزی از موی یا ناخنهایش تا اینکه قربانی نماید
۳۱۴- باب منع نمودن از سوگند خوردن به مخلوق مانند پیامبر و کعبه و فرشتگان و آسمان و پدران و زندگی و روح و سر و نعمت پادشاه و خاک فلان و امانت و این از همه بیشتر ممنوع شده است
۳۱۵- باب دشوار بودن جزای سوگند دروغی که از روی قصد باشد
۳۱۶- باب استحباب آنکه بر چیزی سوگند بخورد و غیر آن را از باب بهتر بیند، اینکه آنچه را سوگند خورده، انجام دهد و سپس از جای سوگندش کفاره دهد
۳۱۷- باب عفو و گذشت از سوگند لغو (بیهوده) و اینکه کفاره‌ای در آن نیست و آن سوگندیست که بدون قصد بر زبان آید، مانند گفته‌اش بر اساس عادت نه والله و آری والله و امثال آن
۳۱۸- باب کراهیت سوگند خوردن در معامله، هر چند راستگو باشد
۳۱۹- باب کراهیت اینکه انسان به وجه الله تعالی چیزی جز بهشت را طلبد و کراهیت ندادن به آنکه بنام خدا چیزی را درخواست کند ونام الله تعالی را شفیع آرد
۳۲۰ باب تحریم اینکه برای پادشاه و غیر او شاهِنشاه گفته شود، زیرا معنایش پادشاه پادشاهان است وجز الله تعالی کسی به این صفت موصوف شده نمی‌تواند
۳۲۱- باب منع مخاطب کردن فاسق و بدعتکار و امثال‌شان به آقا و امثال آن
۳۲۲- باب کراهیت دشنام دادن تب
۳۲۳- باب منع از دشنام دادن باد و دعایی که در هنگام وزیدن آن گفته می‌شود
۳۲۴- باب کراهیت دشنام دادن خروس
۳۲۵- باب منع از اینکه شخص بگوید، بواسطهء وقت فلان یا ستارهء فلان بر ما باران بارید
۳۲۶- باب تحریم گفتهء شخص (مکلف) برای مسلمان، ای کافر
۳۲۷- باب منع از کردار بد و گفتار بد
۳۲۸- باب کراهیت اظهار فصاحت نمودن با تکلف، در سخن و استعمال کردن کلمات نا آشنا و اعراب‌های دقیق، در خطاب با مردم عوام و امثا شان
۳۲۹- باب کراهیت گفتهء شخص، نفسم خبیث (پلید) شده
۳۳۰- باب نادرست بودن نامیدن تاک انگور به «کرم»
۳۳۱- باب منع ا زتوصیف زیبائی‌های زن برای مردی که بدان نیاز ندارد، مگر اینکه برای منظوری شرعی باشد، مانند نکاح و امثال آن
۳۳۲- باب کراهیت سخن انسان در دعاء که "بار خدایا اگر می‌خواهی بمن بیامرز"، بلکه باید طلب و درخواست او قاطع باشد
۳۳۳- باب ناپسندیده بودن گفتهء "آنچه خدا و فلانی بخواهد"
۳۳۴- باب کراهیت گفتگو بعد از نماز عشاء (خفتن)
۳۳۵- باب حرام بودن خودداری زن از اینکه با شوهرش همبستر گردد، هرگاه وی را طلب کند و او نیز عذر شرعی نداشته باشد
۳۳۶- باب حرمت گرفتن زن روزهء نافله را در حالیکه شوهرش حاضر است، مگر به اجازهء او
۳۳۷- باب تحریم بلند کردن مقتدی (آنکه پشت سر پیشنماز نماز می‌گزارد) سر خویش را از رکوع یا سجده پیش از امام (پیشنماز)
۳۳۸- باب کراهیت گذاشتن دست بر تهیگاه در نماز
۳۳۹- باب کراهیت نماز گزاردن در هنگام حاضر شدن طعام، در حالیکه به آن اشتیاق هم دارد، یا وقت آمدن اخبثان (بول و غائط)
۳۴۰- باب منع از نگریستن بسوی آسمان در نماز
۳۴۱- باب کراهیت اینسو و آنسو دیدن در نماز بدون عذر
۳۴۲- باب منع از ادای نماز بسوی قبرها
۳۴۳- باب حرام بودن رد شدن و گذشتن از پیش روی نماز گزار
۳۴۴- باب کراهیت آغاز نمودن مقتدی به نماز نافله پس از آنکه مؤذن شروع به اقامت نماید، خواه نماز نافلهء مذکور سنت آن نماز و یا غیر آن باشد
۳۴۵- باب کراهیت خاص ساختن روز جمع به روزه گرفتن یا شب جمعه برای نماز شب از میان شب‌ها
۳۴۶- باب تحریم روزهء وصال (پی در پی) و آن این است که شخص دو روز یا بیش از آن روزه گرفته و در بین آن نخورد و نیاشامد
۳۴۷- باب تحریم نشستن بر سر قبرها
۳۴۸- باب منع از گچ کردن قبرها و بنای ساختمان بر آن
۳۴۹- باب تأکید حرمت گریتن برده از نزد آقایش
۳۵۰- باب تحریم شفاعت در حدود
۳۵۱- باب ممانعت از نجاست کردن در راه مردم و سایهء‌شان و نهرهای آب و امثال آن
۳۵۲- باب ممانعت از بول کردن و امثال آن در آب ایستاده
۳۵۳- باب کراهیت برتری دادن پدر بعضی از فرزندانش را بر بعضی دیگر در بخشش
۳۵۴- باب تحریم عزاداری و سوگواری زن بر مرده بیش از سه روز جز بر شوهرش که چهار ماه و ده روز است
۳۵۵- باب تحریم فروختن شهری برای صحرائی و رفتن پیشا پیش سوارها و فروختن بر فروختن و خواستگاری کردن بر خواستگاری برادرش، مگر اینکه خود اجازه دهد یا درخواست او رد گردد
۳۵۶- باب منع از بیهوده خرج کردن در راههای نا مشروع
۳۵۷- باب ممانعت اشاره کردن مسلمان بسوی مسلمان به سلاح و امثال آن خواه از روی مزاح باشد و یا راستی و منع از دست بدست کردن شمشیر از غلاف کشیده
۳۵۸- باب منع از بیرون آمدن از مسجد بعد از اذان تا نماز فریضه را ادا نماید، مگر آنکه عذری داشته باشد
۳۵۹- باب کراهیت رد کردن ریحان (نازبو) بدون عذر
۳۶۰- باب کراهیت ستایش در روبروی شخصی که بر او از فسادی مثل خود بینی و غیره هراس شود و روا بودن آن در مورد کسی که از این موضوع در امان باشد
۳۶۱- باب در مورد اینکه بیرون شدن از شهری که در آن وبا آمده، مکروه است، چنانچه داخل شدن در آن، در این حالت نیز کراهیت دارد
۳۶۲- باب حرمت شدید جادوگری و سحر
۲۶۳- باب منع از مسافرت با قرآن بسوی شهرهای کفار، هرگاه بیم آن رود که بدست دشمنان افتد
۳۶۴- باب تحریم استعمال ظروف طلا و نقره در خوردن و آشامیدن و وضوء ساختن و مسائل دیگر
۳۶۵- باب حرمت پوشیدن لباسی که زعفران مالی شده باشد
۳۶۶- باب منع از سکوت در روز تا شب
۳۶۷- باب تحریم نسبت دادن شخص خود را به غیر پدرش و ولی قرار دادن غیر ولی خود را
۳۶۸- باب بیم از ارتکاب آنچه خدا و رسول الله
ج
از آن منع کرده است
۳۶۹- باب در مورد آنکه مرتکب کار حرامی شود، که چه بگوید و چه کند
۳۷۰- باب احادیث متفرقه و لطائف
۳۷۱- باب استغفار و آمرزش طلبیدن از درگاه پروردگار
۳۷۲- باب در مورد نعمت‌هائی که خداوند بزرگ در بهشت برای متقیان و پرهیزگاران مهیا کرده است
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
کتاب اللباس
به اشتراک‌گذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
کتاب اللباس
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود
