۲۵۷- باب تحریم نمیمه و آن عبارت است از سخن چینی و نقل سخن مردم برای ایجاد فساد و فتنه
قال الله تعالی: ﴿هَمَّازٖ مَّشَّآءِۢ بِنَمِيمٖ ١١﴾[القلم: ۱۱] .
خداوند میفرماید: «هر عیبجوی سخن چین را».
وقال تعالی: ﴿مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ ١٨﴾[ق: ۱۸] .
و میفرماید: «بزبان نمیآورد، آدمی سخنی، مگر نزد او نگهبانیست مهیا».
۱۵۳۶- «وعَنْ حذَيْفَةَ س قال: قال رسُولُ اللَّه ج: «لا يَدْخُلُ الجنةَ نمَّامٌ»» متفقٌ علیه.
۱۵۳۶- «از حذیفه سروایت است که:
رسول الله جفرمود: سخن چی به بهشت داخل نمیگردد».
۱۵۳۷- «وعَنْ ابن عَباسٍ ب أنَّ رَسُول اللَّهِ ج: مرَّ بِقَبريْنِ فقال: «إنَّهُمَا يُعَذَّبان، وَمَا يُعَذَّبَانِ في كَبير، بَلى إنَّهُ كَبير: أمَّا أحَدُهمَا، فَكَانَ يمشِي بالنَّمِيمَةِ، وأمَّا الآخرُ فَكَانَ لا يسْتَتِرُ مِنْ بولِه»». متفقٌ علیه، وهذا لفظ إحدى روایات البخاری.
قالَ العُلَماءُ: معْنَى: «وما يُعَذَّبَانِ في كَبيرٍ» أيْ كبير في زَعْمِهما وقيلَ: كَبِيرٌ تَرْكُهُ عَلَيهما.
۱۵۳۷- «از ابن عباس بروایت است که:
رسول الله جاز کنار دو قبر گذشته و فرمود: آن دو عذاب میشوند و در چیز بزرگی عذاب نمیشوند! آری آن بزرگ است: اما یکی از آنها سخن چینی میکرد و دیگری از بول (شاش) پرهیز نمیکرد».
و این لفظ یکی از روایات بخاری است. علماء گفتهاند که معنای و در چیز بزرگی عذاب نمیشوند، این است که در گمان آنها بزرگ نیست و گفته شده که ترک آن بر ایشان بزرگ نبود.
۱۵۳۸- «وعن ابن مسْعُودٍ س أنَّ النبي ج قال: «ألا أُنَبِّئكُم ما العَضْه؟ هي النَّمِيمة، القَالَةُ بيْنَ النَّاسِ»» رواه مسلم.
۱۵۳۸- «از ابن مسعود سروایت است که:
پیامبر جفرمود: آیا شمار را خبر ندهم که عضه چیست؟ آن سخن چینی و زیاده گفتن و خصومت انداختن در میان مردم است».