ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۴۷- باب آنچه که شخص مأیوس از زندگی‌اش می‌گوید

۹۱۱- «عن عائشة ل قالت:سَمِعْتُ النبيَّ ج وهُوَ مُسْتَنِدٌ إِليَّ يَقُول: «اللَّهُمَّ اغفِرْ لي وَارْحمْني، وَأَلحِقني بالرَّفِيقِ الأَعْلَى»» متفق علیه.

۹۱۱- «از عائشه لروایت شده که گفت:

ای پیامبر جشنیدم که می‌فرمود، در حالیکه به من تکیه نموده بود: اللَّهُمَّ اغفِرْ لی...بار خدایا برایم آمرزش نما و رحم کن و مرا به رفیق اعلی ملحق ساز».

۹۱۲- «وعنها قالت:رأَيْتُ رسولَ اللَّه ج وهُوَ بِالموت، عِندهُ قدحٌ فِيهِ مَاء، وهُو يدخِلُ يدهُ في القَدَح، ثم يمسَحُ وجهَهُ بالماء، ثم يقول: «اللَّهُمَّ أَعِنِّي على غمرَاتِ الـموْتِ وَسَكَراتِ المَوْتِ»» رواه الترمذی.

۹۱۲- «از عائشه لروایت شده که گفت:

رسول الله جرا در حال مرگ دیدم که در نزد‌شان قدح آبی بود که دست خود را در قدح داخل نموده و سپس رویش را به آب مسح نموده و می‌فرمود: اللَّهُمَّ أَعِنِّی على غمرَاتِ...بار خدایا مرا بر مقدمات و دشواری‌های مرگ یاری ده».