۲۳۰- باب استحباب روزه گرفتن سه روز از هر ماه
والأفضل صومُها في الأیام البیض وهی الثالثَ عشر والرابعَ عشر والخامسَ عشر، وقِیل: الثانی عشر، والثالِثَ عشر، والرابعَ عشر، والصحیح الـمشهور هُوَ الأول.
بهترین روزهء آن در روزهای بیض است که آن عبارت از ۱۳، ۱۴ و ۱۵ است. و گفته شده که ۱۲، ۱۳ و ۱۴ و مشهور اول است.
۱۲۵۸- «وعن أَبي هُريرةَ س، قال: أَوْصَاني خلِيلي ج، بثَلاث: صيَامِ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ مِن كلِّ شَهر، وَرَكعَتَي الضُحى، وأَن أُوتِر قَبْلَ أَنْ أَنام». متفقٌ علیه.
۱۲۵۸- «از ابو هریره سروایت شده که گفت:
خلیلم مرا به سه چیز وصیت نمود، روزهء سه روز از هر ماه و دو رکعت ضحی و اینکه پیش از خواب وتر بخوانم».
۱۲۵۹- «وعَنْ أَبي الدَرْدَاءِ س، قال: أَوْصَانِي حَبِيبي ج بِثلاث لَنْ أَدَعهُنَّ ما عِشْت: بصِيامِ ثَلاثَة أَيَّامٍ مِن كُلِّ شَهْر، وَصَلاةِ الضحَى، وَبِأَنْ لا أَنَام حَتى أُوتِر». رواهُ مسلم.
۱۲۵۹- «از ابو الدرادء سروایت شده که گفت:
حبیبم مرا به سه چیز وصیت کرد که تا زنده باشم، آن را ترک نمیکنم: به روزهء سه روز از هر ماه و نماز ضحی (چاشت) و به اینکه خواب نشوم تا اینکه وتر را بخوانم».
۱۲۶۰- «وَعَنْ عبدِ اللَّهِ بنِ عَمْرِو بنِ العاصِ ب، قالَ: قالَ رسولُ اللَّهِ ج: «صوْمُ ثلاثَةِ أَيَّامٍ منْ كلِّ شَهرٍ صوْمُ الدهْرِ كُلِّهُ»». متفقٌ علیه.
۱۲۶۰- «از عبد الله بن عمرو بن عاص بروایت شده که:
رسول الله جفرمود: روزهء سه روز از هرماه همانند روزهء دائمی است».
۱۲۶۱- «وعنْ مُعاذةَ العَدَوِيَّةِ أَنَّها سَأَلَتْ عائشةَ ل: أَكانَ رَسُولُ اللَّهِ ج يصومُ مِن كُلِّ شَهرٍ ثلاثةَ أَيَّام؟ قَالَت: نَعَم. فَقُلْت: منْ أَيِّ الشَّهْر كَانَ يَصُوم؟ قَالَت: لَمْ يَكُن يُبَالي مِنْ أَيِّ الشَّهْرِ يَصُوم». رواهُ مسلم.
۱۲۶۱- «از معاذه عدویه لروایت شده که:
وی از عائشه لسئوال نمود که آیا رسول الله جاز هر ماه سه روز را روزه میگرفت؟
گفت: بلی.
گفتم: از کدام قسمت ماه روزه میگرفت؟
گفت: باکی نداشت که از کدام قسمت ماه روزه میگیرد».
۱۲۶۲- «وعنْ أَبي ذَرٍّ س، قَال: قالَ رسولُ اللَّهِ ج: «إِذا صُمْتَ مِنَ الشَّهْرِ ثَلاثا، فَصُمْ ثَلاثَ عَشْرَة، وَأَرْبعَ عَشْرَة، وخَمْسَ عَشْرَةَ»» رواه الترمِذيُّ وقال: حديثٌ حسن.
۱۲۶۲- «از ابو ذر سروایت است که:
رسول الله جفرمود: وقتی از ماه سه روز را روزه میگیرید، پس سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیرید».
۱۲۶۳- «وعنْ قتادَةَ بن مِلحَانَ س، قال: كانَ رَسولُ اللَّهِ ج يأْمُرُنَا بِصِيَامِ أَيَّامِ البيض: ثَلاثَ عشْرَة، وأَرْبَعَ عَشْرَة، وَخَمْسَ عَشْرَة». رواهُ أَبُو داود.
۱۲۶۳- «از قتاده بن ملحان سروایت است که گفت:
رسول الله جما را امر مینمود که روزهای بیض: ۱۳، ۱۴ و ۱۵ را روزه گیریم».
۱۲۶۴- «وعنْ ابنِ عبَّاسٍ ب، قال: كانَ رسولُ اللَّهِ ج لا يُفْطِرُ أَيَّامَ البِيضِ في حَضَرٍ وَلا سَفَر». رواهُ النسَائی بإِسنادٍ حَسن.
۱۲۶۴- «ابن عباس بروایت میکند که:
رسول الله جروزهای بیض را در حضر و سفر افطار نمینمود».