۳۲۶- باب تحریم گفتهء شخص (مکلف) برای مسلمان، ای کافر
۱۷۳۲- «عَنِ ابنِ عُمَرَ ب قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّه ج: «إِذا قَالَ الرَّجُـلُ لأَخِيه: يَا كَافِر، فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُما، فَإِنْ كَان كَمَا قَالَ وَإِلاَّ رَجَعَتْ عَلَيْهِ»» متفقٌ علیه.
۱۷۳۲- «از ابن عمر بروایت است که:
رسول الله جفرمود: هرگاه شخصی به برادرش بگوید: ای کافر همانا کلمهء مذکور (کفر) به یکی از آنها بازگشت میکند، اگر چنانچه گفته بود، خوب ورنه به وی باز میگردد».
۱۷۳۳- «وعَنْ أَبي ذَرٍّ سأَنَّهُ سمِعَ رَسُولَ اللَّهِج يَقُول: «منْ دَعَا رَجُلاً بالْكُفْر، أَوْ قَال: عَدُوَّ اللَّه، ولَيْس كَذلكَ إِلاَّ حَارَ علَيْهِ»» متفقٌ علیه.
۱۷۳۳- «از ابو ذر سروایت است که:
وی از رسول الله جشنید که میفرمود: آنکه مردی را کافر خواند، یا بگوید، دشمن خدا و چنان نیست، مگر اینکه بر وی باز میگردد».