۴۳- باب إحترام به اهل بیت و خاندان رسو الله ج و بیان فضیلتشان
قال الله تعالی: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا﴾[الأحزاب: ۳۳] .
خداوند میفرماید: «جز این نیست که خدا میخواهد تا از شما اهل بیت پلیدی را دور نماید و شما را بپاک کردنی پاک سازد».
و قال تعالی: ﴿وَمَن يُعَظِّمۡ شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقۡوَى ٱلۡقُلُوبِ﴾[الحج: ۳۲] .
و هم میفرماید: «و هر که شعائر خدا را تعظیم کند پس این تعظیم از تقوی دلهاست».
۳۴۶- «وعن يزيد بن حيَّانَ قال: انْطلَقْتُ أَنا وحُصيْنُ بْنُ سَبْرَةَ، وعمْرُو بن مُسْلِمٍ إلى زَيْدِ بْنِ أَرقمَ ش، فلَمَّا جَلسْنا إِلَيهِ قال له حُصيْن: لَقَد لَقِيتَ يَا زيْدُ خَيْراً كَثِيرا، رَأَيْتَ رسولَ اللَّه ج، وسمِعْتَ حَدِيثَه، وغَزَوْتَ مَعَهُ، وَصَلَّيتَ خَلْفَه: لَقَدْ لَقِيتَ يا زَيْدُ خَيْراً كَثِيرا، حَدِّثْنَا يا زَيْدُ ما سمِعْتَ مِنْ رسول اللَّه ج. قال: يا ابْنَ أَخِي واللَّهِ لَقَدْ كَبِرتْ سِنِّي، وقَدُم عهْدي، ونسِيتُ بعْضَ الذي كنتُ أَعِي مِنْ رسولِ اللَّه ج، فَمَا حَدَّثْتُكُم، فَاقْبَلُوا، وَمَالا فَلا تُكَلِّفُونِيهِ ثُمَّ قال: قام رسول اللَّه ج يَوْماً فِينَا خطِيباً بِمَاءٍ يُدْعي خُمّاء بَيْنَ مكَّةَ وَالمَدِينَةِ، فَحَمِدَ اللَّه، وَأَثْنى عَليْه، ووعَظَ، وَذَكَّر، ثُمَّ قال: «أَمَّا بعْد: أَلا أَيُّهَا النَّاس، فَإِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِيَ رسولُ ربي فَأُجيب، وأَنَا تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْن: أَوَّلهُما كِتابُ اللَّه، فِيهِ الهُدى وَالنُّور، فَخُذُوا بِكِتابِ اللَّه، وَاسْتَمْسِكُوا به» فَحثَّ على كِتَابِ اللَّه، ورغَّبَ فِيه. ثمَّ قَالَ «وأَهْلُ بَيْتِي، أُذكِّركم اللَّه في أهلِ بيْتي، أذكِّرُكم اللَّه في أهل بيتي» فَقَالَ لَهُ حُصَيْن: ومَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ يا زيْد؟ أليس نساؤُه من أهلِ بيته؟ قال: نساؤُه منْ أهلِ بيتِهِ وَلَكِن أَهْلُ بيْتِهِ منْ حُرِم الصَّدقَة بعْدَه، قال: ومَنْ هُم؟ قال: هُمْ آلُ علي، وآلُ عَقِيل، وآلُ جَعْفَر، وَآلُ عبَّاس، قال: كُلُّ هُؤلاءِ حُرِمَ الصَّدقَة؟ قال: نعَم». رواه مسلم.
وفي روايةٍ:«أَلا وَإِنِّي تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقْلَيْن: أَحدُهَما كِتَابُ اللَّه وَهُو حبْلُ اللَّه، منِ اتَّبَعه كَانَ عَلَى الهُدى، ومَنْ تَرَكَهُ كانَ على ضَلالَةٍ.
۳۴۶- «از یزید بن حیان سروایت شده که گفت:
من و حصین بن سبره و عمرو بن مسلم به نزد زید بن ارقم سرفتیم، و چون به نزدش نشستیم، حصین برایش گفت: ای زید تو با خیر زیادی روبرو شدهای، و رسول الله ج را دیدهای، حدیث مبارکش را شنیدهای و با او جهاد کردهای، و به پشت سرش نماز گزادهای. ای زید تو با خیر زیادی روبرو شدهای، پس ای زید از آنچه از رسول الله ج شنیدهای برای ما صحبت کن.
گفت: ای پسر برادر بخدا ستم زیاد شده و عمر زیادی بر من گذشته و برخی از آنچه را که از رسول الله ج حفظ کرده بودم فراموش کردم، پس آنچه را که برای شما میگویم قبول کنید، و آنچه را که نگویم من را به آن مأمور نسازید. پس گفت: روزی رسول الله ج در آبی که بنام خم یاد میشد، و در میان مکه و مدینه بود در میان ما برخاسته خطبه خواند، حمد و ثنای او تعالی را بجای آورده موعظه نمود و پند داد و بعد فرمود: اما بعد، ای مردم آگاه باشید که همانا من بشری هستم نزدیک است که فرستادهء پروردگارم به سراغم آید و او را اجابت کنم، و من دو چیز بزرگ را در میان شما ترک میکنم: اولشان کتاب خدا است که در آن هدایت و نور است، پس به کتاب خدا عمل نموده و به آن چنگ زنید. بعد به کتاب خداوند تشویق و ترغیب نموده فرمود: اهل بیت من و در بارهء خانواده ام، خدا را برای شما یاد آور میشوم. حصین سبه او گفت: ای زید اهل بیتشان کیانند، آیا زنانشان از اهل بیتش نیستند؟
گفت: زنانش از اهل بیت ویاند، ولی همانا اهل بیت وی کسیست که صدقه بعد از او بر او حرام باشد.
گفت: آنها کیانند؟
گفت: آنان اولاد علی، اولاد عقیل، اولاد جعفر، اولاد عباساند.
گفت: بر تمام اینها صدقه حرام گردانیده شده است؟
جواب داد: بلی.
و در روایتی آمده که آگاه باشید که من در میان شما دو چیز بزرگ را میگذارم یکی از آنها کتاب خدا است و آن ریسمان خدا است کسی که از آن پیروی کند در هدایت میباشد و کسی که آنرا ترک کند بر گمراهی میباشد».
۳۴۷- «وعَن ابنِ عُمرَ ب، عن أبي بَكْر الصِّدِّيق س مَوْقُوفاً عَلَيْهِ أَنَّهُ قَالَ: ارْقُبُوا مُحَمَّداً ج في أَهْلِ بيْتِهِ»،رواه البخاری.
۳۴۷- «از ابن عمر باز ابو بکر سبه شکل موقوف روایت شده که گفت: مراعات محمد جرا در خانوادهاش بکنید».
ش: در رابطه با آل بیت رسول الله ج باید گفت که محبت آل پیامبر جامریست لازم و واجب که مسلمین باید به خانوادهء رسول هاشمی صلوات الله و سلامه علیه احترام و تقدیر قائل بوده و ایشان را در عمل قدوهء خویش قرار دهند که اقتداء به سنت محمدی جو آل پاکش بهترین وسیله است برای سعادت دنیا و آخرت مسلمان. (مترجم)