ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۴۲- باب مستحب بودن دعا کردن برای عطسه زننده، هرگاه الحمد لله گوید و مکروه بودن دعا بر وی هرگاه الحمد لله نگوید، و بیان آداب دعا بر وی و عطسه زدن و خمیازه کشیدن

۸۷۸- «عن أبي هريرة س أن النبي ج:«إن الله يُحِبُّ الُعطاسَ وَيَكْرَهُ التَّثاُؤب، فَإذَا عَطَس أحَدكُم وحمد الله تعالى كانَ حقَّا على كل مسلم سمعهُ أن يقول له يرحمك الله وأما التّثاوب فإنما هو من الشيطان، فـإذا تثاءب أحدكم فليردُّهُ ما استطاع، فإن أحدكم إذا تثاءب ضَحِكَ منه الشيطان»» رواه البخاری.

۸۷۸- «از ابو هریره سروایت است که:

پیامبر جفرمود: خداوند عطسه زدن را دوست داشته و خمیازه کشیدن را زشت می‌دارد، پس هرگاه یکی از شما عطسه زده و الحمد لله بگوید، بر هر مسلمانی که آن را نشنود، حق است که به او بگوید: یرحمک الله، ولی خمیازه کشیدن از شیطان است، پس هرگاه یکی از شما خمیازه کشید بقدر توان باید آن را رد کند، زیرا هرگاه یکی از شما خمیازه کشید، شیطان به وی می‌خندد. (خمیازه، نشانهء تنبلی است)».

۸۷۹- «وعنه عن النبي ج: «إذا عطس أحدكم فليقل: الحمد لله، وليقل له أخوه أو صاحبه: يرحمك الله، فإذا قال له: يرحمك الله فليقل: يهديكم الله ويصلح بالكم»رواه البخاری.

۸۷۹- «از ابو هریره سروایت است که:

پیامبر جفرمود: هرگاه یکی از شما عطسه زند، باید بگوید: الحمد لله و باید برادر یا رفیقش به او بگوید: یرحمک الله و هرگاه او گفت: یرحمک الله، باید بگوید: یهدیکم الله... خداوند شما را هدایت کند و آسوده خاطر‌تان سازد».

۸۸۰- «وعن أبي موسى س قال: سمعت رسول الله ج يقولُ «إذا عَطَس أحدُكُم فحمد الله فشمتوه، فإنْ لم يحمد الله فلا تُشمتوه»»رواه مسلم.

۸۸۰- «از ابو موسی سروایت شده که گفت:

از رسول الله جشنیدم که می‌فرمود: هرگاه یکی از شما عطسه زده و الحمد لله گفت: پس او را دعا کنید واگر الحمد لله نگفت، او را دعا نکنید».

۸۸۱- «وعن أنس س قال: عطس رجلان عند النبي ج فشمت أحدهما ولم يشمت الآخر، فقال الذي لم يشمته: عطس فُلانٌ فَشَمَّتهُ وَعطستُ فَلَم تُشَمتني؟ فقال: «هذا حمد الله، وإنَك لم تحمد الله»». متفق علیه.

۸۸۱- «از انس سروایت است که:

دو مرد در حضور پیامبر جعطسه زدند، پس آنحضرت جبه یکی دعا نموده و دیگری را دعا نکرد. یکی از آن دو آنکه دعایش نکرده بود، گفت: فلانی عطسه زد و دعایش کردید و من عطسه زدم و دعایم نکردید. فرمود:این الحمد لله گفت و تو نگفتی».

۸۸۲- «وعن أبي هريرة س قال: كان رسول الله ج إذَا عَطَسَ وَضَعَ يَدَهُ أوْ ثَوبَهُ عَلى فيهِ وَخَفَضَ أوْ غَضَّ بَها صَوْتَهُ». شك الراوي رواه أبو داود، والترمذي وقال حديث حسن صحيح.

۸۸۲- «از ابوهریره سروایت شده که گفت:

چون رسول الله جعطسه می‌زد، دست یا جامه‌اش را بر دهانش می‌گذاشت و بدین ترتیب صدای آن را کم می‌نمود».

۸۸۳- «وعن أبي موسى س قال: «كان الْيَهُودُ يَتَعَاطسُونَ عْندَ رسول الله ج يَرْجُونَ أنْ يَقولَ لهْم يَرْحَمُكُم الله، فيقول: يَهدْيكمُ الله ويُصلحُ بالكم»»رواه أبو داود، والترمذي وقال حديث حسن صحيح.

۸۸۳- «از ابو موسی سروایت شده که گفت:

یهود در نزد رسول الله جبا هم عطسه می‌زدند و امید داشتند که برای‌شان بگوید، یرحمکم الله و آنحضرت جمی‌فرمود: یهدْیكمُ الله ویصلحُ بالكم».

۸۸۴- «وعن أبي سعيد الخدري س قال: قال رسول الله ج: إذَا تَثاءَبَ أحَدُكُمْ فَلْيُمسكْ بَيده على فيه فإنَّ الشيطان يدْخل»» رواه مسلم.

۸۸۴- «از ابو سعید خدری سروایت شده که:

رسول الله ج فرمود: هرگاه یکی از شما خمیازه کشید، باید دست خود را بر دهانش بگیرد، زیرا شیطان وارد آن می‌شود».