۱۴۸- باب استحباب سفارش نمودن خانوادهء بیمار و آنکه خدمتش را می‌کند، به نیکی کردن با وی و تحمل آنچه از او مشاهده می‌کند و صبر بر آنچه از کارش سخت می‌نماید، و هم توصیه در مورد آنکه مرگش به سبب حد یا قصاص و امثال آن فرا رسیده باشد
۹۱۳- «عن عِمران بن الحُصَين ب أَن امرأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ أَتَتِ النبيَّ ج وهِي حُبْلَى مِنَ الزِّنَا، فقالت: يا رسول اللَّه، أَصبتُ حدًّا فَأَقمْهُ علَيَّ، فَدعا رسولُ اللَّهِ ج وليَّهَا، فقال: «أَحْسِنْ إِلَيْهَا، فَإِذا وضَعتْ فَأْتِني بِهَا» فَفعلَ فَأَمر بِها النبيُّ ج فشُدَّتْ علَيها ثِيابُها، ثُمَّ أَمر بِها فَرُجِمت، ثُمَّ صَلَّى عليها».رواه مسلم.
۹۱۳- «از عمران بن حصین بروایت شده که:
زنی از جهینه که از زنا باردار بود، خدمت آنحضرت جآمده و گفت: یا رسول الله جمن حدی را مرتکب شدم آن را بر من جاری کن. رسول الله جولی وی را طلب نموده و فرمود: با وی نیکی کن و چون زایمان نمود، او را نزدم بیاور. و آن شخص همچنان نمود. پیامبر جامر نموده و لباسهایش بر وی محکم بستند و سپس سنگسار شد و آنحضرت جبر وی نماز گزارد».