۲۳۵- باب معرفی گروهی از شهداء در ثواب آخرت که بر خلاف آنکه درجنگ با کفار کشته شود، غسل داده شده و بر آنها نماز گزارده می‌شود
۱۳۵۳- «عنْ أبي هُرَيْرة س، قال: قالَ رَسُولُ اللَّه ج: «الشُّهَدَاءُ خَمسَة: المَطعُون، وَالـمبْطُون، والغَرِيق، وَصَاحبُ الهَدْم وَالشَّهيدُ في سبيل اللَّه»» متفقٌ علیه.
۱۳۵۳- «از ابو هریره سروایت است که:
رسول الله جفرمود: شهداء پنج گروه هستند: آنکه بطاعون بمیرد و آنکه در بیماری شکم (اسهال) بمیرد و آنکه غرق شود و آنکه زیر ویرانی بمیرد و شهیدیکه در راه خدا (جهاد) بشهادت می‌رسد».
ش: شهید به چندین معنی آمده است، از جمله: اینکه خداوند و رسولش جبرای او شهادت دخول بهشت را داده‌اند. و اینکه وی بر انگیخته می‌شود، در حالیکه شاهدی بر کشتنش دارد و اینکه ملائکهء رحمت بر هنگام قبض و گرفتن روحش حضور بهم می‌رسانند و...
۱۳۵۴- «وعنهُ قال: قالَ رسولُ اللَّه ج: «ما تَعُدُّونَ الشهداءَ فِيكُم؟ قالُوا: يا رسُولِ اللَّهِ من قُتِل في سبيل اللَّه فَهُو شهيد. قال: «إنَّ شُهَداءَ أُمَّتي إذاً لَقلِيل،» قالُوا: فَمنْ يا رسُول اللَّه؟ قال: «منْ قُتِل في سبيلِ اللَّه فهُو شَهيد، ومنْ ماتَ في سبيل اللَّه فهُو شهيد، ومنْ ماتَ في الطَّاعُون فَهُو شَهيد، ومنْ ماتَ في البطنِ فَهُو شَهيدٌ، والغَريقُ شَهيدٌ»» رواهُ مسلم.
۱۳۵۴- «از ابو هریره سروایت است که:
رسول الله جفرمود: در میان‌تان کی را شهید می‌شمارید؟
گفتند: یا رسول الله ج! آنکه فقط در راه خدا کشته شود، شهید است.
فرمود: اگر اینطور باشد، پس شهدای امتم کم می‌باشند.
گفتند: پس کیانند، یا رسول الله ج؟
فرمود: آنکه در راه خدا کشته شود، شهید است و آنکه در راه خدا بمیرد، شهید است و آنکه از مرض طاعون بمیرد، شهید است و آنکه از مرض اسهال بمیرد، شهید است و آنکه غرق شود، شهید است».
۱۳۵۵- «وعن عبدِ اللَّهِ بن عمْرو بن العاص، ب، قال: قال رسولُ اللَّه ج: «منْ قُتِل دُونَ مالِه، فَهُو شهيدٌ»» متفقٌ علیه.
۱۳۵۵- «از عبد الله بن عمرو بن عاص بروایت است که:
رسول الله جفرمود: آنکه برای مالش (دفاع از آن) کشته شود، شهید است».
۱۳۵۶- «وعنْ أبي الأعور سعيدِ بنِ زَيْدِ بنِ عمرو بنِ نُفَيْل، أَحدِ العشَرةِ المشْهُودِ لَهمْ بالجنَّة، ش، قال: سمِعت رسُول اللَّهِ ج يقول: «منْ قُتِل دُونَ مالِهِ فهُو شَهيد، ومنْ قُتلَ دُونَ دمِهِ فهُو شهيد، ومن قُتِل دُونَ دِينِهِ فَهو شهيد، ومنْ قُتِل دُونَ أهْلِهِ فهُو شهيدٌ»». رواه أبو داود، والترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
۱۳۵۶- «از ابو الاعور سعید بن زید بن عمرو بن نفیل سو او یکی از ده نفری است که برای‌شان به بهشت شهادت داده شده است، گفت:
از رسول الله جشنیدم که می‌فرمود: آنکه برای (دفاع از) مالش کشته شود، شهید است و آنکه در برابر (دفاع از) جانش کشته شود، شهید است و آنکه در برابر دفاع از دینش کشته شود، شهید است و آنکه در برابر دفاع از خانواده‌اش کشته شود، شهید است».
۱۳۵۷- «وعنْ أبي هُريرة س، قال: جاء رجُلٌ إلى رسول اللَّه ج فَقَال: يا رسول اللَّه أَرأَيت إنْ جاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مالي ؟ قال: «فَلا تُعْطِهِ مالكَ» قال: أَرأَيْتَ إنْ قَاتلني ؟ قال: «قَاتِلْهُ» قال: أَرأَيت إن قَتلَني ؟ قال: «فَأنْت شَهيدٌ» قال: أَرأَيْتَ إنْ قَتَلْتُه؟ قال: «هُوَ في النَّارِ»» رواهُ مسلم.
۱۳۵۷- «از ابو هریره سروایت شده که گفت:
مردی خدمت رسول الله جآمده و گفت: یا رسول الله جاگر مردی آمده و خواست مالم را بگیرد؟
فرمود: به او نده!
گفت: اگر با من جنگید چه؟
فرمود: با او بجنگ.
گفت: اگر مرا کشت؟
فرمود: تو شهیدی.
گفت: اگر من او را کشتم؟
فرمود: او در دوزخ است».