۲۷۸- باب منع از منت گذاشتن در بخشش و مانند آن
قال الله تعالی: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ﴾[البقرة: ۲۶۴] .
خداوند میفرماید: «ای مؤمنان تباه مکنید صدقات خود را به منت گذاری و آزرده کردن».
وقال تعالی: ﴿ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى﴾[البقرة: ۲۶۲] .
و میفرماید: «آنانکه اموال خود را در راه خدا خرج میکنند و پس از آن انفاق، نمیآرند منت نهادن را و نه ایذا رسانیدن را».
۱۵۸۸- «وعنْ أبي ذَرٍّ س عنِ النبيِّ جقَال: «ثَلاثةٌ لا يُكلِّمُهُمْ اللَّه يوْمَ القيامة، ولا يَنْظُرُ إليْهِم، ولا يُزَكِّيهِمْ وَلهُمْ عذابٌ أليمٌ» قال: فَقرأها رسولُ اللَّه ج ثَلاثَ مَرَّات. قال أبو ذر: خَابُوا وخَسِروا منْ هُمْ يا رسولَ اللَّه، قال المُسبِل، والمَنَّانُ، والمُنْفِقُ سلعتهُ بالحِلفِ الكَاذبِ»» رواه مسلم.
وفي روايةٍ له: «الـمسبلُ إزارهُ» يعْني: المسْبِلُ إزَارهُ وثَوْبَهُ أسفَلَ مِنِ الكَعْبَيْنِ للخُيَلاءِ.
۱۵۸۸- «از ابو ذر سروایت است که:
پیامبر جفرمود: سه کساند که خداوند در روز قیامت با آنها سخن نگفته و نظر نکرده و تزکیهشان ننموده و برایشان عذاب دردناکی است.
گفت: رسول الله جآنرا سه بار خواند. ابو ذر گفت: محروم و زیانکار شدند، اینها کیانند یا رسول اللهج؟ فرمود: کشان کنندهء لباس (متکبّر) و منت گذارنده و کسیکه متاعش (کالایش) را به سوگند دروغ ترویج دهد».
و در روایتی از وی آمده که: «الـمسبلُ إزارهُ» یعنی کسیکه شلوار و جامهاش را پایینتر از شتالنگها (قوزک پا) از روی کبر کشان کند.