۸۷- باب در لزوم استمرار بر کار نیکی که بر آن عادت کرده است
قال الله تعالی: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ﴾[الرعد: ۱۱] .
خداوند می‌فرماید: «همانا خداوند وضع گروهی را تا خود‌شان عوض نکنند، عوض نمی‌کند».
و قال تعالی: ﴿وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّتِي نَقَضَتۡ غَزۡلَهَا مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٍ أَنكَٰثٗا﴾[النحل: ۹۲] .
و می‌فرماید: «و نباشید چون زنیکه گسست رشتهء خود را بعد از استواری پاره پاره ساخته».
و قال تعالی: ﴿وَلَا يَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلُ فَطَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَمَدُ فَقَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ﴾[الحدید: ۱۶] .
و می‌فرماید: «و نباشید مانند آنانکه داده شده‌اند کتاب قبل ازین، پس درازگشت بر آنان مدت و دلهای‌شان سخت شد».
و قال تعالی: ﴿فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا﴾[الحدید: ۲۷] .
و هم می‌فرماید: «پس آنرا طوریکه لازم بود، مرعی نداشتند».
۶۹۲- «وعن عبد اللَّه بن عمرو بن العاص ب قال: قال لي رسول اللَّه ج: يا عبْدَ اللَّه، لا تَكُنْ مِثل فُلان، كَانَ يقُوم اللَّيْلَ فَترَك قيَامَ اللَّيْل»» متفقٌ علیه.
۶۹۲- «از عبد الله بن عمرو بن العاص بروایت شده که: رسول الله ج فرمود: ای عبد الله! مانند فلانی مباش که نماز تهجد را برپا می‌داشت، و بعد آن را ترک نمود».