۲۳۹- باب فضیلت عبادت در هرج و مرج و آن عبارت است از فتنه‌ها و درهم و برهم شدن اوضاع زمان و امثال آن
۱۳۶۶- «عنْ مَعقِلِ بن يسار س، قَال: قال رَسُولُ اللَّهِ ج: «العِبَادَةُ في الهَرْجِ كهِجْرةٍ إلَيَّ»» رواهُ مُسْلم.
۱۳۶۶- «از معقل بن یسار سروایت است که:
رسول الله جفرمود: عبادت در وقت هرج و مرج (نا امنی) مانند هجرت بسوی من است».
ش: آنکه در هنگام هرج و مرج و اشاعهء فساد و رذیلت به عبادت خداوندی مشغول می‌شود، مانند کسیست که بسویم هجرت نموده است. یعنی چنانچه مهاجرین اولین برای حفظ دین خویش بسوی آنحضرت جهجرت نموده و به هدایات او جچنگ زدند. این شخص برای عبادت از مردم گوشه گیری نموده برای حفظ دین خویش از شر مردم فرار نموده و به پرستش پروردگارش چنگ زده است.