۱۷۷- باب در مورد آنچه مسافر بعد از باز گشت و دیدن شهرش می‌گوید
در اين مورد حديث ابن عمر باست که قبلاً در «باب تکبير الـمسافر اذا صعد الثنايا» گذشت.
۹۸۷- «وعن أَنسٍ س قال: أَقْبَلْنَا مَعَ النَّبِيِّ ج، حَتَّى إذا كُنَّا بِظَهْرِ المَدِينَةِ قال: «آيِبُون، تَائِبُون، عَابِدون، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ» فلمْ يزلْ يقولُ ذلك حتَّى قَدِمْنَا الـمدينةَ»»رواه مسلم.
۹۸۷- «از انس سروایت است که:
با پیامبر جباز گشتیم – یعنی از خیبر – تا اینکه بجایی رسیدیم که مدینه منوره را دیدیم، فرمود: «آيِبُون، تَائِبُون، عَابِدون، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ». و این را پیوسته می‌گفت تا به مدینه رسیدیم».