۱۴۳- باب مصافحه وگشاده رویی هنگام دیدار و بوسیدن مرد صالح و بوسیدن فرزند از روی شفقت و معانقه (بغل کشی) با کسی که از سفر می‌آید ومکروه بودن خم و راست شدن در برابر دیگران
۸۸۵- «عن أبي الخطاب قتادة قال: قلُت لأنس: أكَانتِ المُصافَحةُ في أصْحابِ رسول الله ج؟ قال: نَعَم».رواه البخاری.
۸۸۵- «از ابو الخطاب قتاده روایت شده که گفت:
من برای انس سگفتم: آیا مصافحه در میان اصحاب رسول الله ج موجود بود؟
گفت: بلی».
۸۸۶- «وعن أنس س قال: لَمَّا جَاءَ أهْلُ اليَمنِ قال رسول الله ج:«قَدْ جَاءَكُمْ أهْلُ الْيَمَن، وَهُمْ أولُ مَنْ جَاءَ بالمُصَافَحَة»» رواه أبو داود بإسناد صحيح.
۸۸۶- «از انس سروایت است که:
چون مردم یمن آمدند، رسول الله ج فرمود: مردم یمن نزد شما آمدند، و آنها اولین کسانی‌اند که مصافحه را رائج ساختند».
۸۸۷- «وعن البراء س قال: قال رسول الله ج:«ما مِنْ مُسْلِمْيِن يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصافَحَانِ إلا غُفر لَهما قبل أن يفترقا»» رواه أبو داود.
۸۸۷- «از براء سروایت شده که:
رسول الله ج فرمود: دو مسلمان با هم روبرو نمی‌شوند که مصافحه نمایند، مگر قبل از اینکه از هم جدا شوند، گناه‌شان آمرزیده می‌شود».
۸۸۸- «وعن أنس س قال: قال رجل: يا رسول الله، الرَّجُلُ مِنَّا يَلْقَى أخَاُه أوْ صَديقَهُ أينْحني لَه؟ قال: «لا» قال: أفَيَلتزمه ويقبله؟ قال: «لا» قال: فَيَأْخُذُ بِيَده وَيُصَافِحُه؟ قال: «نَعَم َ»» رواه الترمذي وقال: حديث حسن.
۸۸۸- «از انس سروایت است که گفت:
شخصی گفت: یا رسول الله جکسی از ما برادرش یا رفیقش را می‌بیند، آیا برای او خم و راست شود؟
فرمود: نه!
گفت: آیا او را به بغل گرفته و بوسه کند؟
فرمود: نه!
گفت: پس دست او را گرفته و با او مصافحه کند؟
فرمود: بلی».
ش: خم و راست شدن در برابر دیگران اصلاً جواز ندارد و عادتیست نامشروع و مصافحه سنت است و معانقه با کسی که از سفر رسیده بشرطی که زن یا پسر خوش صورت نباشد، جواز دارد.
۸۸۹- «وعن صَفْوان بن عَسَّال س قال: قال يَهُودي لِصَاحبه اذْهب بنا إلى هذا النبي فأتيا رسول الله ج فَسَألاه عن تسْع آيات بَينات فَذَكرَ الْحَديث إلى قَوْله: فقَبَّلا يَدَهُ وَرِجْلَهُ وقالا: نَشْهَدُ أنَّكَ نبي». رواه الترمذي وغيره بأسانيد صحيحة.
۸۸۹- «از صفوان بن عسال سروایت شده که گفت:
یهودیی برای دوستش گفت: ما را نزد این پیامبر جببر، سپس هردو خدمت رسول الله جآمده و از او در بارهء نُه علامت واضح و آشکار پرسیدند و حدیث را ذکر نمود تا این گفته‌اش، پس هر دو دستها و پایش را بوسیده و گفتند: شهادت می‌دهم که تو پیامبری».
۸۹۰- «وعن ابن عمر ب قصة قال فيها: فَدَنَوْنا من النبي ج فقَّبلْنا يده». رواه أبو داود.
۸۹۰- «از ابن عمر بقصه‌ای روایت شده که در آن گفته: پس به پیامبر جنزدیک شده ودستش را بوسیدم».
۸۹۱- «وعن عائشة ل قالت:قَدم:زَيْدُ بُن حَارثة المدينة ورسول الله ج في بَيْتي فأتَاهُ فَقَرَعَ الباب. فَقَام إليهْ النبي ج يَجُرُّ ثوْبَهُ فاعتنقه وقبله»» رواه الترمذي وقال: حديث حسن.
۸۹۱- «از عائشه لروایت شده که گفت:
زید بن حارثه به مدینه آمد، در حالیکه رسول الله ج بخانه ام بود، پس خدمت او آمده و در را کوبید. پیامبر جدر حالیکه جامه‌اش را کش می‌نمود، بسویش برخاسته با او معانقه کرده و او را بوسید».
۸۹۲- «وعن أبي ذرٍْ س قال: قال لي رسول الله ج «لاتَحقِرَنَّ مِنَ الـمعْرُوف شَيْئاً وَلَو أن تلقى أخاك بوجه طليق»» رواه مسلم.
۸۹۲- «از ابو ذر سروایت شده که گفت:
رسول الله جبه من فرمود: هیچ چیزی از کار خیر را خوار مشمار، هر چند که با چهره‌ای گشاده با برادرت روبرو شوی».
۸۹۳- «وعن أبي هريرة س قال: قبَّل النبي ج الحسن بن على ب، فقال، الأقْرَعُ بن حَابس: إنَّ لي عَشَرةًَ مِنَ الْوَلَد ماَقَبَّلتُ مِنهُمْ أحَدا. فقال رسول الله ج. «مَنْ لاَيَرْحَمْ لا يُرْحَم»» متفق علیه.
۸۹۳- «از ابو هریره سروایت شده که گفت:
حضرت پیامبر جحسن بن علی برا بوسید، اقرع بن یابس سگفت: من ده اولاد دارم و هیچیک را نبوسیده‌ام.
رسول الله ج فرمود: کسیکه رحم نکند، مورد رحمت قرار نمی‌گیرد».
ش: رحم بر مؤمن و کافر و حیوانات لازمست و آب دادن و نان و علف دادن و کم بار کردن و تجاوز نکردن به زدن از زمرهء رحمت به حساب می‌رود.