ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۹۳- باب در استحباب رفتن به نماز و درسهای علم و دیگر عبادات با سنگینی و وقار

قال الله تعالی: ﴿وَمَن يُعَظِّمۡ شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقۡوَى ٱلۡقُلُوبِ﴾[الحج: ۳۲] .

خداوند می‌فرماید: «و هر که شعایر خدا را تعظیم کند، پس این تعظیم از تقوای دلهاست».

۷۰۴- «وعن أبي هريرة س قال: سمعتُ رسول اللَّه ج يقول: «إذا أُقِيمَتِ الصَّلاة، فَلا تَأْتُوهَا وأنْتُمْ تَسْعَوْن، وأَُتُوهَا وَأَنُتمْ تمْشُون، وعَلَيكم السَّكِينَة، فَما أَدْرَكْتُمْ فَصَلُّوا، وَمَا فَاتَكُمْ فَأَتمُّوا»» متفقٌ علیه.

زاد مسلم في رواية له: «فَإنَّ أحدَكُمْ إذا كانَ يعمِدُ إلى الصلاةِ فَهُوَ في صلاةٍ».

۷۰۴- «از ابو هریره سروایت است که گفت:

از رسول الله ج شنیدم که می‌فرمود: چون نماز برپاشد با شتاب بسوی آن میآیید، بلکه بسوی آن با آرامش و وقار بروید، پس آنچه را که دریافتید، بگزارید و آنچه که از نزد شما فوت شده تمامش کنید.

مسلم در روایتی افزوده: زیرا هنگامیکه یکی از شما قصد نماز می‌کند، پس گویی او در نماز ایستاده است».

۷۰۵- «وعن ابن عباس ب أَنَّهُ دَفَعَ مَعَ النبي ج يَوْمَ عرَفَةَ فَسَمع النبي ج وَرَاءه زَجْراً شَديداً وَضَرْباً وَصوْتاً للإِبل، فَأَشار بِسَوْطِهِ إِلَيْهِمْ وقال: «أَيُّهَا النَّاسُ عَلَيْكُمْ بِالسَّكِينَةِ فَإِنَّ الْبِرَّ لَيْسَ بِالإِيضَاعِ»»رواه البخاری، وروى مسلم بعضه.

۷۰۵- «از ابن عباس بروایت می‌کند که:

او با پیامبر جدر روز عرفه بسوی عرفات پیش رفت، پیامبر جدر عقب خویش راندن بشدت و زدن و صدای شتر را شنیده و با تازیانه‌ای بسوی‌شان و اشارت نموده فرمود: ای مردم آرامش را پیشه گیرید، زیرا طاعت و نیکوکاری به شتاب نمودن نیست».