۶۱- باب ممانعت از بخل و آزمندی
قال الله تعالی: ﴿وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ ٨ وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٩ فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ ١٠ وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ١١﴾[اللیل: ۸-۱۱] .
خداوند می‌فرماید: «پس هر که بخل نموده و خود را از خدا بی‌نیاز دانست، و نیکوئی را تکذیب کرده، پس بزودی کار او را دشوار می‌کنیم و هنگام هلاکت دارائی‌اش وی را نجات نتواند داد».
و قال تعالی: ﴿وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ﴾[التغابن: ۱۶] .
و می‌فرماید: «و هر که از بخل نفس خود نگهداشته شود، پس آن گروه رستگارانند».
۵۶۳- «وعن جابر س أَنَّ رسول اللَّه ج قال: اتَّقُوا الظُّلْم، فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلمَاتٌ يوْمَ القِيامَة، واتَّقُوا الشُّح، فَإِنَّ الشُّحَّ أَهْلَكَ منْ كانَ قَبْلَكُم، حَمَلَهُم على أَن سَفَكُوا دِمَاءَهم واستحَلُّوا مَحَارِمَهُم»» رواه مسلم.
۵۶۳- «جابر سروایت نموده که:
رسول الله ج فرمود: از ظلم بترسید، زیرا ظلم تاریکی‌های روز قیامت است، و از آز بترسید، همانا آز کسانی را که پیش از شما بودند، هلاک ساخت، آنها را وادار نموده که خونهای‌شان ریخته و محارم‌شان را حلال بشمارند».