۱۶۷- باب مستحب بودن جستجوی همراه در سفر و امیر ساختن یکی از خودشان که از او فرمان برند
۹۵۸- «عَن ابْنِ عُمَرَ ب قَال: قَالَ رسُولُ اللَّه ج:«لَوْ أَنَّ النَّاسَ يَعْلَمُونَ مِنَ الوحْدةِ ما أَعَلمُ ما سَارَ رَاكِبٌ بِلَيْلٍ وحْدَهُ»» رواه البخاری.
۹۵۸- «از ابن عمر بروایت شده که:
رسول الله جفرمود: اگر مردم در مورد تنهائی آنچه که من می‌دانم، بدانند، هیچ سواره‌ای در شب تنها نخواهد رفت».
۹۵۹- «وعن عمرو بن شُعَيْبٍ، عن أَبيه، عن جَدِّهِ س قَال: قال رَسُولُ اللَّهِ ج:«الرَّاكِبُ شَيطَان، والرَّاكِبان شَيطَانان، والثَّلاثَةُ رَكبٌ»». رواه أبو داود، والترمذي، والنسائي بأَسانيد صحيحة، وقال الترمذي: حديثٌ حسن.
۹۵۹- «از عمرو بن شعیب، از پدرش از جدش سروایت شده که:
رسول الله جفرمود: یک سوار شیطان است و دو سواره دو شیطان‌اند و سه نفر جماعت بشمار می‌روند».
ش: سفر تنهائی در شب ممنوع است، چون احتمال گزند و خطر در آن زیاد است.
سفر تنهائی یکنفر یا دو نفر از آن جهت ممنوع است که احتمال ضرر در این صورت‌ها زیاد است. و اینکه یک سوار و دو سوار شیطان نامیده شود، مثل شیطان در جای‌های خالی تنها می‌باشد. یا اینکه تنهائی و تفرد در سفر از کار شیطان است و اینکه سه نفر رکب نامیده شده برای آنست که با هم معاونت کرده و می‌توانند با همکاری و همیاری همدیگر به مبارزه با خطرات سفر برخیزند.
۹۶۰- «وعن أَبي سعيدٍ وأَبي هُريرةَ ب قَالا: قَال رسولُ اللَّهِ ج: إِذا خَرَج ثَلاثَةٌ في سفَرٍ فليُؤَمِّرُوا أَحدهم»» حديث حسن، رواه أبو داود بإسنادٍ حسن.
۹۶۰- «از ابو سعید و ابو هریره بروایت شده که:
رسول الله جفرمود: هرگاه سه نفر در سفری برآیند، باید یکنفر را بر خود امیر سازند».
ش: این امر برای استحباب است، ماوردی در حاوی گفته است: که این امر برای وجوب است.
۹۶۱- «وعن ابْنِ عبَّاسٍ ب عن النبيِّ ج قال: «خَيرُ الصَّحَابةِ أَرْبَعَة، وَخَيْرُ السَّرايا أَرْبَعُمِائَة، وخَيرُ الجُيُوش أَرْبعةُ آلاف، ولَن يُغْلَبَ اثْنَا عشر أَلْفاً منْ قِلَّة»»رواه أبو داود والترمذي وقال: حديث حسن.
۹۶۱- «ابن عباس بروایت می‌کند که:
پیامبر جفرمود: بهترین رفقا و یاران چهار‌اند و بهترین سریه‌ها چهارصد است و بهترین لشکرها چهار هزار نفر است و دوازده هزار هرگز از کمی به شکست مواجه نمی‌شود».