ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۳۶۶- باب منع از سکوت در روز تا شب

۱۸۰۰- «عَنْ عليٍّ س قال: حَفِظْتُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ج: «لا يُتْمَ بَعْدَ احْتِلام، وَلا صُمَاتَ يَوْمٍ إلى اللَّيْلِ»» رواه أبو داود بإسناد حسن.

قالَ الخَطَّابي في تفسيرِ هذا الحديث: كَانَ مِنْ نُسُكِ الجاهِلِيَّة الصّمَات، فَنُهُوا في الإسْلامِ عَنْ ذلك، وأُمِرُوا بِالذِّكْرِ وَالحَدِيثِ بالخَيْر.

۱۸۰۰- «از علی سروایت است که گفت:

از رسول الله جبیاد دارم که می‌فرمود: یتیمان پس از احتلام و بلوغ یتیم بشمار نمی‌روند، و نه هم مجاز است سکوت روزانه تا شب».

خطابی در تفسیر این حدیث می‌گوید: در زمان جاهلیت از جمله مناسک سکوت بود، که در اسلام از این منع شده است و در اسلام امر شده به ذکر و سخن نیکو گفتن.

۱۸۰۱- «وعَنْ قيس بن أبي حازِمٍ قال: «دَخَلَ أبُو بكرٍ الصِّدِّيقُ س على امْرَأَةٍ مِنَ أحْمَسَ يُقَالُ لهَا: زَيْنَب، فَرَآهَا لا تَتَكَلَّم. فقال: «مَالهَا لا تَتَكَلَّمُ» ؟ فقالُوا: حَجَّتْ مُصْمِتَة، فقالَ لهَا: «تَكَلَّمِي فَإِنَّ هذا لا يَحِل، هذا منْ عَمَلِ الجَاهِلِية»، فَتَكَلَّمَت».رواه البخاری.

۱۸۰۱- «از قیس بن ابی حازم روایت است که گفت:

ابوبکر صدیق سنزد زنی از قبیلهء احمس که اسمش زینب بود و وارد شد، در حالیکه سخن نمی‌گفت. پرسید: چه شده که سخن نمی‌گوید؟

جواب دادند: به سکوت متوسل شده است. (قصد سکوت نموده).

ابوبکر سبرایش گفت: حرف بزن! چون این کار جواز ندارد، این عملکرد دورهء جاهلیت است، پس آنزن به سخن درآمد».