۱۹۳- باب امر به مواظبت و همیشگی بر نمازهای مفروضه و منع اکید از ترک آن
﴿فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡ﴾[التوبة: ۵] .
خداوند میفرماید: «پس اگر توبه کنند و بر پا دارند نماز را و بدهند زکات را بگذارید راه شانرا».
وقال تعالی: ﴿حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ ٢٣٨﴾ [البقرة: ۲۳۸] .
و میفرماید:«پیوستگی کنید بر همهء نمازها و نماز میانه (عصر)».
۱۰۷۴- «وعن ابنِ مسعودٍ س قال: سَأَلتُ رسولَ اللَّهِ ج: أَيُّ الأَعْمَالِ أَفْضَل؟ قال: «الصَّلاةُ على وَقْتِها» قلت: ثُمَّ أَيٌّ ؟ قال: «بِرُّ الوَالِدَيْنِ» قلَت: ثُمَّ أَيٌّ ؟ قال: «الجهادُ في سَبِيلِ اللَّهِ»» متفقٌ علیه.
۱۰۷۴- «از ابن مسعود سروایت شده که گفت:
از رسول الله جپرسیدم که کدام اعمال بهتر است؟
فرمود: نماز در وقتش.
گفتم: باز کدام؟
فرمود: نیکی کردن به پدر و مادر.
گفتم: باز کدام؟
فرمود: جهاد فی سبیل الله».
۱۰۷۵- «وعن ابنِ عمرَ ب قال: قالَ رسولُ اللَّه ج: «بُنِيَ الإِسَلامُ على خَمْس: شَهادَةِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّه، وأَنَّ مُحمداً رسولُ اللَّه، وإِقامِ الصَّلاة، وَإِيتاءِ الزَّكاة، وَحَجِّ البَيْت، وَصَوْمِ رَمضانَ»» متفقٌ علیه.
۱۰۷۵- «از ابن عمر بروایت است که:
رسول الله جفرمود: اسلام بر پنج چیز بنا شده است:
شهادت دادن به اینکه معبود بر حقی جز الله وجود ندارد و اینکه محمد جرسول و فرستادهء خدا است.
و برپا داشتن نماز، و دادن زکات، و حج خانه، و روزهء رمضان».
۱۰۷۶- «وعنهُ قال: قالَ رسولُ اللَّهِ ج: «أُمِرْتُ أَنْ أُقاتِلَ الناسَ حتَّى يَشْهدُوا أَنْ لا إِله إِلاَّ اللَّه وَأَنَّ مُحَمَّدًا رسولُ اللَّه، وَيُقِيمُوا الصَّلاَة، ويُؤْتُوا الزَّكاة، فَإِذا فَعَلُوا ذلكَ عَصمُوا مِنِّي دِماءَهُمْ وَأَمْوَالَهمْ إِلاَّ بحقِّ الإِسلام، وَحِسَابُهْم على اللَّهِ»» متفقٌ علیه.
۱۰۷۶- «از ابن عمر بروایت شده که:
رسول الله جفرمود: امر شدم که با مردم بجنگم تا اینکه شهادت دهند که معبود برحقی جز الله نیست و اینکه محمد جرسول و فرستادهء خدا است و برپا دارند نماز را و زکات را بدهند، پس هرگاه این کار را نمودند، خونها و مالهای خود را از من باز داشتهاند، مگر بحق اسلام و حسابشان بر خداوند جل جلاله است».
۱۰۷۷- «وعن معاذٍ س قال: بعَثني رسولُ اللَّهِ ج إِلى اليَمن فقال: «إِنَّكَ تأْتي قَوْمًا منْ أَهْلِ الكتاب،فَادْعُهُمْ إِلى شَهَادةِ أَنْ لا إِله إِلاَّ اللَّه، وأَنِّي رسولُ اللَّه، فَإِنْ هُمْ أَطاعُوا لِذلك، فَأَعْلِمهُم أَنَّ اللَّه تَعالى افْتَرَض عَلَيْهِمْ خمْسَ صَلواتٍ في كلِّ يَوْمٍ ولَيْلَةٍ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذلك، فأَعْلِمهُم أَنَّ اللَّه تَعَالى افْتَرَض علَيْهِمْ صَدقة تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيائِهم فَتُردُّ عَلى فُقَرائِهم، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذلَك، فَإِيَّاكَ وكَرائِم أَمْوالِهم وَاتَّقِ دَعْوة َالمظْلُوم، فَإِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَهَا وبيْنَ اللَّهِ حِجَابٌ»» متفقٌ علیه.
۱۰۷۷- «از معاذ بن جبل سروایت شده که گفت:
رسول الله جمرا به یمن فرستاد و فرمود: تو همانا نزد قومی از اهل کتاب میروی، پس آنها را دعوت کن تا گواهی دهند که معبود برحقی جز الله نیست و اینکه من رسول و فرستادهء خدا میباشم. اگر آنها در این امر از تو پیروی کردند، آنها را آگاه کن که خداوند در هر شب و روز پنج وقت نماز بر ایشان فرض نموده است و اگر آنها در این امر از تو پیروی کردند، آنان را آگاه کن که الله تعالی بر آنها صدقهای فرض نموده که از ثروتمندانشان گرفته شده و به فقرایشان باز گردانده میشود.
پس اگر آنها از این پیروی کردند، پس بر حذر باش از اینکه مالهای نفیس و گرانبهایشان را بگیری و از دعای مظلوم حذر کن، زیرا در میان آن و خدا پرده و حجابی نیست».
۱۰۷۸- «وعن جابرٍ س قال: سمعتُ رسولَ اللَّه ج يقول: «إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ والكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاةِ»»رواه مسلم.
۱۰۷۸- «از جابر سروایت شده که:
از رسول الله جشنیدم که میفرمود: میان مرد و شرک و کفر، ترک نماز است».
۱۰۷۹- «وعن بُرَيْدَةَ س عن النبيِّ ج قال: «العهْدُ الذي بيْنَنا وبَيْنَهُمْ الصَّلاة، فمنْ تَرَكَهَا فَقدْ كَفَرَ»»رواه الترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
۱۰۷۹- «از بریده سروایت شده که:
پیامبر جفرمود: عهد و پیمانی که میان ما و آنها (منافقین) است، عبارت از نماز میباشد و کسیکه آن را ترک نمود به تحقیق کافر شده است».
۱۰۸۰- «وعن شقِيق بنِ عبدِ اللَّهِ التابعيِّ المُتَّفَقِ على جَلالتهِ / قال: كانَ أَصْحابُ مُحَمَّدٍ ج لا يرونَ شَيْئاً مِنَ الأَعْمالِ تَرْكُهُ كُفْرٌ غَيْرَ الصَّلاة».رواه الترمذي في كتاب الإِيمان بإِسنادٍ صحيح.
۱۰۸۰- «از شقیق بن عبد الله تابعی که همه بر جلالت قدرتش متفقاند /روایت شده که:
اصحاب و یاران محمد علیه الصلاة و السلام ترک هیچ عملی را بجز نماز، کفر نمیشمردند».
۱۰۸۱- «وعن أَبي هُريْرةَ س قال: قال رسولُ اللَّهِ ج: «إِنَّ أَوَّل ما يُحاسبُ بِهِ العبْدُ يَوْم القِيامةِ منْ عَملِهِ صلاتُه، فَإِنْ صَلُحت، فَقَدْ أَفَلحَ وَأَنجح، وإن فَسدت، فَقَدْ خَابَ وخَسِر، فَإِنِ انْتقَص مِنْ فِريضتِهِ شَيْئا، قال الرَّب،عَزَّ وجل: انظُروا هَلْ لِعَبْدِي منْ تَطَوُّع، فَيُكَمَّلُ بها ما انْتَقَص مِنَ الفَرِيضَة؟ ثُمَّ تكونُ سَائِرُ أَعمالِهِ عَلى هذا»» رواه الترمذي وقال حديث حسن.
۱۰۸۱- «از ابو هریره سروایت شده که:
رسول الله جفرمود: همانا اولین عملی که بنده در روز قیامت در مورد آن محاسبه میشود، نماز اوست، اگر درست بود، همانا کامیاب و رستگار گردید و اگر فاسد و نادرست شد، همانا هلاک و زیانکار گردید. و اگر از فریضهاش چیزی کم شد، پروردگار عزوجل میگوید: ببینید آیا بنده ام نافلهء دارد، تا از آن آنچه از فریضه کمبود شده تمام گردانیده شود و سپس بقیهء اعمالش بدین ترتیب میباشد».