۳۵۹- باب کراهیت رد کردن ریحان (نازبو) بدون عذر
۱۷۸۶- «عَنْ أبي هُريْرَةَ س، قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّه ج: «مَنْ عُرِضَ عَلَيْهِ ريْحَان، فَلا يَرُدَّه، فَإنَّهُ خَفيفُ المَحْمل، طَيِّبُ الرِّيحِ»» رواهُ مسلم.
۱۷۸۶- «از ابو هریره سروایت است که: رسول الله جفرمود: به هر کس که ریحان دهند، نباید آن را رد کند، زیرا بردن آن سبک و بوی آن خوش است».
۱۷۸۷- «وَعَنْ أنَسِ بنِ مَالِكٍ س أنَّ النبيَّ جكَانَ لا يَرُدُّ الطِّيب». رواهُ البُخاری.
۱۷۸۷- «از انس سروایت است که:
رسول الله جخوشبویی را رد نمی‌نمود».