۱۸۴- باب استحباب گرد آمدن بر قرائت قرآن
۱۰۲۳- «وعَنْ أَبي هُرَيْرَةَ س قَال: قَالَ رَسُول اللَّهِ ج: «ومَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ في بَيْتٍ من بُيوتِ اللَّهِ يَتْلُونَ كتاب اللَّه، ويتَدَارسُونَه بيْنَهُم، إِلاَّ نَزَلتْ علَيهم السَّكِينَة، وغَشِيَتْهُمْ الرَّحْمَة، وَحَفَّتْهُم الملائِكَة، وذَكَرهُمْ اللَّه فيِمنْ عِنده»» رواه مسلم.
۱۰۲۳- «از ابو هریره سروایت است که:
رسول الله جفرمود: و گرد نیامد گروهی در خانه‌ای از خانه‌های خدا که می‌خوانند کتاب خدا را و میان‌شان مذاکره می‌کنند، مگر اینکه بر آنها سکینه و آرامش نازل شده و رحمت عام شامل حال‌شان گشته و فرشتگان بر آنها احاطه نموده و خداوند تعالی آنها را به فرشتگانی که در نزد اویند، یاد می‌کنند».
ش: اجتماع بر قرائت قرآن در این حدیث اشاره به فضیلت گرد آمدن برای قرائت قرآن و شرکت در جلسات قرآن شده و چه خوب گفته شاعریکه:
آسمان رشک برد بهر زمینی که درو
ج یکدو کس یکدو نفس بهر خدا بنشینند
محافلیکه بیاد خدا و تلاوت قرآن خدا بگذرد، از فضیلت و ثواب زیادی برخوردار است. (مترجم)