۳۲۳- باب منع از دشنام دادن باد و دعایی که در هنگام وزیدن آن گفته میشود
۱۷۲۷- «عَنْ أَبي المُنْذِرِ أَبَيِّ بْنِ كَعْبٍ س قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لا تَسُبُّوا الرِّيح، فَإِذَا رَأَيْتُمْ ما تَكْرَهُون، فَقُولُوا: اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هذِهِ الرِّيحِ وخَيْرِ مَا فِيهَا وخَيْرِ ما أُمِرَتْ بِه، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ هَذِهِ الرِّيحِ وَشَرِّ ما فيها وشرِّ ما أُمِرَتْ بِهِ»»رواه الترمذي وقَال: حَديثٌ حسنٌ صحيح.
۱۷۲۷- «از ابو المنذر ابی بن کعب سروایت است که:
رسول الله جفرمود: باد را دشنام مدهید. هرگاه چیزی را دیدید که از آن کراهیت دارید، بگوئید: ترجمه: پروردگارا! از خیر این باد و خیری که در آن است و خیری که او را بدان دستور دادهای میطلبیم و از شر این باد و شری که در آن است و شری که او را بدان مأمور ساخته ایی بتو پناه میجوییم».
۱۷۲۸- «وعنْ أَبي هُرَيْرةَ س قَال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُول: الرِّيحُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ تَأْتِي بِالرَّحْمَة، وَتَأْتِي بالعَذَاب، فَإِذا رَأَيْتُمُوهَا فَلا تَسُبُّوهَا، وَسَلُوا اللَّه خَيْرَهَا، واسْتَعِيذُوا باللَّهِ مِنْ شَرِّهَا»» رواه أبو داود بإِسناد حسن.
۱۷۲۸- «از ابو هریره سروایت است که: از رسول الله جشنیدم که میفرمود: باد رحمت خدا بر بندگانش است که رحمت و عذاب را با خود میآورد، پس هر گاه آن را دیدید، دشنامش ندهید و از خداوند خیر آن را درخواست کنید و به خداوند از بدی آن پناه جوئید».
۱۷۲۹- «وعنْ عَائِشَةَ ل قَالَت: كَانَ النَّبِيُّ ج إِذا عَصِفَتِ الرِّيح قال: «اللَّهُمَّ إِني أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرِ مَا فِيهَا، وخَيْر ما أُرسِلَتْ بِه، وَأَعُوذُ بك مِنْ شَرِّهِا، وَشَرِّ ما فِيها، وَشَرِّ ما أُرسِلَت بِهِ»» رواه مسلم.
۱۷۲۹- «از عائشه لروایت است که گفت:
چون باد شدت مییافت، پیامبر جمیفرمود: پروردگارا! من خیر آنرا و خیری را که در آن است و خیری که بوسیلهء آن فرستاده شده از تو میطلبم و از شر آن و شری که در آن است و شری که بوسیلهاش فرستاده شده به تو پناه میجویم».