۲۱۴- باب فضیلت برپا داشتن شب قدر و بیان امیدوار کنندهترین شبهای آن
قال الله تعالی: ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ ١ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ ٢ لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ خَيۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ ٣ تَنَزَّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمۡرٖ ٤ سَلَٰمٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطۡلَعِ ٱلۡفَجۡرِ ٥﴾[القدر: ۱-۵] .
خداوند میفرماید: «همانا ما قرآن را در شب قدر فرو فرستادیم....»
و قال تعالی: ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ٣﴾[الدخان: ۳] .
و میفرماید: «و ما آن را در شب مبارکی فرو فرستادیم....».
۱۱۸۹- «وَعَنْ أَبي هُريرةَ س، عن النَّبِيِّ ج قال: «مَنْ قام لَيْلَةَ القَدْرِ إِيماناً واحْتِسَابا، غُفِر لَهُ ما تقدَّم مِنْ ذنْبِهِ»» متفقٌ علیه.
۱۱۸۹- «از ابو هریره سروایت شده که:
پیامبر جفرمود: آنکه شب قدر را از روی ایمان و اخلاص زنده دارد، گناهان گذشتهاش آمرزیده میشود».
۱۱۹۰- «وعن ابنِ عُمر ب أَنَّ رِجَالاً مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ج، أُرُوا ليْلَةَ القَدْرِ في المنَامِ في السَّبْعِ الأَواخِر، فَقال رسُولُ اللَّهِ ج: «أَرى رُؤيَاكُمْ قَدْ تَواطَأَتْ في السَّبْعِ الأَوَاخِر، فَمَنْ كَانَ مُتحَرِّيهَا، فَلْيَتَحرَّهَآ في السبْعِ الأَواخِرِ»»متُفقٌ علیه.
۱۱۹۰- «از ابن عمر بروایت است که:
برای گروهی از اصحاب پیامبر جدر خواب، لیلة القدر در هفت شب آخر نشان داده شد. آنگاه رسول الله جفرمود: من مشاهده میکنم که خواب شما در هفت شب آخر اتفاق افتاده، پس آنکه جویندهء آن باشد، بایست آن را در هفت شب آخر جستجو کند».
۱۱۹۱- «وعنْ عائِشَةَ ل، قَالَت: كانَ رسُولُ اللَّهِ ج يُجاوِزُ في العَشْـرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رمضَان، ويَقُول: «تحَرَّوْا لَيْلَةَ القَدْرِ في العشْرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضانَ»»متفقٌ علیه.
۱۱۹۱- «از عائشه لروایت است که گفت:
رسول الله جدر دههء اخیر رمضان اعتکاف نموده میفرمود: شب قدر را در دههء اخیر رمضان جستجو کنید».
ش: در مورد شب قدر احادیث زیادی آمده و تذکر میدهد که شب قدر در شبهای وتر دههء آخر رمضان وجود دارد.
۱۱۹۲- «وَعَنْها ل أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَال: «تَحرّوْا لَيْلةَ القَدْرِ في الوتْـرِ من العَشْرِ الأَواخِرِ منْ رمَضَانَ»» رواهُ البخاری.
۱۱۹۲- «از عائشه لروایت شده که:
رسول الله جفرمود: شب قدر را در شبهای طاق اخیر رمضان جستجو کنید».
۱۱۹۳- «وعَنْهَا ل، قَالَت: كَانَ رسُول اللَّهِ ج: «إِذا دَخَلَ العَشْرُ الأَوَاخِرُ مِنْ رمَضَان، أَحْيا اللَّيْل، وَأَيْقَظَ أَهْلَه، وجَدَّ وَشَدَّ المِئزرَ»» متفقٌ علیه.
۱۱۹۳- «از عائشه لروایت شده که گفت:
چون دههء اخیر رمضان فرا میرسید، رسول الله جشبها را زنده داشته، خانوادهاش را بیدار نموده و تلاش کرده و در عبادت کوشش مینمود».
۱۱۹۴- «وَعَنْهَا قَالَت: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج يَجْتَهِدُ فِي رَمضانَ مَالا يَجْتَهِدُ في غَيْرِه، وفي العَشْرِ الأَوَاخِرِ منْه، مَالا يَجْتَهدُ في غَيْرِهِ»» رواهُ مسلم.
۱۱۹۴- «از عائشه لروایت شده که:
رسول الله جدر رمضان تلاش و کوششی میکرد که در غیر آن نمینمود و در دههء اخیر رمضان سعی وکوششی میکرد که در غیر آن نمینمود».
۱۱۹۵- «وَعَنْهَا قَالَت: قُلْت: يا رَسُولَ اللَّهِ أَرَأَيْتَ إِن عَلِمْتُ أَيَّ لَيْلَةٍ لَيْلَةُ القَدْرِ ما أَقُولُ فيها؟ قَال: «قُولي: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ العفْوَ فاعْفُ عنِّي»» رواهُ التِرْمذيُّ وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
۱۱۹۵- «از عائشه لروایت شده که گفت:
گفتم: یا رسول الله ج! اگر دانستم که شب قدر کدام است، در آن چه بگویم؟
فرمود:بگو: اللهم انك عفو...بار خدایا تو در گذرندهء و گذشت را دوست داری، پس از من درگذر».