ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۰۹- باب استحباب خوردن به سه انگشت و مکیدن انگشتان وکراهیت پاک کردن آن قبل از لیسیدن و مستحب بودن لیسیدن کاسه و گرفتن لقمه‌ای که از نزد شخص می‌افتد و خوردن آن و روا بودن کشیدن دست بعد از لیسیدن به بازو و قدم و غیر آن

۷۴۸- «عن ابنِ عباسٍ ب قال: قال رسولُ اللَّه ج: «إِذا أَكلَ أَحدُكُمْ طَعَاماً، فَلا يَمسحْ أَصابِعَهُ حتى يلعَقَهَا أَو يُلْعِقَها»»متفقٌ علیه.

۷۴۸- «از ابن عباس بروایت است که:

رسول الله ج فرمود: هرگاه یکی از شما طعامی را بخورد، باید انگشتان خود را پاک نکند، تا اینکه آن را بلیسد».

۷۴۹- «وعن كعْبِ بنِ مالك س قال: رَأَيْتُ رسولَ اللَّه ج يَأْكُلُ بِثلاثِ أَصابِعَ فَإِذا فَرغَ لَعِقَها». رواه مسلم.

۷۴۹- «از کعب بن مالک سروایت شده که گفت:

رسول الله ج را دیدم که به سه انگشت نان می‌خورد و چون فارغ می‌شد، آن را می‌لیسید».

۷۵۰- «وعن جابرٍ س أَنَّ رسولَ اللَّه ج أمر بِلَعْقِ الأَصَابِعِ والصَّحْفَةِ وقال: «إِنَّكُمْ لا تَدرُونَ في أَيِّ طعَامِكم البَركةُ»» رواه مسلم.

۷۵۰- «از جابر سروایت شده که:

رسول الله ج به لیسیدن انگشتان و تمیز نمودن کاسه امر نموده و فرمود: همانا شما نمی‌دانید که برکت در کدام قسمت طعام شما است».

۷۵۱- «وعنه أن رسول اللَّه ج قال: «إِذا وقعت لُقمَةُ أَحدِكُمْ، فَليَأْخُذْهَا فَلْيُمِطْ ما كان بها من أذًى وليَأْكُلْهَا، ولا يدَعْها للشَّيطَانِ، ولا يمسَحْ يَدهُ بِالمِنْدِيلِ حتَّى يَلعقَ أَصَابِعَهُ، فإِنه لا يَدرِي في أَيِّ طعامِهِ البركةُ»» رواه مسلم.

۷۵۱- «از جابر سروایت شده که:

رسول الله ج فرمود: هرگاه لقمهء یکی از شما افتاد، باید آن را بگیرد و خاشاکی که بدان چسبیده، دور کند و باید آن را خورده و برای شیطان نگذارد و تا انگشتان خود را نمی‌لیسد، دست خود را با دستمال پاک نکند، زیرا وی نمی‌داند که در کدام بخش طعام او برکت نهاده شده است».

۷۵۲- «وعنه أَن رسول اللَّه ج قال: «إِن الشَّيْطَانَ يَحضرُ أَحدَكُم عِند كُلِّ شَيءٍ مِنْ شَأْنِهِ، حتى يَحْضُرَهُ عِندَ طعَامِهِ، فَإِذا سَقَطَتْ لُقْمةُ أَحَدِكم فَليَأْخذْهَا فَلْيُمِطْ ما كانَ بها مِن أَذى، ثُمَّ ليَأْكُلْهَا ولا يَدَعها للشَّيْطَانِ، فإذا فَرغَ فَلْيلْعَقْ أَصابِعِهُ فإِنَّه لا يدري في أَيِّ طعامِهِ البرَكَةُ»» رواه مسلم.

۷۵۲- «از جابر سروایت شده که:

رسول الله ج فرمود: حقا که شیطان در وقت انجام هرکاری با شما حاضر می‌شود، حتی که در وقت نان خوردنش هم با او حاضر می‌شود. پس هرگاه لقمهء یکی از شما افتاد، باید آن را بگیرد و خاشاک آن را دور کند و باز آن را خورده و برای شیطان نگذارد، و چون فارغ شد، باید انگشتان خود را بلیسد، زیرا او نمی‌داند که در کدام بخش طعام او برکت نهاده شده است».

۷۵۳- «وعن أَنسٍ س قال: كان: رسولُ اللَّه ج إِذا أَكَلَ طعَاماً، لعِقَ أَصَابِعَهُ الثَّلاثَ، وقالَ: «إِذا سقَطَتْ لُقمةُ أَحدِكم فَلْيَأْخُذْها، وليمِطْ عنها الأذى، وليَأْكُلْهَا، ولا يَدعْهَا للشَّيطَانِ» وأَمَرنَا أَن نَسلتَ القَصعةَ وقال: إِنَّكم لا تدْرُونَ في أَيِّ طَعَامِكم البَركةُ»» رواه مُسلمٌ.

۷۵۳- «از انس سروایت است که:

چون رسول الله ج طعامی را تناول می‌نمود، هر سه انگشت خود را لیسیده و می‌فرمود: چون لقمهء یکی از شما افتاد باید آن را بگیرد و خاشاک را از آن دور نموده آن را خورده و برای شیطان نگذارد و ما را امر نمود که کاسه را تمیز کنیم و فرمود: شما نمی‌دانید که در کدام قسمت طعام شما برکت وجود دارد».

۷۵۴- «وعن سعيد بنِ الحارث أَنَّه سأَل جابراً س عن الوضوءِ مِمَّا مَسَّتِ النَّارُ، فقال: لا، قد كُنَّا زمنَ النبيِّ ج لا نجدُ مثلَ ذلك الطعامِ إِلاَّ قلِيلاً، فإِذا نَحنُ وجدناهُ، لَم يَكْنْ لَنَا مَنَادِيلُ إِلا أَكُفَّنَا وسَوَاعدنَا وأَقْدَامَنَا، ثُمَّ نُصَلِّي وَلا نَتَوَضَّأُ». رواه البخاري.

۷۵۴- «از سعید بن حارث روایت شده که:

وی از جابر سدر مورد وضوء از آنچه به آتش پخته شده، پرسید. پس گفت: ما در زمان پیامبر جمثل این طعام را بجز کم نمی‌دیدیم واگر آن را می‌یافتیم، دستمالی بجر دستها و بازوها و قدم‌های‌مان نداشتیم، سپس نماز می‌خواندیم و وضوء هم نمی‌گرفتیم».