۱۷۹- باب در حرام بودن تنها سفر کردن زن
۹۸۹- «عن أَبي هُرَيرَةَ س قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج:«لا يَحِلُّ لامْرَأَة تُؤْمِنُ باللَّهِ وَاليَومِ الآخِرِ تُسَافِرُ مَسِيرَةَ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ إلاَّ مَعَ ذِي محْرمٍ عليْهَا»» متفقٌ علیه.
۹۸۹- «از ابو هریره سروایت است که:
رسول الله جفرمود: روا نیست برای زنی که به خدا و روز آخرت، ایمان داشته باشد، اینکه به اندازهای مسافت یک شبانه روز سفر نماید، مگر همراه کسیکه برایش محرم است».
ش: مسمای سفر برای زن به تنهائی حرام است و اینکه یک شبانه روز گفته، برای آنست که اغلب سفر از آن کمتر نمیباشد و اما سفر با محارم و خدمتگار امین جواز دارد.
۹۹۰- «وعن ابنِ عباسٍ ب أنه سمع النبي ج يقول: «لا يخلُونَّ رَجُلٌ بامْرأةٍ إِلا ومَعَهَا ذُو محْرم، ولا تُسَافِرُ المرْأَةُ إِلاَّ معَ ذِي محْرمٍ» فقال لَهُ رَجُل: يا رسولَ اللَّهِ إنَّ امْرأتي خَرجتْ حاجَّة، وإِنِّي اكْتُتِبْتُ في غَزْوةِ كَذَا وكَذَا؟ قال: «انْطلِـقْ فَحُجَّ مع امْرأَتِكَ»» متفقٌ علیه.
۹۹۰- «از ابن عباس بروایت میکند که:
وی از رسول الله جشنید که میفرمود: هیچ مردی یا زنی خلوت نکند، مگر اینکه با وی محرمی باشد – و زن سفر نکند، مگر همراه کسیکه محرمش است – سپس مردی گفت: یا رسول الله جزنم بقصد حج بیرون آمده و نام من در زمرهء کسانی نوشته شده که به غزوهء فلان و فلان میروند.
فرمود: برو با زنت حج کن».