۱۷۵- باب استحباب شتافتن مسافر بعد از اتمام کارش برای بازگشت به خانه
۹۸۴- «عن أَبي هُرَيْرَةَ س أَنَّ رسول اللَّهِ ج قال: «السَّفَرُ قِطْعةٌ مِن العذَاب، يمْنَعُ أَحدَكم طَعامَه، وشَرَابَهُ وَنَوْمَه، فإذا قَضَى أَحَدُكُمْ نَهْمَتَهُ مِنْ سَفَرِه، فَلْيُعَجِّل إلى أَهْلِهِ»» متفقٌ علیه.
۹۸۴- «از ابو هریره سروایت شده که:
رسول الله جفرمود: سفر پارهای از عذاب است که یکی از شما را از خوردن و نوشیدن و خواب باز میدارد، هرگاه کدام یک از شما مقصودش را از سفرش انجام داد، باید به سوی خانوادهاش بشتابد».