۳۵۵- باب تحریم فروختن شهری برای صحرائی و رفتن پیشا پیش سوارها و فروختن بر فروختن و خواستگاری کردن بر خواستگاری برادرش، مگر اینکه خود اجازه دهد یا درخواست او رد گردد
۱۷۷۵- «عَنْ أَنَسٍ س قَال: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج أَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ وَإِنْ كَانَ أَخَاهُ لأَبِيه وَأُمِّه».متفق علیه.
۱۷۷۵- «از انس سروایت است که:
رسول الله جاز فروش شهری به صحرائی (بیابانی و روستائی) هر چند که برادر نسبی او باشد، منع فرمود».
ش: در مورد تحریم فروش شهری مال اطرافی را و آن اینکه روستایی و بدوی متاعی را بیاورد که مورد نیاز مردم است و بخواهد آنرا بقیمت وقت بفروشد، ولی شهری بگوید، آنرا نزدم بگذار تا گرانتر فروشم، جمهور گفتهاند که نهی برای تحریم است، اگر بدان علم داشت.
۱۷۷۶- «وَعَنِ ابْنِ عمَرَ قال: قالَ رَسول اللَّه ج: «لا تَتَلَقُّوُا السلَع حَتَّى يُهْبَطَ بِهَا إلى الأَسْواقِ»» متفقٌ علیه.
۱۷۷۶- «از ابن عمر بروایت است که:
رسول الله جفرمود: به استقبال امتعه نروید تا اینکه به بازارها فرود آید».
۱۷۷۷- «وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَال: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لا تَتَلَقَّوُا الرُّكْبَان، وَلا يبِعْ حَاضِر لِبَادٍ»، فَقَالَ لَهُ طَاووس: ما «لا يَبِعْ حَاضِرٌ لِباد؟» قال: لا يكُونُ لَهُ سَمْسَارا». متفقٌ علیه.
۱۷۷۷- «از ابن عباس بروایت است که:
رسول الله جفرمود: به استقبال سوارها نروید و شهری به بادیهنشین نفروشد.
طاووس به وی گفت: چه چیز را شهری به بادیهنشین نفروشد؟
فرمود: که دلال او نباشد».
۱۷۷۸- «وَعَنْ أَبي هُرَيْرَةَ س قَال: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج أَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ وَلا تَنَاجَشُوا ولا يبع الرَّجُلُ عَلى بَيْع أَخيه، ولا يخطبْ عَلى خِطْبَةِ أَخِيه، ولا تسْألِ المرأةُ طلاقَ أخْتِهَا لِتَكْفَأ مَا في إِنَائِهَا.
وفي رِوَايَةٍ قَال: نَهَى رَسُولُ اللَّه ج عَنِ التَّلقِّي وأن يَبْتَاعَ المُهَاجِرُ لأَعْرابي، وأنْ تشْتَرِطَ الـمرْأَةُ طَلاقَ أُخْتِهَا، وَأنْ يَسْتَام الرَّجُلُ عَلى سوْمِ أخيه، ونَهَى عَنِ النَّجَشِ والتَّصْريةِ». متفقٌ عليه.
۱۷۷۸- «از ابو هریره سروایت است که گفت:
رسول الله جمنع کردند از اینکه شهری برای بادیه نشین بفروشد، و قیمت افزائی مکنید (بدون اینکه قصد خرید داشته باشید) و مرد بر فروش برادرش نفروشد و بر خواستگاری برادرش خواستگاری نکند و زن طلاق خواهرش را بخواهد تا آنچه را که در طرف اوست، دگرگون سازد (یعنی تا خود با طلاق او با شوهرش ازدواج کند).
و در روایتی آمده که گفت: رسول الله جاز استقبال کردن (قافلهها) و از اینکه مهاجر (شهری) برای بدوی بفروشد و اینکه زن طلاق خواهرش را درخواست کند و اینکه شخص قصد خریدن چیزی را کند که برادرش قصد آن را نموده و از قیمت افزائی (بدون قصد خرید) منع فرمود».
ش: "علی بیع اخیه": به اینکه برای خریدار بعد از عقد معامله یا در مدتی که او شرط گذاشته بگوید، معامله ات را بهم زن من به قیمت کمتری عین متاع را بتو میدهم یا بهتر از آن را به عین قیمت بتو میدهم و همچنان هرگاه به فروشنده بگوید: معامله ات را بهم زن من به قیمت بیشتری آنرا از تو خریداری میکنم. "لتکفا ما فی انائها": یعنی در عوض خواهر دینیاش با شوهرش ازدواج نماید.
۱۷۷۹- «وَعنِ ابْنِ عُمَرِ ب، أنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَال: «لا يبِعْ بَعْضُكُمْ عَلى بَيْعِ بعْض، ولا يَخْطُبْ على خِطْبة أخِيهِ إلاَّ أنْ يَأْذَنَ لَهُ»»متفقٌ علیه، وهذا لَفْظُ مسلم.
۱۷۷۹- «از ابن عمر بروایت است که:
رسول الله جفرمود: بعضی از شما بر فروش بعضی دیگر نفروشد و بر خواستگاری برادرش خواستگاری نکند، مگر اینکه برایش اجازه دهد».
۱۷۸۰- «وَعَنْ عُقْبةَ بنِ عَامِرٍ س أنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَال: «المُؤْمِنُ أخُو المُؤمِن، فَلاَ يحِلُّ لِمُؤمِنٍ أنْ يبْتَاعَ عَلَى بَيْعِ أخِيهِ وَلاَ يَخْطِبْ علَى خِطْبَةِ أخِيه حتَّى يَذَر»»رواهُ مسلم.
۱۷۸۰- «از عقبه بن عامر سروایت است که:
رسول الله جفرمود: مؤمن برادر مؤمن است، پس برای مؤمن روا نیست که بر فروش برادرش بفروشد و یا بر خواستگاری برادرش خواستگاری کند تا اینکه ترکش نماید».