ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۸۱- باب امر به مواظبت و محافظت بر قرآن و بیم دادن از عرضه نمودن آن به فراموشی

۱۰۰۲- «عَنْ أَبي مُوسَى س عن النَّبِيِّ ج قال: «تَعاهَدُوا هذا الْقُرآنَ فَوَالَّذي نَفْسُ مُحمَّدٍ بِيدِهِ لَهُو أَشَدُّ تَفَلُّتاً مِنَ الإِبِلِ في عُقُلِها»» متفق علیه.

۱۰۰۲- «از ابو موسی سروایت است که:

پیامبر جفرمود: مواظبت کنید بر این قرآن، پس سوگند به ذاتی که جان محمد جدر دست اوست، که قرآن زودتر می‌گریزد (از اذهان) تا شتر در زانو بند آن. (که هرگاه زانو بندش باز شود، با سرعت می‌گریزد)».

۱۰۰۳- «وعنِ ابْنِ عُمَرَ ب أَنَّ رسولَ اللَّه ج قال: «إِنَّمَا مَثَلُ صاحِبِ الْقُرْآنِ كَمَثَلِ الإِبِلِ المُعقَّلَة، إِنْ عَاهَد عَليْها أَمْسَكَهَا، وإِنْ أَطْلَقَهَا، ذَهَبَتْ»» متفقٌ علیه.

۱۰۰۳- «از ابن عمر بروایت است که:

رسول الله جفرمود: هر آئینه مثل حافظ قرآن مانند شتر زانو بند زده ایست که اگر صاحبش بر او اهتمام کند او را نگه می‌دارد و اگر رهایش کند، می‌رود».