۲۳۱- باب فضیلت آنکه روزه داری را روزه‌اش را به آن بگشاید و فضیلت روزه داری که در کنارش طعام خورده شود
۱۲۶۵- «عنْ زَيدِ بنِ خالدٍ الجُهَنيِّ س عَن النَّبِيِّ ج قال: «مَنْ فَطَّرَ صَائماً، كانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ غَيْرَ أَنَّهُ لا يَنْقُصُ مِنْ أجْر الصَّائمِ شيءٍ»». رواه الترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
۱۲۶۵- «از زید بن خالد جهنی سروایت شده که:
پیامبر جفرمود: کسی که روزهء روزه داری را بگشاید، برای او مثل اجر اوست، بدون اینکه از مزد روزه دار چیزی کم شود».
۱۲۶۶- «وعَنْ أُمِّ عمَارَةَ الأَنْصارِيَّةِ ل، أَنَّ النبيَّ ج دخَلَ عَلَيْها، فقدَّمَتْ إِلَيْهِ طَعَاما، فَقال: «كُلِي» فَقالَت: إِنِّي صائمة، فقالَ رسولُ اللَّهِ ج: «إِنَّ الصَّائمَ تُصلِّي عَلَيْهِ المَلائِكَةُ إِذا أُكِلَ عِنْدَهُ حتَّى يَفْرَغُوا» وَرُبَّما قال: «حَتَّى يَشْبَعُوا»» رواهُ الترمذيُّ وقال: حديثٌ حسن.
۱۲۶۶- «از ام عماره انصاریه سروایت است که:
پیامبر جبر وی داخل شد و او برای‌شان طعامی تقدیم نمود.
فرمود: بخور!
گفت: روزه دارم.
رسول الله جفرمود: که ملائکه بر روزه دار درود می‌فرستد هرگاه در نزدش خورده شود تا اینکه فارغ گردد».
۱۲۶۷- «وعَنْ أَنسٍ س، أَنَّ النبيَّ ج جَاءَ إِلى سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ س، فَجَاءَ بِخُبْزٍ وَزَيْت، فَأَكَل، ثُمَّ قالَ النبيُّ ج: «أَفْطَرَ عِندكُمْ الصَّائمون، وأَكَلَ طَعَامَكُمْ الأَبْرَارُ وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ المَلائِكَةُ»». رواهُ أبو داود بإِسنادٍ صحيح.
۱۲۶۷- «از انس سروایت است که:
پیامبر جنزد سعد بن عباده سآمد و او نان و روغن آورد. آنحضرت جاز آن خورده و فرمود: أَفْطَرَ عِندكُمْ الصَّائمونَ... در نزد شما روزه داران افطار نموده و نیکوکاران طعام شما را خوردند و فرشته بر شما درود فرستادند».