ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۳۱۳- باب منع آنکه، دههء ذوالحجه بر او داخل شود و بخواهد قربانی کند، از گرفتن چیزی از موی یا ناخنهایش تا اینکه قربانی نماید

۱۷۰۶- «عَنْ أُمِّ سَلَمةَ ل قَالَت: قَالَ رسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ كَانَ لَهُ ذِبْحٌ يَذْبَحُه، فَإِذا أُهِلَّ هِلالُ ذِي الحِجَّة، فَلا يَأْخُذَنَّ مِنْ شَعْره وَلا منْ أَظْفَارهِ شَيْئاً حتى يُضَحِّيَ»» رَواهُ مُسْلِم.

۱۷۰۶- «از ام سلمه لروایت است که:

رسول الله جفرمود: آنکه بر وی ذبحی باشد که آن را ذبح می‌نماید، چون ماه ذی الحجه آغاز شود، باید که چیزی از موی و ناخنهایش را نگیرد، تا اینکه قربانی کند».