ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۵۱- باب در آنچه هنگام پوشاندن چشم مرده می‌گوید

۹۱۹- «عن أُمِّ سَلمةَ ل قالت:دَخَلَ رسُولُ اللَّهِ ج على أَبي سلَمة وَقَدْ شَقَّ بصَرُه، فأَغْمضَه، ثُمَّ قَال: «إِنَّ الرُّوح إِذا قُبِض، تبِعَه الْبصَرُ» فَضَجَّ نَاسٌ مِنْ أَهْلِهِ فقال: «لا تَدْعُوا عَلى أَنْفُسِكُم إِلاَّ بِخَيْر، فإِنَّ المَلائِكَةَ يُؤمِّنُون عَلى ما تَقُولونَ» ثمَّ قال: «اللَّهُمَّ اغْفِر لأبي سَلَمَة، وَارْفَعْ درَجَتهُ في المَهْدِيِّين، وَاخْلُفْهُ في عَقِبِهِ في الْغَابِرِين، واغْفِرْ لَنَا ولَه يَاربَّ الْعَالمِين، وَافْسحْ لَهُ في قَبْرِه، وَنَوِّرْ لَهُ فيه»»رواه مسلم.

۹۱۹- «از ام سلمه لروایت شده که گفت:

رسول الله جبر ابو سلمه وارد شد، در حالیکه چشمانش باز مانده بود و آن را پوشیده و فرمود: چون روح قبض شود، چشم بدنبالش می‌نگرد و عده‌ای از خانواده‌اش بصدای بلند گریستند و فرمود: بر خویش جز دعای خیر مکنید، زیرا فرشتگان بدانچه می‌گوئید آمین می‌گویند. سپس فرمود: بار خدایا ابو سلمه را بیامرز و مرتبه‌اش را در میان هدایت شدگان بلند نما و بر کسانی که از وی مانده‌اند، تو سرپرستی کن و ای پروردگار عالمیان بر وی و بر ما بیامرز و قبرش را بر وی گشاده کن و آن را برایش روشن بدار».