۵۹- باب ترغیب بر خوردن از دسترنج و پرهیز از سؤالگری و پیش شدن برای گرفتن چیزی

قال الله تعالی: ﴿فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ﴾[الجمعة: ۱۰] .

خداوند می‌فرماید: «پس چون نماز تمام کرده شود در زمین متفرق شوید و فضل خدا را طلب نمائید».

۵۳۹- «وعنْ أبي عبدِ اللَّه الزُّبَيْرِ بنِ العوَّامِ س قال: قالَ رسولُ اللَّه ج: «لأَنْ يَأْخُذَ أَحَدُكُم أَحبُلَهُ ثُمَّ يَأْتِيَ الجَبَل، فَيَأْتِيَ بحُزْمَةٍ مِن حَطَبٍ عَلى ظَهِرِهِ فَيَبيعَهَا، فَيَكُفَّ اللَّه بها وَجْهَه، خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَن يَسأَلَ النَّاس، أَعطَوْهُ أَوْ مَنَعُوهُ»رواه البخاری.

۵۳۹- «از ابو عبد الله زبیر بن عوام سروایت است که:

رسول الله ج فرمود:اگر یکی از شما ریسمانهای خود را گرفته و به کوه رفته و پشتهء هیزمی بر پشت خود آورده بفروشد، و خداوند بدانوسیله آبرویش را نگه دارد، برایش بهتر از آنست که سؤال کند، بدهندش یا از او منع نمایند».

۵۴۰- «وعن أبي هُريرة س قال: قال رسولُ اللَّه ج: «لأَنْ يحتَطِبَ أَحَدُكُم حُزمَةً على ظَهرِه، خَيْرٌ من أَنْ يَسأَل أَحَدا، فَيُعُطيَه أَو يمنَعَهُ»» متفقٌ علیه.

۵۴۰- «ابو هریره سروایت می‌کند که:

رسول الله جفرمود: همانا اگر یکی از شما پشتهء هیزمی بر پشتش حمل کند، برایش بهتر است از اینکه از کسی سؤال کند و به وی بدهد و یا از او منع کند».

۵۴۱- «وعنه عنِ النَّبِيِّ ج قال: «كان دَاوُدُ ÷ لا يَأْكُل إِلاَّ مِن عَملِ يَدِهِ»»رواه البخاری.

۵۴۱- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله ج فرمود: داود ÷جز از دسترنج خود چیزی نمی‌خورد».

۵۴۲- «وعنه أَن رسول اللَّه ج قال: «كَانَ زَكَرِيَّا ÷ نجَّاراً»» رواه مسلم.

۵۴۲- «از ابو هریره سروایت است که:

رسول الله ج فرمود: زکریا ÷نجار بود».

۵۴۳- «وعن المِقدَامِ بن مَعْدِ يكَربَ س، عن النبي ج قال: «مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَاماً خَيْراً مِن أَنَ يَأْكُلَ مِن عمَلِ يَدِه، وَإِنَّ نَبيَّ اللَّه دَاوُدَ ج كان يَأْكلُ مِن عَمَلِ يَدِهِ»» رواه البخاری.

۵۴۳- «مقدام بن معدیکرب سروایت می‌کند که:

پیامبر جفرمود: هیچکس طعامی را نخورده که بهتر از کار خود او باشد، و پیامبر خدا داود ÷از دسترنج خود می‌خورد».