ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۲۸۳- باب تحریم شکنجه نمودن به آتش در هر زنده سر، هر چند مورچه و امثال آن باشد

۱۶۰۹- «عنْ أبي هُريْرة س قَال: بعثنا رسُولُ اللَّه ج في بعثٍ فَقال: «إن وجدْتُم فُلاناً وفُلاناً» لِرجُلَيْنِ مِنْ قُريش سمَّاهُمَا «فأحْرِقُوهُمَا بالنَّارِ» ثُمَّ قَال رسُولُ اللَّهِ ج حِينَ أردْنا الخُرُوج: «إنِّي كُنْتُ أمرْتُكمْ أن تُحْرقُوا فُلاناً وفُلانا، وإنَّ النَّار لا يُعَذبُ بِهَا إلا اللَّه، فَإنْ وجَدْتُموهُما فَاقْتُلُوهُما»»رواه البخاری.

۱۶۰۹- «از ابو هریره سروایت شده که گفت:

رسول الله جما را همراه لشکری که می‌فرستاد، اعزام نموده و فرمود: اگر فلانی و فلانی را دو مرد از قریش که نام‌شان را گفت، یافتید، آتش‌شان زنید. بعد هنگامی که قصد بیرون نمودیم، رسول الله جفرمود: من شما را امر کردم که فلان و فلان را بسوزانید و جز خداوند کسی به آتش عذاب نمی‌کند، پس اگر آن دو را یافتید، آنان را بکشید».

۱۶۱۰- «وعن ابنِ مسْعُودٍ س قَال: كُنَّا مع رسُولِ اللَّه ج في سفَر، فَانْطَلَقَ لحَاجتِه، فَرأيْنَا حُمَّرةً معَهَا فَرْخَان، فَأَخذْنَا فَرْخيْها، فَجَاءتْ الحُمَّرةُ تَعْرِشُ فجاءَ النبي ج فقال: «منْ فَجع هذِهِ بِولَدِهَا؟ رُدُّوا وَلَدهَا إليْهَا» وَرأى قَرْيَةَ نَمْلٍ قَدْ حرَّقْنَاهَا، فَقال: «مَنْ حرَّقَ هذِه؟» قُلْنَا: نَحْن. قَال: «إنَّهُ لا ينْبَغِي أنْ يُعَذِّب بالنَّارِ إلاَّ ربُّ النَّارِ»». رواه أبو داود بإسناد صحيح.

۱۶۱۰- «از ابن مسعود سروایت شده که گفت:

ما در سفری همراه رسول الله جبودیم و ایشان برای رفع ضرورت خویش رفتند و ما حمره (نام مرغی است) را دیدیم که دو جوجه‌اش همراهش بود، و دو جوجه‌اش را گرفتیم و حمره آمده و در بالای سر ما گشته و سایه می‌انداخت.

پیامبر جآمده و فرمود: چه کسی این حیوان را در مورد فرزندش به فریاد آورده؟ فرزندش را به او بازگردانید! و لانهء موری را دید که ما سوانیده بودیم و فرمود: چه کسی این را سوخته؟

گفتیم: ما! فرمود: همانا نمی‌سزد که جز پروردگار آتش، کسی به آتش عذاب نماید».