ترجمه فارسی ریاض الصالحین

۱۹۷- باب تخفیف دو رکعت صبح و آنچه در آن خوانده می‌شود و وقت آن

۱۱۰۴- «عنْ عائشةَ ل أَنَّ النَّبِيَّ ج كانَ يُصَلي رَكْعتَيْنِ خَفِيفَتَيْنِ بَيْنَ النِّدَاءِ وَالإِقَامةِ مِن صَلاة الصُّبْح». مُتَّفَقٌ عليه.

وفي روايةٍ لهمَا:«يُصَلِّي رَكعتَي الفَجْرِ، فَيُخَفِّفُهمَا حتى أَقُولَ: هَل قرَأَ فيهما بِأُمِّ القُرْآنِ؟،

وفي روايةٍ لمُسْلِم: كان يُصَلِّي ركعَتَي الفَجْرِ إِذَا سمِعَ الأَذَانَ ويُخَفِّفُهما.

وفي رواية: «إِذا طَلَع الفَجْر».

۱۱۰۴- «از عائشه لروایت شده که:

پیامبر جدو رکعت صبح را در بین اذان و اقامت نماز صبح سبک و خفیف می‌گزارد.

و در روایتی از آن آمده که: دو رکعت صبح را خوانده و آن را بنحوی سبک و خفیف می‌گزارد، با خود می‌گفتم: آیا در آنها ام القرآن و سورهء فاتحه را خوانده است؟.

و در روایتی از مسلم آمده که: چون اذان صبح را می‌شنید، دو رکعت صبح را خوانده و آن را تخفیف می‌نمود.

و در روایتی آمده که: چون صبح طلوع می‌نمود».

۱۱۰۵- «وعَنْ حفصَةَ ل أَنَّ رسولَ اللَّهِ ج كانَ إِذا أَذَّنَ المُؤَذِّنُ للصُّبح، وَبَدَا الصُّبح، صلَّى ركعتيْن خَفيفتين». متفقٌ علیه.

وفي روايةٍ لـمسلم:«كانَ رسولُ اللَّه ج إذا طَلَعَ الفَجْر لا يُصلي إِلاَّ رَكْعَتيْنِ خَفيفَتيْنِ».

۱۱۰۵- «از حفصه لروایت است که:

چون مؤذن اذان صبح را می‌داد و صبح آغاز می‌شد، رسول الله جدو رکعت سبک می‌گزارد.

و در روایتی از مسلم آمده: چون صبح طلوع می‌نمود، رسول الله ججز دو رکعت، خفیف نمی‌گزارد».

۱۱۰۶- «وعَنِ ابن عُمرَ ب قال: كانَ رسولُ اللَّه ج يُصلِّي مِنَ اللَّيْلِ مثْنَى مثْنَى، ويُوتِر برَكْعَةٍ مِن آخِرِ اللَّيْل، ويُصَلِّي الرَّكعَتينِ قَبْل صَلاةِ الغَداة، وَكَأَنَّ الأذَانَ بأُذُنَيْه». متفقٌ علیه.

۱۱۰۶- «از ابن عمر بروایت شده که گفت:

پیامبر جاز طرف شب دو دو رکعت نماز می‌گزارد و در آخر شب یک رکعت وتر می‌گزارد و دو رکعت پیش از نماز صبح ادا می‌نمود و گویی که اذان در گوش‌های‌شان است».

۱۱۰۷- «وعَنِ ابنِ عباسٍ ب أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كانَ یقْرَأُ فی رَكْعَتَی الْفَجْرِ فی الأولى مِنْهُمَا: ﴿قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا﴾[البقرة: ۱۳۶] . التی فی البقرة، وفی الآخِرَةِ مِنهما: ﴿ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ﴾[آل‌عمران: ۵۲] .

وفی روایة: في الآخرةِ التی فی آلِ عِمران: ﴿تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۢ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۶۴] ». رواهما مسلم.

۱۱۰۷- «ابن عباس بروایت می‌کند که:

رسول الله جدر دو رکعت صبح در اولش ﴿قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا﴾[البقرة: ۱۳۶] . آیهء را که در بقره است و در آخرش: ﴿ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ﴾[آل‌عمران: ۵۲] . می‌خواند.

و در روایتی آمده که: و در آخر آن آیهء را که در آل عمران است: ﴿تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۢ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۶۴] . می‌خواندند».

۱۱۰۸- «وعنْ أَبي هُريرةَ س أَنَّ رسولَ اللَّهِ ج قرَأَ في رَكْعَتَيِ الْفَجْر: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١﴾و ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾» رواه مسلم.

۱۱۰۸- «از ابو هریره سمرویست که:

رسول الله جدر دو رکعت صبح ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١﴾و ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾را می‌خواند».

۱۱۰۹- «وعنِ ابنِ عمر ب، قال: رمقْتُ النَّبِيَّ ج شَهْراً يقْرَأُ في الرَّكْعَتيْنِ قَبْلَ الْفَجْر: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١﴾، و: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾. رواهُ الترمذي وقال: حديثٌ حَسَن.

۱۱۰۹- «از ابن عمر بروایت است که گفت:

من یکماه پیامبر جرا تعقیب نمودم که در دو رکعت پیش از صبح ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١﴾و ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾را می‌خواند.